Volgens het Gerechtshof Amsterdam  heeft reclameverspreider Altermedia niet onrechtmatig locaties overgenomen van Boomerang Media en verwijdert het ook geen panelen. Altermedia en Boomerang (onder de naam Silverline-media) exploiteren beiden toiletreclame binnen horecalocaties op de Nederlandse markt. Boomerang beschuldigde Altermedia er onder meer van dat zij locaties tot wanprestatie ten opzichte van Boomerang zou hebben aangezet - en daarvan zou hebben geprofiteerd - omdat diverse locaties zijn overgestapt naar het Altermedia netwerk. Maar de rechtbank stelde dat Altermedia op correcte wijze locaties - wel of niet van Boomerang - benadert. Arrest van 17 februari. Meer bij adformatie.nl

Tabaksreclame: Een baanbrekend internationaal verdrag dat tabaksadvertentiesen de verkoop van tabak moet beperken, is zondag in werking getreden. "Dit is een belangrijk verdrag voor de volksgezondheid dat mensen voor het eerst beschermt tegen tabak", aldus Iain Simpson van de WHO eerder. De 192 leden van de WHO bereikten in 2003 na vier jaar onderhandelen een akkoord over het verdrag, de Structuur Conventie inzake Tabakscontrole. Het akkoord is inmiddels door 57 staten bekrachtigd.

Auteursrecht / Formats: Rechtbank Amsterdam, 12 december 2005 (publ. 11/02/2005) Zaaknr. 282430/ H 04.0321, LJN: AS5802. Eerste aanleg, Jok Foe tegen BNN. Zaak over het format van het BNN programma "Op zoek naar aids." Eisers proberen nu eindelijk eens duidelijkheid te verkrijgen over de juridische status van tv-formats en vorderen voor recht te verklaren "dat de prestatie van eisers op één lijn te stellen is met prestaties die de bescherming van het intellectueel eigendomsrecht genieten, welke ertoe strekt om eisers de mogelijkheid te geven tot exploitatie van hun prestatie over te gaan en zich er tegen te verzetten dat hun prestatie zonder hun toestemming wordt verveelvoudigd en openbaar gemaakt."

Voor wie dacht dat met het merkenjargon met alle woord-, beeld-, kleur-, geur- en klankmerken wel zo'n beetje was uitgeput, introduceert Nauta-advocaat Olav Schmutzer in zijn in de nieuwste IER gepubliceerde artikel "Weigeren voor een hoger doel" de term Emergente Merken. Naar aanleiding van het Postkantoorcriterium stelt hij: "Het is misschien aardig om deze leer van het Hof met een verwijzing naar de metafysica aan te duiden als 'merken-emergentisme. Indien een samengesteld merk ontstijgt aan de haar delen en zo kan rekenen op de goedkeuring van het Hof, kan dan gesproken worden van een 'emergent merk'. Het is afwachten of de term beklijft, maar metafysicus Schmutzer laat in ieder geval zien dat het merkenrecht niet zo oppervlakkig is als door sommigen wel wordt aangenomen

Persbericht Sanoma Uitgevers: 'Het seniorenblad Vive Magazine, uitgegeven door TOPpers, moet vanaf het tweede nummer van 2005 haar naam wijzigen. Dit is de uitslag van het kort geding, dat was aangespannen door het vrouwenblad Viva, uitgegeven door Sanoma Uitgevers.
In het vonnis stelt de rechtbank dat de namen Viva en Vive te sterk op elkaar lijken. Tevens is onderkend dat Viva een sterk merk is met een grote naamsbekendheid en een groot onderscheidend vermogen. De rechtbank is daarom van mening dat Toppers met het tijdschrift Vive magazine ongerechtvaardigd voordeel trekt uit de op Viva gelijkende naam. Tevens staat Viva in haar recht op te treden tegen verwatering van haar merk.'
Hoofdredacteur Monique van Diessen van Vive Magazine in een reactie op bovenstaand bericht: 'Het zit toch ietsje anders in elkaar. De rechter heeft namelijk in haar vonnis gesteld dat er volgens haar geen verwarring zou kunnen ontstaan tussen Viva en Vive Magazine. De reden dat zij toch wil dat wij onze naam wijzigen is dat onze naam mogelijk zou kunnen leiden tot verwatering van het merk Viva. Wij mogen dus nog gewoon het eerste nummer uitbrengen onder de naam Vive Magazine en de door Sanoma geeiste schadevergoedingen zijn ook niet toegekend.'

Ananova bericht dat "a Chinese man has patented his technique for growing his own wooden chairs. Mr Wu, from Shenyang City, Liaoning province, moulds branches into shape while the tree is still growing." Geen idee hoe het Chinese octrooirecht werkt, maar je kunt je afvragen of modellenrecht niet toepasselijker zou zijn. Of nog beter, kwerkersrecht.

Over de vraag of een merk in de gehele Benelux moet zijn ingeburgerd of slechts in een (aanmerkelijk) deel, zijn de meningen verdeeld. Maar binnen afzienbare tijd komt hierop eindelijk een antwoord. Het Hof ’s-Gravenhage heeft namelijk hierover vragen gesteld aan het HvJ EG/BenGH. Dit alles is terug te vinden in het beroep dat is ingesteld tegen de weigering van het depot EUROPOLIS d.d. 27 januari 2005 (rekest nr. R98/474).

In een vonnis inzake een inbreuk op een handelsnaam en merkrecht van de onderneming Protect Eye door een oud-werknemer doet Rechtbank Zwolle een opmerkelijke uitspraak. 

In rechtsoverweging 3.6.3 overweegt de rechtbank “dat gedaagde heeft betwist dat hij inbreuk maakt op een merkrecht van Protect Eye. Hij heeft daartoe aangevoerd dat hij zijn naam niet gebruikt in het economisch verkeer.”. Volgens de rechtbank treft dit verweer doel, aangezien “voor een succesvol beroep op artikel 13A lid 1 aanhef en onder d BMW dient vast te staan dat er sprake is van gebruik in het economisch verkeer. Volgens vaste rechtspraak is daarvan sprake wanneer het gebruik van merk of teken plaatsvindt, anders dan met een uitsluitend wetenschappelijk doel in het kader van een bedrijf, van een beroep of enige andere niet in de particuliere sfeer verrichte activiteit, waarmee economisch voordeel wordt beoogd. Zoals hiervoor reeds is overwogen, is commercieel gebruik van de site of gebruik waarbij enig economisch voordeel wordt beoogd niet aannemelijk geworden. Het beroep van Protect Eye op artikel 13A lid 1 aanhef en onder d BMW gaat derhalve alleen om deze reden al niet op.”

Deze uitspraak van 22 september 2004 is op zijn minst opmerkelijk te noemen, aangezien het begrip “in het economisch” verkeer reeds sinds 1 januari 2004 niet meer terug te vinden is in artikel 13A lid 1 sub d BMW. Zo zie je maar, nooit bezuinigen op wetteksten. (voor de volledige uitspraak zie: LJN: AS5108, Rb. Zwolle, 100304 / KG ZA 04-358)

Interessante uitspraak over 'licentie' van een handelsnaam. Een Amerikaanse onderneming geeft via haar Nederlandse dochter een bepaalde glaspolijsttechniek in licentie aan twee Nederlandse bedrijven, waarbij de één de techniek exclusief mag gebruiken in Noord-Nederland en de ander het exclusieve recht verkrijgt voor Zuid-Nederland (of dit mededingingsrechtelijk in de haak is wordt in het vonnis niet besproken).

De Noord-Nederlandse licentienemer gebruikt de handelsnaam 'Glasrenovatie Nederland' en 'licentieert' deze naam aan de Zuid-Nederlandse licentienemer. Na een paar jaar wordt de licentieovereenkomst tussen de Amerikaan en de beide Nederlandse bedrijven zo gewijzigd, dat beide niet-exclusieve licentienemers voor heel Nederland worden.

Probleem is uiteraard  dat beide ondernemingen nog steeds dezelfde naam hanteren, maar intussen concurrenten van elkaar geworden zijn...