Dossiers

HvJ EU 12 september 2019, IEF 22386, ECLI:EU:C:2019:721 (Cofemel) [IEF 18680]

Onderwerp:
Auteursrecht op design.

Feiten:
G-Star beschuldigt Cofemel ervan inbreuk te maken op het auteursrecht van G-Star door jeans, sweatshirts en T-shirts te verkopen die namaak vormen op de modellen van G-Star.

Rechtsregel (rechtsoverweging 30 en 56):
Modellen, zoals kledingmodellen, genieten alleen auteursrechtelijke bescherming als zij voldoen aan de vereisten voor auteursrechtelijke werken, namelijk originaliteit en een objectieve uitdrukkingsvorm. Een enkel esthetisch effect is niet voldoende om aan deze vereisten te voldoen.

Rb. Den Haag 12 november 2024, IEF 22380; ECLI:NL:RBDHA:2024:18764 (Athom NL tegen Athom Tech en AliExpress NL) Dit kort geding betreft een merkenrechtelijk geschil tussen Athom Tech en AliExpress NL, die allebei niet in de procedure verschenen. Hierdoor moet eerst beantwoord worden of verstek kan worden verleend. Voor AliExpress zijn de voorgeschreven termijnen en formaliteiten in acht genomen dus wordt vertek verleend. Athom Tech is gevestigd in China dus zijn de regels van het Haags Betekeningsverdrag gevolgd. Hoewel de dagvaarding Athom Tech niet formeel volgens de Chinese voorschriften is betekend, heeft Athom NL voldoende aannemelijk gemaakt dat Athom Tech de dagvaarding tijdig heeft ontvangen via e-mail, gezien eerdere communicatie via hetzelfde adres. Athom Tech heeft inbreukmakende producten aangeboden op het online platform van AliExpress NL. Dit gebeurt op zodanige wijze dat de gebruiker van die website de indruk kan krijgen dat AliExpress NL die producten zelf in eigen naam en voor eigen rekening in de handel brengt. De voorzieningenrechter wijst het inbreukverbod van Athom NL toe nu dit niet is weersproken en voldoende aannemelijk is dat AliExpress NL en Athom Tech beide zelfstandig merkinbreuk plegen.

BGH 23 oktober 2024, IEF 22379; I ZR 67/23 (Über alle Berge) Een Duitse uitgeverij heeft in 2010 en 2016 twee boeken gepubliceerd met daarin foto's van kunstinstallaties in het Ruhrgebied, gemaakt met behulp van een drone. Een auteursrechtenorganisatie stelde dat de publicatie van de foto's inbreuk maakte op het auteursrecht van de kunstenaars.

BBIE 31 oktober 2024, IEF 22376; (Lotus Bakeries tegen Vanijperen)  Verweerder heeft een gecombineerd woord en beeldmerk aangevraagd voor het merk 'Chocosaurus'. De opposant heeft hier oppositie ingesteld bij het BOIP gebaseerd op twee oudere merken die het woord dinosaurus bevatten. De opposant stelt dat de tekens zoveel overeenstemming hebben dat verwarringsgevaar bestaat. De waren en het teken moeten beide worden vergeleken om over de mate van verwarringsgevaar te kunnen oordelen. Over de waren oordeelt het Bureau dat ze deels identiek en deels sterk overeenstemmend zijn. Daarnaast oordeelt het Bureau over de tekens door deze visueel, auditief en begripsmatig te vergelijken. Visueel komen de tekens in zekere mate overeen en auditief en begripsmatig zijn ze eveneens overeenstemmend. Op basis van deze factoren concludeert het Bureau dat er verwarringsgevaar bestaat, waarbij het publiek kan denken dat de waren van dezelfde of economisch verbonden ondernemingen afkomstig zijn. 

HR 30 mei 2008, IEF 22374; ECLI:NL:HR:2008:BC2153 (Endstra)

Onderwerp:
Werkbegrip.

Feiten:
De erfgenamen van Endstra stelden dat Nieuw Amsterdam c.s. door publicatie inbreuk plegen op het auteursrecht op de achterbankgesprekken. Nieuw Amsterdam c.s. voerden aan dat er geen auteursrecht rust op de gesprekken.

Rechtsregel (rechtsoverweging 4.5.1):
Het vereiste voor auteursrechtelijke bescherming is dat een werk een eigen oorspronkelijk karakter en persoonlijk stempel van de maker moet hebben. Een eigen, oorspronkelijk karakter houdt in dat de vorm van het werk niet ontleend mag zijn aan die van een ander werk.

Hof Den Haag 16 april 2024, IEF 22373; ECLI:NL:GHDHA:2024:2081 (Team Absolute tegen Verweerder) Team Absolute heeft een klacht ingediend bij de raad van toezicht van de Orde van Octrooigemachtigden, waarin zij verweerder verwijten ten onrechte als hun octrooigemachtigde te hebben opgetreden zonder hun expliciete toestemming. Verweerder is in dienst van het Octrooibureau en heeft de octrooizaak van Team Absolute overgenomen van [A], die het Octrooibureau heeft verlaten. Hierdoor heeft verweerder  het Europees Octrooibureau verzocht om hem als nieuwe vertegenwoordiger namens het Octrooibureau bij de zaak van Team Absolute te registreren. Dit heeft hij ook aan Team Absolute meegedeeld. Vervolgens heeft verweerder aan Team Absolute gemeld dat hij had geconstateerd dat zij een andere vertegenwoordiger hadden aangesteld en hen gevraagd om deze aanstelling te bevestigen. Hierna heeft de nieuwe vertegenwoordiger het Europees Octrooibureau verzocht de gegevens te corrigeren. Naar aanleiding hiervan heeft Team Absolute de klachtprocedure bij de raad van toezicht gestart. De raad van toezicht heeft de klachten ongegrond verklaard, waarbij werd geoordeeld dat het Octrooibureau terecht de belangen van Team Absolute bleef behartigen na het vertrek van [A]. Team Absolute is tegen deze beslissing in hoger beroep gegaan.

Rb. Amsterdam 30 oktober 2024, IEF 22332, IT 4672; ECLI:NL:RBAMS:2024:6563 (de Uitgevers tegen HowardsHome). DPG Media, Mediahuis en NRC (de Uitgevers) hebben Knowledge Exchange, handelend onder de naam HowardsHome, voor de rechter gedaagd. De Uitgevers stellen dat HowardsHome met haar signaleringsdienst HowardsHome nieuws inbreuk maakt op hun persuitgeversrecht, auteursrecht en databankenrecht. HowardsHome biedt een signaleringsdienst aan die informatie haalt uit RSS-feeds van nieuwsberichten, waaronder die van de Uitgevers. De signaleringen bevatten een hyperlink naar het relevante bericht, inclusief de titel, een korte beschrijving van maximaal 150 tekens en wanneer beschikbaar een thumbnail.

Article by Bernt Hugenholtz. This article was previously published on Kluwer Copyright Blog. Just seven weeks after the release of the AG’s Opinion the Kwantum v. Vitra case was decided by the European Court. For Dutch background and early criticism, see my earlier blog. The main question asked to the Court was whether a Member State may unilaterally apply the Berne Convention’s rule of material reciprocity (Article 2(7) BC) to non-EU works. According to this provision, Berne states are not obliged to grant copyright protection to works that originate from a country that does not itself provide for copyright protection of industrial designs. One of such countries is the United States, the country of origin of the Eames chair in the case at hand. Given the short time frame between opinion and decision, the Court’s answer does not surprise. It is for the EU legislature, not the individual Member States, to restrict the scope of application of harmonized EU copyright law. Since the acquis does not provide for material reciprocity, works of applied art are unconditionally protected in the EU.

Uit het BIE – jury rapport: De winnaar van de BIE-Scriptie prijs is Barbara Scheurwater. Haar onderzoek richt zich op de vraag in hoeverre het voldoen aan het auteursrechtelijke vereiste van ‘een eigen intellectuele schepping’ ertoe leidt dat de merkenrechtelijke absolute weigeringsgrond, ‘wezenlijke waarde aan de waar’ van toepassing is. Na een gedegen onderzoek naar twee verschillende IE-regimes, komt Barbara tot de conclusie dat deze twee op het eerste gezicht wellicht overlap vertonen, maar eigenlijk niets met elkaar van doen hebben. Mede in het licht van de vele (en soms verwarrende) artikelen over dit onderwerp biedt Barbara Scheurwater hiermee een verfrissende eigen en heldere kijk op de materie en brengt zij de discussie omtrent de cumulatie van IE-rechten een stap verder. De BIE-jury vond Barbara’s scriptieonderwerp en hoofdvraag in bijzondere mate origineel, actueel en relevant. Alles afwegend is de BIE-jury dan ook tot de conclusie gekomen dat de scriptie van Barbara Scheurwater erboven uitsteekt door de grondigheid van haar analyse, verhelderende uitwerking van de twee IE-regimes en de originaliteit van de scriptie. Een eervolle vermelding kreeg de scriptie van Giovanni Gambaretto die met zijn scriptie een relevant overzicht heeft gegeven van de ontwikkeling van de bescherming van geografische aanduidingen door de tijd heen en in internationaal verband. Ook laat Giovanni zien dat deze verandering mogelijk heeft geleid tot een te sterke bescherming van geografische aanduidingen en de inzet ervan als marketinginstrument.

HR AG 5 november 2024, IEF 22370, IT 4668; ECLI:NL:PHR:2024:1158 (Aanvullende conclusie A-G). In deze zaak geeft de advocaat-generaal (AG) een aanvullende conclusie over de cassatieprocedure in het belang der wet, naar aanleiding van eerdere rechtspraak, waaronder het Prokuratuur-arrest. De AG overweegt de prejudiciële vragen die eerder door de Hoge Raad aan het Hof van Justitie van de Europese Unie zijn gesteld, in te trekken, mede gezien recente arresten van het Hof, zoals Tribunale di Bolzano en La Quadrature du Net II. Deze arresten benadrukken onder meer dat de toegang tot verkeers- en locatiegegevens strikt gereguleerd moet zijn en dat een rechterlijke machtiging nodig is bij zware inbreuken op de privacy. Er is in deze zaak sprake van cassatie in het belang der wet over het vorderen van verkeers- en locatiegegevens door de officier van justitie (OvJ) onder de Nederlandse wetgeving en de conformiteit daarvan met de EU-richtlijn 2002/58/EG over privacy in elektronische communicatie. De casus draait om de vraag of en onder welke voorwaarden de OvJ verkeers- en locatiegegevens kan verkrijgen, in het licht van Europese jurisprudentie over ernstige inbreuken op het recht op privacy.