Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 28 oktober 2020, IEF 19596, IT 3330; ECLI:NL:RBMNE:2020:4624 (Eiser tegen exploitant website) Auteursrecht. Eiser is een professioneel fotograaf. Hij biedt zijn foto’s op zijn website aan tegen een vaste licentievergoeding van € 250,00 per jaar. Gedaagde exploiteert een website. Sinds 2015 staat een foto van eiser op de website, zonder zijn toestemming en naamsvermelding. Met eiser was hiervoor geen licentieovereenkomst gesloten. Aan de sommaties van eiser om de foto te verwijderen, geeft gedaagde geen gehoor. Gedaagde stelt dat zij sinds 2010 niet de houder of eigenaar van de domeinnaam is, omdat zij die handelsnaam niet meer voert. Dit verweer faalt. Voor het exploiteren van een website is niet vereist dat sprake is van een daartoe ingeschreven handelsnaam bij de KvK. Gedaagde wordt veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding voor de winstderving, het mislopen van exposure als gevolg van het ontbreken van de naamsvermelding en de gemaakte kosten voor het opsporen van de auteursrechtinbreuk.

Alfredo dos Santos Gil schreef eerder een commentaar bij het Implementatiewetsvoorstel richtlijn online omroepdiensten [IEF 19539]. In deel twee van zijn commentaar werpt hij een nadere blik op de online diensten.

'Deel één van mijn commentaar bij het wetsontwerp omzetting online-omroep richtlijn ging vooral over de uitbreiding van collectieve aanspraken bij verschillende distributievormen, in relatie met (de evaluatie van) het auteurscontractenrecht. Hieronder wil ik ingaan op de online verspreiding van omroepkanalen. De online uitzending door de omroep zelf wordt vermeld in de richtlijn en het wetsontwerp, maar wordt bij de nadere regeling van distributie daarvan eigenlijk “weggedacht”. De online distributie door derden van traditionele omroepuitzendingen, vanuit de ether en satelliet bijvoorbeeld, wordt juist wel geregeld. De wisselende rol van online verspreiding roept vragen op, of dat verklaarbaar en wenselijk is.'

Lees hier verder.

CGR 19 november 2020, IEF 19593, RB 3460, LS&R 1883; K20.006 (Bayer tegen Novartis) Bayer en Novartis zijn ondernemingen die zich bezig houden met de productie, verhandeling en distributie van geneesmiddelen. Novartis brengt in Nederland het UR-geneesmiddel Beovu® (werkzame stof: brolucizumab) op de markt. Bayer heeft een klacht ingediend over verschillende reclame-uitingen van Novartis voor haar geneesmiddel Beovu. De CGR heeft de klacht van Bayer toegewezen en de claims van Novartis verboden onder meer vanwege het ontbreken van wetenschappelijke onderbouwing. Een beroepsbeoefenaar kan op het verkeerde been worden gezet.

Actueler dan ooit, het Nationaal Mediarechtcongres 2020. We gaan online, met een interactief programma, met voldoende pauzes en onderling contact. Martijn van Dam licht de digitale strategie toe van de NPO, Remy Chavannes behandelt de Digital Services Act en Anke Strijbos en Roland Wigman geven een overzicht van het nieuwe Auteurscontracten- en vergoedingenrecht, mede na de implementatie van de Online Omroeprichtlijn. Met een paneldiscussie over nieuwe verplichtingen voor producenten staat ons een boeiend middagprogramma te wachten.

Het programma:

Vzr. Rechtbank Den Haag 18 november 2020, IEF 19590, RB 3459; ECLI:NL:RBDHA:2020:11741 (Smart Urban Mobility tegen Azor Bike) Auteursrecht. Kort geding. SUM brengt sinds 2011 elektrische bakfietsen op de markt, waaronder de zogenaamde 'Family'. Medio juli 2020 heeft Azor aan haar dealers een e-mailbericht gestuurd met daarin de aankondiging dat zij in het najaar van 2020 met een nieuw model elektrische bakfiets op de markt zal komen, genaamd Sheperd. Ook heeft Azor de lancering aangekondigd in het tijdschrift ‘Tweewieler’. Begin september werd de Shepherd te koop aangeboden op verschillende Nederlandse en Belgische websites. SUM meent dat Azor inbreuk maakt op haar auteursrechten. De Family is een auteursrechtelijk beschermd werk. Azors beroep op de techniekexceptie en het vormgevingserfgoed faalt. Gegeven de totaalindrukken van beide bakfietsen, wordt voorshands geoordeeld dat met de Shepherd inbreuk wordt of dreigt te worden gemaakt op het auteursrecht van SUM. De verbodsvordering wordt toegewezen. Ook moet Azor een rectificatie aan haar dealers mailen en op Facebook plaatsen.

Rechtbank Den Haag 11 november 2020, IEF 19591, LS&R 1882; ECLI:NL:RBDHA:2020:11386 (MSD tegen Wyeth) Octrooirecht. Zie eerder [IEF 19498]. Partijen zijn beide farmaceutische bedrijven. Wyeth is houdster van het Europees octrooi voor een gesiliconiseerd houdermiddel gevuld met een formulering voor een pneumokokken-vaccin. Wyeth heeft ten opzichte van het octrooi zoals verleend een surfactant toegevoegd aan conclusie 1 en gebruiksconclusies geïntroduceerd. De stelling van MSD dat conclusie 1 volgens de tekst van de hulpverzoeken geen geldigheid kan verschaffen aan het octrooi, slaagt. Er is sprake van ongeoorloofde toegevoegde materie, omdat de vakman de informatie, gebruikmakend van zijn algemene vakkennis, niet rechtstreeks en ondubbelzinnig uit de oorspronkelijke aanvrage kan afleiden. De volgconclusies en hulpverzoeken kunnen het octrooi geen geldigheid verschaffen. De rechtbank vernietigt het Nederlandse deel van het octrooi.

Gerecht EU 18 november 2020, IEF 19589, IEFbe 3150; ECLI:EU:T:2020:543 (Tinnus Enterprises tegen EUIPO) Modellenrecht. Het Gerecht van de Europese Unie heeft bevestigd dat zowel de Invalidity Division als de Boards of Appeal van het EUIPO terecht de ongeldigheid hebben uitgesproken van de modelregistratie van Tinnus voor een waterballonvuller (fluid distribution equipment), omdat alle kenmerken van het model uitsluitend door de technische functie zijn bepaald. Het Gerecht verwijst naar de DOCERAM-uitspraak van het HvJ EU [IEF 17542] en zie ook [IEF 17701] en [IEF 18001], waarin de ‘multiplicity of forms’ theorie is afgewezen en bevestigd dat het bestaan van technische alternatieven niet betekent dat het model niet technisch is bepaald. Alle objectieve factoren moeten daarbij worden meegenomen, waaronder het bestaan van een octrooi voor hetzelfde product. Een getuigenverklaring van de ontwerper kan niet als objectieve factor worden aangemerkt.

De Stichting Geschillenoplossing Automatisering (SGOA) zal in 2021 weer de SGOA Hans Frankenprijs uitreiken. De Hans Frankenprijs is bedoeld voor de HBO/WO student die in de afgelopen 2 jaar de meest innovatieve afstudeerscriptie op het gebied van ICT-recht heeft geschreven. Onder ICT-recht wordt in dit kader verstaan: ICT-recht inclusief internetrecht, telecommunicatierecht en specifieke toepassingsgebieden van het recht in algemene zin op de ICT-sector. In aanmerking komen afstudeerscripties welke met tenminste een voldoende zijn beoordeeld en zijn geschreven aan een Nederlandse HBO-instelling of ter afronding van een universitaire master-opleiding tussen 1 januari 2019 en 31 december 2020 en welke voldoen aan de inzendingscriteria vastgelegd in het reglement.

De winnaar van de Hans Frankenprijs zal door de jury bekend worden gemaakt tijdens een bijeenkomst in 2021. Naast een eervolle vermelding, ontvangt de prijswinnaar een bedrag van €2.500,-.

Inzendingen kunnen tot uiterlijk 31 januari 2021 worden verzonden aan: hansfrankenprijs@sgoa.eu. Ga voor nadere informatie naar de website van de SGOA.

Minister Ollongren heeft op 16 november jl. de Tweede Kamer een brief gestuurd, waarin zij met een pakket aan maatregelen komt om desinformatie richting de Tweede Kamerverkiezingen tegen te gaan. Een van de maatregelen die de minister invoert is het opstellen van een gedragscode die ervoor moet zorgen dat het transparanter wordt wie achter een politieke advertentie zit. Daarnaast wordt ingezet op het intensiveren van het detecteren van desinformatie, wordt de Wet financiering politieke partijen (Wfpp) gewijzigd en komt er een informatieve website om meer bewustwording te creëren bij burgers.

Lees de Kamerbrief op de website van de Rijksoverheid.

Meer weten over desinformatie? Op vrijdag 11 december 2020 organiseert de VMC in samenwerking met deLex een webinar over desinformatie. Aanmelden kan via www.delex.nl/shop/opleidingen.

Ktr. Rechtbank Limburg 4 november 2020, IEF 19586, LS&R 1881; ECLI:NL:RBLIM:2020:8553 (Vita Natura tegen gedaagde) Handelsnaamrecht. Kort geding. Vita Natura verkoopt en ontwikkelt voedingssupplementen. Gedaagde was in dienst bij Vita Natura en is in maart 2020 op staande voet ontslagen. Vita Natura meent dat gedaagde onrechtmatig handelt door het beconcurreren van gedaagde met gebruikmaking van informatie, relaties en producten van Vita Natura. Vita Natura vordert onder meer inzage in de bescheiden die in (bewijs)beslag zijn genomen. Deze vordering wordt toegewezen. Verder staat vast dat gedaagde via Ebay Vita Natura producten heeft verkocht met daarop het etiket en logo van Vita Natura. Gedaagde wordt veroordeeld het gebruik van de handelsnaam en/of het logo van Vita natura te staken. Voor de hoogte van de dwangsom wordt aansluiting gezocht bij wat partijen in de arbeidsovereenkomst zijn overeengekomen, namelijk € 4.500 voor iedere overtreding en € 450,00 voor iedere dag dat de overtreding voortduurt, doch uiterlijk tot de einddatum van het concurrentiebeding.