Dossiers

Rechtbank Den Haag 23 november 2016, IEF 16401; IEFbe 2005; ECLI:NL:RBDHA:2016:13933 (MVSA Shoebaloo tegen Invert) Bevoegdheidsincident. Auteursrecht winkelinterieur. MVSA heeft voor Shoebaloo het Amsterdamse winkelinterieur ontworpen. Invert heeft foto's van haar Antwerpse winkel via haar Instagram-account verspreid, dat beweerdelijk auteursrechtinbreuk is. Invert is een Gewone Commanditaire Vennootschap naar Belgisch recht en zij pleit voor de bevoegdheid van de Belgische rechter. Met enige werkend vennoot de in Nederland woonachtige A. Ex artikel 4 lid 2 EEX II-Vo en artikel 63 lid 1 sub b EEX II-Vo heeft ook Invert in Nederland woonplaats, het hoofdbestuur heeft woonplaats in Nederland, en is de Nederlandse rechter bevoegd op grond van 8 EEX II-Vo.

In 2015 werd er helaas geen Wim Mark Award uitgereikt en daarom was het dan ook- na uitvoerig beraad - een groot genoegen voor de jury tot de volgende keuze te komen:
Op de 1e plaats: De maatman in het merkenrecht (BMM Bulletin); Jeroen Muyldermans
Op de 2e plaats: 3D-printen: een revolutie in het modellenrecht (?) (BMM Bulletin); Marjolein Driessen
Op de 3e plaats: De onwettigheid van het principe geen bescherming zonder merkinschrijving uit artikel 2.19.1. BVIE (BMM Bulletin); Alexis Hallemans. Een eervolle vermelding voor de bijdrage van Olivier Vrins, Prelude, themes and variations for author’s rights and copyright (BMM Bulletin).

In 2006 ben ik mijn juridische carrière begonnen met het artikel ‘Als het recht kantelt’ . Daarin beschreef ik een IE-casus waarin mijns inziens de interpretatie van de wet een kwartslag gedraaid was, waardoor het recht onrecht werd. Met name bij confrontaties met grote organisaties heb ik met enige regelmaat het gevoel dat het recht kantelt. Alles wat ik tijdens mijn studie rechten heb geleerd, lijkt dan op zijn kop te worden gezet. In navolging van een artikel van mijn hand dat reeds eerder op Auteursrechtdebat verschenen is, wil ik mijn kennis van het intellectuele eigendom graag testen aan de intellectuele lezer. Moet ik aan mijn intellectuele vermogens gaan twijfelen, of wordt mijn antwoord op een prangende vraag gedeeld door de lezer? De vraag is: ‘Mag een hoogleraar zijn naam boven het verzamelwerk en/of boven een artikel van de hand van zijn collega zetten?’ Het Landelijk Orgaan Wetenschappelijke Integriteit (LOWI) heeft daar onlangs een antwoord op gegeven, maar mij tegelijkertijd gewezen op mijn geheimhoudingsplicht. Daardoor ben ik gedwongen een vrije weergave van de casus te geven. Ik stel voor om het voorliggende probleem in een fictieve tentamenvraag te gieten. Na de casus geef ik mijn modelantwoord en vervolgens het antwoord van Lowietje. Lowietje is een fictieve student die deze vraag voorgelegd krijgt. De antwoorden zijn gebaseerd op het advies van het LOWI. Verdient de fictieve student Lowietje een onvoldoende of kan ondergetekende beter (fictief) zijn ontslag nemen als docent Intellectuele Eigendom?

Lees de gehele bijdrage (pdf)

Tijdens deze bijeenkomst bespreken Joris van Manen, Paul Geerts en Vivien Rörsch met u de belangrijkste uitspraken op het gebied van het merken-, modellen- en auteursrecht. Van iedere uitspraak wordt de essentie en het belang voor de praktijk besproken. In slechts drie uur tijd bent u volledig op de hoogte van de ontwikkelingen in de meest recente rechtspraak van het afgelopen half jaar. Wilt u dat een uitspraak besproken wordt, laat het weten. BESTELLEN

Onder andere de volgende uitspraken worden besproken:
Merkenrecht: HvJ EU Ferring-Orifarm, Combit-Commit, Tommy Hilfiger
Modellenrecht en overig: HvJ EU Waschball, Canal Digital, Rb DH Parfumswinkel
Auteursrecht: HvJ EU McFadden, GeenStijl, Microsoft

Conclusie AG HvJ EU 24 november 2016, IEF 16398, IEFbe 2003; C-367/15 (OTVK tegen Poolse Filmmakers Associatie) Wettelijke regeling van een lidstaat die voorziet in de toekenning van een schadevergoeding ter hoogte van twee- of driemaal het bedrag aan royalty’s dat verschuldigd zou zijn geweest indien er toestemming was verleend om het betrokken intellectuele-eigendomsrecht te gebruiken. Conclusie AG:

1)      Richtlijn 2004/48/EG van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de handhaving van intellectuele-eigendomsrechten moet aldus worden uitgelegd dat zij zich verzet tegen een nationale wettelijke bepaling volgens welke aan een rechthebbende wiens rechten zijn geschonden, op diens verzoek automatisch een bedrag wordt toegekend waarvan de hoogte vooraf is bepaald en bij de vaststelling waarvan er geen rol is weggelegd voor de bevoegde nationale rechterlijke instanties.

Rechtbank Noord-Holland 23 november 2016, IEF 16397 (Diwar tegen 4Udesigned) Geen auteursrechtinbreuk. Geen slaafse nabootsing. Diwar ontwerpt en produceert zakelijk zitmeubilair, waaronder stoel "Jim". Via haar website bood 4Udesigned een vergelijkbare stoel onder de naam Carlito Wood. Diwar constateert dat via een (oud) Facebookbericht de stoel nog werd aangeboden en de dwangsommen uit de ex parte zijn verbeurd. Diwar is de auteursrechthebbende ex 8 Aw, zij wordt ook steeds door zusteronderneming Acta als maker aangeduid. Beide stoelen hebben een kunststof kuip, waarvan stoel en armleuningen uit één geheel zijn gemaakt, met een draaiing in de laatste. Echter het zitgedeelte van de Carlito Wood is minder diep en vlakker,  het frame is van hout en bestaat uit twee delen ten opzichte van één metalen frame van de Jim. Vorderingen worden afgewezen.

Vrz. Rechtbank Limburg 14 november 2016, IEF 16369; ECLI:NL:RBLIM:2016:10040 (Media Groep Limburg) Perspublicatie. Artikel in dagblad over beslissing hof van discipline, met vermelding naam van de advocaat. De relevante informatie is al op andere wijze openbaar gemaakt [ECLI:NL:TADRSHE:2016:57] en betreft de beroepsuitoefening, niet het privéleven. Er is een publiek belang om daarover te informeren en verwarring te voorkomen met andere advocaten. Met de belangen van die andere advocaten had MGL volgens Leidraad van de Raad voor de Journalistiek uit 2015 (C.1 Privacy) rekening te houden. De berichtgeving is ook niet op onderdelen onrechtmatig.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 november 2016, IEF 16395; ECLI:NL:RBAMS:2016:7688 (Wageningen University tegen Trouw) Mediarecht. Wetenschapsjournalist van Trouw heeft zich in een tv-programma uitgelaten over een onderzoek naar de werking van het Nederlandse statiegeldsysteem voor PET-flessen. Het onderzoek is uitgevoerd door twee onderzoekers van een onderzoeksinstituut dat is verbonden aan de Universiteit Wageningen, in het kader van een samenwerkingsverband met de Stichting DDL. De Stichting DDL is opgericht door het Centraal Bureau Levensmiddelen en Federatie Nederlandse Levensmiddelen Industrie, beiden tegenstanders van het statiegeldsysteem. De inhoud en de strekking van de uitlating van de journalist, zoals die ook door het televisiekijkend publiek is begrepen, komt er op neer dat bij de aanvang van het onderzoek de uitkomst ervan al leek vast te staan (met andere woorden, er was sprake van gestuurd onderzoek). De journalist heeft met deze uitlating niet de grenzen van de vrijheid van meningsuiting overschreden. De vordering tot rectificatie wordt afgewezen.

Gerecht EU 24 november 2016, IEF 16394; IEFbe 2002; ECLI:EU:T:2016:674; T-578/15 (Weergave van een zonnecel) Het door Azur aangevraagde beeldmerk bestaande uit witte lijnen en blokjes op een zwarte achtergrond, wordt afgewezen vanwege ontbreken van onderscheidend vermogen. Het specialistisch publiek herkent dit als een heel eenvoudige schematische weergave van een rij zonnepanelen. Dat het een mogelijke opstelling van de producten zou kunnen zijn, betekent echter niet dat het helemaal geen onderscheidend vermogen zou hebben, aldus eisers. Het beroep alsnog wordt afgewezen; zonnepanelen staan nu eenmaal een een bepaalde hoek om de meeste zon te vangen. Zie T-614/15 voor de beslissing over het 'negatief' van het aangevraagde merk.

HvJ EU 24 november 2016, IEF 16393; IEFbe 2001; LS&R 1395; ECLI:EU:C:2016:903; C‑662/15 (Lohmann & Rauscher tegen BIOS) Medische hulpmiddelen – Hulpmiddel van klasse I (chirurgisch wondverband) dat door de fabrikant aan een conformiteitsbeoordelingsprocedure werd onderworpen – Parallelimport – Toevoeging op de etikettering van gegevens betreffende de importeur – Aanvullende conformiteitsbeoordelingsprocedure. HvJ EU:

Artikel 1, lid 2, onder f), en artikel 11 van Medischehulpmiddelenrichtlijn 93/42/EEG moeten aldus worden uitgelegd dat zij niet voorschrijven dat een parallelimporteur van een medisch hulpmiddel als in het hoofdgeding, dat voorzien is van een EG-markering en waarvoor een conformiteitsbeoordeling in de zin van voormeld artikel 11 is uitgevoerd, een nieuwe beoordeling dient uit te voeren om de conformiteit te attesteren van de informatie die zijn identificatie mogelijk maakt en die hij toevoegt aan de etikettering van dat hulpmiddel om het in de lidstaat van invoer in de handel te brengen.