Dossiers

Hof Den Haag 15 september 2020, IEF 19455, LS&R 1865; ECLI:NL:RBDHA:2018:14015 (Cardiologen tegen de Staat) Mediarecht. Onrechtmatige uitlatingen. Een drietal cardiologen vormden een maatschap in een ziekenhuis. De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft een tuchtklacht ingediend tegen de cardiologen. De Inspectie heeft ten overstaan van het Regionaal Tuchtcollege in het bijzijn van de media het standpunt ingenomen dat de cardiologen ‘op alle fronten’ tekort zijn geschoten en dat patiënten zijn ‘blootgesteld aan het incompetente handelen van deze drie cardiologen’. Daarnaast heeft de Inspectie zich in de media negatief uitgelaten over de cardiologen. De cardiologen vorderen onder meer veroordeling van de Staat tot publicatie van een rectificatie op grond van art. 6:167 BW.

Vzr. Rechtbank Den Haag 16 september 2020, IEF 19452, IT 3264; ECLI:NL:RBDHA:2020:9568 (Scientia tegen Eveoh) Auteursrecht. Kort geding. Scientia is een wereldwijde leverancier van roostersoftware voor onderwijsinstellingen, waaronder de Syllabus Plus en de Exam Schedular. Scientia maakt voor haar software gebruik van twee databases (ESDB en RDB) die bestaan uit tabellen die door ‘views’ worden weergegeven. Eveoh ontwikkelt ook software ten behoeve van onderwijsinstellingen, waaronder de MyTimetable software. Bij klanten van Eveoh die de roostersoftware van Scientia afnemen, leest de MyTimetable de data van de databases uit. Scientia meent dat Eveoh daarmee inbreuk maakt op haar auteursrechten. Op Scientia’s vordering met betrekking tot de RDB wordt niet inhoudelijk beslist, wegens een gesteld gebrek aan spoedeisend belang. Ten aanzien van de ESDB heeft Scientia onvoldoende onderbouwd dat en waarom het gebruiken van de bij een afnemer opgedane kennis over de tabellen/views auteursrechtinbreuk oplevert. De vorderingen worden afgewezen.

Hof Amsterdam 18 augustus 2020, IEF 19454; ECLI:NL:GHAMS:2020:2301 (Appellant tegen Talpa en Noordkaap) Mediarecht. Onrechtmatige publicatie. Zie eerder [IEF 15135]. Noordkaap produceert het programma ‘Undercover in Nederland’. Talpa, voorheen SBS, zendt het programma uit op SBS 6. In een uitzending van het programma wordt appellant onterecht als heler van gestolen sloten neergezet. De rechtbank heeft SBS veroordeeld tot betaling van een bedrag groot € 2.500,- als vergoeding van immateriële schade, wegens de aantasting van de eer en goede naam van appellant. Appellant gaat in hoger beroep en vordert diverse posten aan schadevergoeding. Het privacybelang van appellant dient te prevaleren boven het belang van SBS. Dit maakt dat SBS onrechtmatig heeft gehandeld jegens appellant door het uitzenden van de met de verborgen camera gemaakte beelden. Talpa wordt veroordeeld tot betaling van € 5.000,- aan smartengeld. De overige schadeposten worden niet toegekend, omdat het condicio sine qua non-verband tussen de uitzending en de gestelde kosten niet is aangetoond.  

HvJ EU 16 september 2020, IEF 19453, IEFbe 3126; ECLI:EU:C:2020:714 (Edison tegen EUIPO) Merkenrecht. Edison heeft bij het EUIPO een Uniemerkaanvraag ingediend voor het beeldmerk dat het woordelement EDISON bevat. Na de inschrijving heeft Edison het EUIPO verzocht om in te schrijven dat zij afstand doet van een deel van de waren van klasse 4 van de classificatie van Nice waarvoor het merk was ingeschreven. Edison stelde voor om de oorspronkelijk aangewezen waren van die klasse te herdefiniëren. Het EUIPO weigerde, omdat dit zou leiden tot uitbreiding van de lijst van waren waarop de inschrijving van het Uniebeeldmerk EDISON betrekking op had. Het Gerecht heeft het beroep van Edison verworpen. Edison betoogt dat het Gerecht de draagwijdte van de termen ‘verlichtingsstoffen’, ‘brandstoffen (waaronder motorbenzine)’ en ‘motorbrandstoffen’ in de zin van de achtste editie van de classificatie van Nice onjuist heeft beoordeeld, waardoor het ‘elektrische energie’ ten onrechte heeft uitgesloten van klasse 4 ervan. Volgens Edison heeft het Gerecht alleen de 'ontologische' kenmerken van elektrische energie in aanmerking genomen en is het voorbijgegaan aan de 'functionele' kenmerken ervan. De hogere voorziening wordt afgewezen.

ABRvS 30 september 2020, IEF 19451, LS&R 1864; ECLI:NL:RVS:2020:2302 (Medice tegen College ter beoordeling van geneesmiddelen) Auteursrecht. Databankenrecht. Medice heeft een handelsvergunning voor het geneesmiddel Amfexa. Een derde heeft het College ter beoordeling van geneesmiddelen middels een Wob-verzoek verzocht om openbaarmaking van het registratiedossier dat is gebruikt bij het nemen van het besluit tot registratie van dit geneesmiddel. Het dossier bevat ook de aanvraag voor de handelsvergunning van Medice. Medice heeft registratiedossier geformeerd en verzet zich tegen openbaarmaking van haar aanvraag. Medice meent dat de verzameling van door haar geselecteerde wetenschappelijke gegevens, die deel uitmaakt van haar aanvraag voor de handelsvergunning, een auteursrechtelijk beschermd werk, dan wel een beschermde databank is. Objectieve wetenschappelijke gegevens komen niet voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. De vraag of de verzameling van de wetenschappelijke gegevens kan worden aangemerkt als een auteursrechtelijk beschermd werk wordt daargelaten, omdat het nadeel voor Medice bij openbaarmaking van die selectie gering is in het kader van art. 10 lid 2 aanhef en onder g Wob. Daarnaast kan de verzameling niet als een beschermde (spin-off) databank worden aangemerkt. Het hoger beroep van Medice is ongegrond en de aangevallen uitspraak wordt bevestigd.

Het internationale advocatenkantoor Simmons & Simmons breidt zijn praktijk intellectuele eigendom uit. Per 1 oktober is Oscar Lamme gestart als partner in het intellectuele eigendomsteam van partners Bas Berghuis en Paul Tjiam. Oscar is gespecialiseerd in octrooirecht en technologie en heeft de afgelopen dertien jaar een sterke reputatie opgebouwd in de internationale markt voor octrooigeschillen. Hij vertegenwoordigt veelal multinationale cliënten die actief zijn in de telecom-, elektronica-, biotechnologische en farmaceutische industrie. Als onderdeel van de geplande strategische versterking van de internationale intellectuele eigendomspraktijk start per 1 oktober ook EPO-octrooigemachtigde Sebastien Versaevel als supervising associate.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 18 september 2020, IEF 19449, IT 3263; ECLI:NL:RBMNE:2020:3854 ( Eiseres tegen erfgenamen) Gedaagde c.s. zijn de erfgenamen van A. Eiseres had een relatie met A tot diens overlijden in 2020. In 2005 hebben eiseres en A samen een woonhuis gekocht. Sinds 2012 exploiteert eiseres een eenmanszaak op het adres van de woning. De domeinnaam van deze zaak is registreerd bij Mijndomein. Dit hostingbedrijf factureert de kosten van het webhostingpakket vanaf de startdatum in 2012 aan eiseres op het adres van de woning. Dat bij de Stichting Internet Domeinregistratie Nederland (SIDN) niet eiseres maar A geregistreerd stond als domeinnaamhouder, maakt niet dat gedaagde c.s. nu recht hebben op het gebruik van de domeinnaam. Van doorslaggevend belang is niet de registratie van de domeinnaam, maar het naar buiten toe treden van de onderneming met de betreffende naam. In reconventie maken volgens gedaagden c.s. de domeinnaam (en handelsnaam) deel uit van de nalatenschap van A. Eiseres voert aan dat A reeds in 2015 de domeinnaam aan haar heeft overgedragen en dat zij sindsdien mede werkzaam is geweest in de onderneming. Gedaagden hebben tegen dit twistpunt hun stellingen niet nader onderbouwd. De registratie van de domeinnaam moet aan eiseres worden overgedragen.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 5 augustus 2020, IEF 19448; ECLI:NL:RBMNE:2020:3849 (Fotograaf tegen exploitant website) Eiser is werkzaam als fotograaf en publiceert zijn foto’s op diverse websites. Op een van deze sites staat een foto, die eiser heeft gemaakt van de opening van Castellum Hoge Woerd in Utrecht. Gedaagde exploiteert en beheert onder andere een website waarop lokale bedrijven gratis hun vacatures plaatsen om zo bedrijven en inwoners van Leidsche Rijn, een wijk in Utrecht, bij elkaar te brengen. Gedaagde heeft de foto in bewerkte vorm op meerdere plaatsen op de website en op de bijbehorende Facebookpagina geplaatst, waarbij de naam van eiser is verwijderd en het logo van het vacatureplatform Leidsche Rijn Werkt over de foto is geplaatst. Eiser heeft voor dit gebruik geen toestemming gegeven en geen vergoeding ontvangen. Gedaagde heeft daarmee inbreuk gemaakt op auteurs- en persoonlijkheidsrechten van eiser. Dat hij de afbeelding zonder naamsvermelding op Google vond en niet wist dat deze niet vrijblijvend gebruikt mocht worden, maakt het oordeel niet anders. Ook het onbewust schenden van auteursrechten komt voor rekening en risico van de inbreukmaker. De website van gedaagde valt in de tarievenlijst van Stichting Foto Anoniem onder de categorie 'bedrijven en instellingen'. Het gevorderde bedrag van € 360,00 per jaar wordt toegewezen.

Gerecht EU 23 september 2020, IEF 19447, IEFbe 3125; ECLI:EU:T:2020:433 (Bauer Radio tegen EUIPO) In 2013 deed de Weense Simon Weinstein bij het EUIPO een Uniemerkaanvraag betreffende het woordteken MUSIKISS. In 2014 heeft Bauer Radio oppositie ingesteld tegen de inschrijving van het aangevraagde merk, deze oppositie is gebaseerd op de oudere woord- en beeldmerken KISS, die in het Verenigd Koninkrijk zijn ingeschreven. 
Ondanks de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, behoudt de zaak haar voorwerp. Er kon wel degelijk oppositie worden ingesteld op grond van de oudere KISS-merken tegen MUSIKISS. Het EUIPO en Weinstein voeren twee middelen van niet-ontvankelijkheid aan, ontleend aan artikel 66, lid 2, van verordening 2017/1001 en aan artikel 72, lid 4, van deze verordening. Deze middelen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 4 september 2020, IEF 19445, IT 3261; ECLI:NL:RBAMS:2020:4378 (Software-ontwikkelaar tegen startup) Kort geding. Overdracht auteursrechten. Eiser heeft ten behoeve van gedaagde software ontwikkeld. Gedaagde is een bv gericht op de (online) verbetering van levensstijl. Partijen zijn een samenwerkingsovereenkomst aangegaan. In de bijlage van die overeenkomst is een akte gevoegd waarin de IE-rechten van eiser op gedaagde worden overgedragen. Volgens eiser heeft de overdracht nooit plaatsgevonden, omdat de IE-rechten niet voldoende nauwkeurig zijn omschreven. Eiser vordert onder meer gedaagde te verbieden gebruik te maken van haar IE-rechten. Buiten kijf staat dat het de intentie van partijen was om de IE-rechten op de software over te dragen aan gedaagde. Op grond van art. 2 Aw is voor de overdracht van een auteursrecht een akte vereist. Het te leveren goed moet ex art. 3:84 lid 1 BW voldoende bepaalbaar omschreven zijn. Gelet op de inhoud van de akte, kan er redelijkerwijs geen onduidelijkheid bestaan over de over te dragen IE-rechten. De IE-rechten hoeven niet in detail te zijn omschreven en eiser ontving een reëel bedrag voor de IE-rechten. De IE-rechten zijn rechtsgeldig overgedragen. De vorderingen worden afgewezen. Wel voegt de voorzieningenrechter een interessante overweging ten overvloede toe aan de uitspraak.