Meer uit jezelf halen, je eigen praktijk versterken en leren van vakgenoten samen met vakgenoten? Dit kan met de leergang 'IE- en procesrecht in de commerciële praktijk' van de Mr. S.K. Martens Academie.

Maandag 7 november start de nieuwe lichting van klas 2024-2025. In 8 masterclasses en 4 online sessies ontdek je nieuwe processtrategieën en leer je snel tot concrete adviezen te komen. Ook dit jaar biedt de opleiding een mix aan fascinerende sprekers uit praktijk, wetenschap en rechterlijke macht bij elkaar die elk vanuit een andere invalshoek vertellen wat de inzichten, procesrechttechnieken en principes van het intellectuele eigendomsrecht zijn.

De nadruk ligt op de commerciële implicaties van de verschillende IE-rechten. We werken in kleine groepen met veel ruimte voor eigen inbreng en interactie. Zo leer je ook van elkaar en breid je tevens jouw professionele netwerk uit.

Werk samen met gelijkgestemden en leer van de besten uit het vakgebied. Krijg tips en tricks, verdiep je kennis en vergroot je professionele netwerk. Kortom: neem deel aan de klas van 2024-2025. Wees er snel bij voor de start op 7 november. Kom zelf, kom samen of tip een collega!

Benieuwd naar het programma, naar de ervaringen van studenten, of naar een offerte op maat? Stuur ons een mail of check de website. Neem voor meer vragen contact op met Claudia Zuidema of Vivien Rörsch.

Rb. Amsterdam 5 augustus 2024, IEF 22201; ECLI:NL:RBAMS:2024:4874 (Eiseres tegen gedaagden). Eiseres houdt zich bezig met het ontwerpen, maken en verkopen van sjaals, kleding en burkini´s. Zij exploiteert de ontwerpen via een door haar opgerichte vennootschap. Eiseres is van mening dat gedaagden op grote schaal namaakproducten verkopen die identiek zijn aan haar eigen producten, waardoor gedaagden inbreuk maken op de merk- en auteursrechten van eiseres. Via appgroepen en diverse ruilplatforms op Marktplaats en Facebook zouden gedaagden de sjaals en burkini´s van eiseres tegen lage prijzen aanbieden. Eiseres vordert in kort geding dat gedaagden worden veroordeeld deze verkoop te staken, op straffe van een dwangsom. Gedaagden stellen dat de sjaals van eiseres niet auteursrechtelijk beschermd zijn en beroepen zich op uitputting van de sjaals.

Rb. Den Haag 14 augustus 2024, IEF 22196, LSR 2252; ECLI:NL:RBDHA:2024:12900 (HE Licenties tegen Orchid Gardens c.s.). Eiser in deze zaak is HE Licenties, een partij die octrooirechten exploiteert waarvan een ander de houder is. Deze octrooirechten beschermen een werkwijze voor het kleuren van orchideeën. Gedaagden (hierna: Orchid Gardens c.s.) zijn een aantal partijen die actief zijn in de bloemen- en plantenwereld. HE Licenties stelt dat Orchid Gardens c.s. door het verhandelen van bepaalde gekleurde orchideeën inbreuk maakt op de octrooien die zij mag handhaven. Zij vordert primair dat gedaagden de inbreuk stopzetten. Orchid Gardens c.s. stelt hiertegenover dat de octrooien die HE Licenties inroept niet geldig zijn, omdat de daaraan onderhavige orchideeën niet nieuw zijn: deze zouden in het verleden al zijn gebruikt door derde partijen. Daarnaast stelt Orchid Gardens c.s. dat HE Licenties onrechtmatig jegens haar heeft gehandeld, door de octrooien in te roepen tegenover afnemers van Orchid Gardens c.s. en door in kort geding conservatoire beslagen te laten leggen ten laste van Orchid Gardens c.s.

Concl. A-G Sánchez-Bordona 27 juni 2024, IEF 22199, IEB 3771; ECLI:EU:C:2024:561 (Eisers tegen Europese Commissie). Advocaat-generaal Sánchez-Bordona van het Europese Hof van Justitie heeft zijn conclusie gepubliceerd bij een geschil rondom geografische aanduidingen. Eisers in deze zaak willen een aantal herkomstaanduidingen laten registreren voor voedingsmiddelen uit Corsica, maar worden daarin geweigerd door de Europese Commissie (hierna: Commissie). De aanduidingen zouden namelijk te sterk overeenkomen met een drietal geregistreerde geografische aanduidingen voor Corsica. Dit terwijl de Franse autoriteiten de inschrijving hebben goedgekeurd. Eisers zijn tegen het besluit van de Commissie in beroep gegaan, maar zonder succes: het Gerecht van de EU sluit zich bij de Commissie aan. Nu stappen eisers naar het Europese Hof. Hun voornaamste argument is dat de Commissie bij de beoordeling van de aanduidingen buiten haar bevoegdheid is getreden. Voordat het Hof uitspraak doet, buigt de advocaat-generaal (hierna: de AG) zich over de zaak.

Court of Appeal 19 juli 2024, IEF 22198 (Comptroller tegen Emotional Perception AI Limited). Deze Britse zaak betreft een geschil tussen Comptroller (vergelijkbaar aan het Europese Octrooibureau) enerzijds en Emotional Perception AI Limited (hierna: Emotional Perception) anderzijds. Het gaat om de vraag of een artificial neural network (hierna: ANN), in het bijzonder die van Emotional Perception, octrooieerbaar is naar Engels recht. Volgens de High Court wel, nu er geen computerprogramma aan de ANN te pas zou komen (computerprogramma’s als zodanig zijn niet octrooieerbaar: art. 52 EPC). Tegen deze beslissing gaat Comptroller echter in beroep. Kort gezegd maakt de ANN van Emotional Perception het mogelijk dat gebruikers (muziek)bestanden krijgen aanbevolen die vergelijkbaar zijn met de bestanden waarin zij al eerder interesse hebben getoond. Kenmerkend daarbij is dat de aanbevolen bestanden zeer nauw aansluiten op het gevoel dat de voorgaande bestanden bij gebruikers hebben opgewekt. Voordat de rechter tot een beslissing komt, definieert zij een computer als “a machine which processes information” en een computerprogramma als “a set of instructions for a computer to do something”. Het argument van Emotional Perception dat haar ANN zichzelf heeft getraind acht de rechter niet relevant. Hetzelfde geldt voor het feit dat de ANN niet op een traditionele ‘als-dan’ wijze is geprogrammeerd. Volgens de rechter valt een ANN dan ook onder de genoemde definities. Dit wil volgens de rechter niet meteen zeggen dat een ANN geen onderdeel kan uitmaken van een octrooieerbare uitvinding: alleen de ANN als zodanig is niet octrooieerbaar. Gelet op het feit dat de ‘uitvinding’ van Emotional Perception in de kern alleen een reeks berekeningen van een ANN betreft op basis waarvan aanbevelingen worden gegeven, is van een octrooieerbare uitvinding in dit geval geen sprake.

Onderwerp:
Verwarringsgevaar, relevant publiek

Feiten:
Lloyd maakte op grond van haar woordmerk Lloyd bezwaar tegen de merkinschrijving van het woordmerk Loint’s, beide merken waren voor schoenen.

Rechtsregel (rechtsoverweging 26):
Een auditieve gelijkenis kan voldoende zijn om verwarringsgevaar aan te nemen. Het gaat om de gemiddeld geïnformeerde, omzichtige en oplettende gewone consument van de betrokken soort producten.

Hof Den Haag 27 februari 2024, IEF 22194; ECLI:NL:GHDHA:2024:216 (LC tegen HPM). Partijen in deze zaak zijn [appellant 1] en Lattice Consultancy B.V. (hierna: LC of [appellant 1] c.s.) en Holland Park Media B.V. (hierna: HPM). LC en HPM hebben een overeenkomst gesloten over de aanpassing van de website van [appellant 1] c.s. Deze overeenkomst is na acht maanden door [appellant 1] c.s. opgezegd. In eerste aanleg heeft [appellant 1] c.s. onder andere vorderingen ingesteld die ertoe strekken om HPM te veroordelen tot het verstrekken van verzamelde en verwerkte persoonsgegevens. Zij stelt dat ze op grond van artikel 17 AVG dit recht heeft. Verder is zij van mening dat ze ervan uit mocht gaan dat de intellectuele eigendomsrechten van het werk dat HPM creëerde zouden worden overgedragen. De kantonrechter heeft de vordering over de persoonsgegevens toegewezen maar het overige afgewezen. Het was duidelijk genoeg dat er na afloop van de overeenkomst sprake zou zijn van een royaltyvergoeding. [appellant 1] c.s. komt tegen dit oordeel in hoger beroep.

Rb. Den Haag 14 augustus 2024, IEF 22192; ECLI:NL:RBDHA:2024:12910 (Violent Publishing tegen [naam 1]). [naam 1] is een artiest die met muziekuitgeverij Violent Publishing drie overeenkomsten heeft gesloten voor de exploitatie van zijn muziek. Ruim twintig jaar later is [naam 1] van mening dat Violent Publishing niet voldoet aan de op haar rustende exploitatieverplichtingen. Als gevolg hiervan heeft [naam 1] de overeenkomst geprobeerd te ontbinden, of op te zeggen. Dit heeft geleid tot een geschil tussen de twee partijen. Violent Publishing vordert in de hoofdzaak een verklaring voor recht dat de ontbinding en opzegging door [naam 1] ongeldig zijn. Zij meent dat de overeenkomsten niet rechtsgeldig ontbonden zijn omdat er geen sprake was van een tekortkoming in de nakoming van haar verplichtingen. Over de opzegging stelt Violent Publishing dat de overeenkomsten niet opzegbaar zijn. [naam 1] stelt dat hij de overeenkomsten wel rechtsgeldig heeft beëindigd, primair door ontbinding wegens tekortkoming, subsidiair door ontbinding op grond van artikel 25e AW, met als reden het onvoldoende exploiteren van het auteursrecht op de werken. Meer subsidiair stelt [naam 1] dat de overeenkomsten zijn beëindigd door opzegging. In reconventie vordert [naam 1] dan ook een verklaring voor het recht van deze beweringen. 

UPC CoA 26 juli 2024, IEF 22193, IEFbe 3770; UPC_CoA_301/2024 (ICPillar tegen ARM). Appellant in deze zaak, ICPillar, heeft verzocht dat bepaalde delen uit bijlage 4 van haar beroepschrift alleen ter beschikking worden gesteld aan vertegenwoordigers van ARM en aan niet meer dan twee van alle ARM-vennootschappen die verweerder zijn in deze zaak. Dit is door het Hof van Beroep afgewezen. Hier maakt ICPillar geen bezwaar tegen. Het Hof van Beroep geeft ARM de mogelijkheid om haar memorie van antwoord aan te passen, want nu heeft niet alleen de vertegenwoordiger van ARM, maar ook ARM, toegang tot de volledige versie van bijlage 4. In tegenstelling tot wat ICPillar beweerde, oordeelt het Hof van Beroep dat dit geen kwestie van equality of arms oproept, want in haar memorie van beroep kon, en moest, ICPillar al argumenten naar voren brengen die zijn gebaseerd op de onbewerkte versie van bijlage 4. Het Hof van Beroep geeft ARM de mogelijkheid om haar memorie van antwoord aan te passen.

Rb. Midden-Nederland 31 juli 2024, IEF 22191; ECLI:NL:RBMNE:2024:4472 (Eiseres tegen gedaagde). Eiseres heeft in opdracht van gedaagde (handelend onder [handelsnaam]) een aantal haakpatronen ontworpen. In deze zaak twisten de partijen over de vraag bij wie het auteursrecht van de haakpatronen ligt en of eiseres recht heeft op een vergoeding voor de exploitatie. Het gaat hierbij om de geschreven patronen concept 20215, concept 2016 en concept 2022. Eiseres vordert een verklaring voor het recht dat er sprake is van inbreuk op haar auteursrecht en een billijke vergoeding, beide op straffe van een dwangsom.