Auteursrecht  

Ktr. Rechtbank Gelderland 23 januari 2019, IEF 18206 (50PlusBeurs tegen Eldee Expo Designers) Auteursrechtinbreuk, schadevergoeding en volledige art. 1019h Rv proceskosten. Eiseres 50PlusBeurs heeft twee kern-huisstijlelementen (foto en logo) laten ontwikkelen, welke worden overgenomen (gespiegeld en met roodfilter) in een flyer van standbouwer Eldee. De kantonrechter oordeelt dat sprake is van inbreuk. Verklaring voor recht en verbod met dwangsommen wordt uitgesproken. Tevens moet Eldee opgave doen van de verspreiding van de flyer, en een rectificatie uitbrengen. Schadevergoeding ex aequo et bono vastgesteld op 3.600 euro. Volledige proceskosten: 8.000 euro.

Rechtbank Amsterdam 12 december 2018, IEF 18202; ECLI:NL:RBAMS:2018:8995 (ABMD c.s. tegen Buma/Stemra) Auteursrecht. ABMD betaalt per afnemer van achtergrondmuziek voor zakelijk gebruik een licentievergoeding volgens het Buma/Stemra bepaalde tarief. Streamingsdiensten zoals Spotify bieden abonnementen aan die alleen een licentie geven voor persoonlijk gebruik, maar die feitelijk regelmatig gebruikt worden in bedrijfsruimten. Deze abonnementen zijn veel goedkoper dan de producten van de ABMD-leden. Buma/Stemra handelt onrechtmatig jegens de ABMD-leden door hen een hogere vergoeding voor het distribueren van muziek in rekening te brengen, dan de vergoeding die zij in rekening brengt aan streamingsdiensten voor consumenten, die worden gebruikt voor het afspelen van muziek in bedrijfsruimten. Van belang is de monopoliepositie van Buma/Stemra en het feit dat zij niet wenst op te treden tegen oneigenlijk gebruik van de consumentenabonnementen voor het afspelen van muziek waarvoor Buma/Stemra licentierechten heeft in bedrijfsruimten. Vorderingen gedeeltelijk toegewezen.

Vzr. Rechtbank Midden-Nederland 31 oktober 2018, IEF 18188; ECLI:NL:RBMNE:2018:5237 (Auteursrecht taxibord) Auteursrecht. Slaafse nabootsing. Eiseres sub 1 is een onderneming gespecialiseerd in daklichten en taxiborden. Gedaagde sub 1 houdt zich bezig met de verkoop, installatie en belettering van dakborden voor lesauto's en taxi's. Begin 2018 is zij gestart met het ontwerpen van een nieuw daklicht. Eiseres sub 1 stelt dat gedaagde sub 1 inbreuk maakt op haar auteursrecht. Uit het vormgevingserfgoed blijkt dat de uitvoering en materialen gebruikelijk zijn. Geen auteursrechtinbreuk Door ontbreken oorspronkelijkheid en creativiteit in het taxibord van eiseres is ook niet te zeggen dat het beweerdelijk nagebootste product een eigen plaats heeft op de markt. Geen slaafse nabootsing. Vorderingen afgewezen. 

Conclusie AG 13 december 2018, IEF 18187; IEFbe 2699; IT 2806; C-299/17; ECLI:EU:C:2018:1004 (VG Media tegen Google) Auteursrecht. Naburig recht. Via het persbericht. In 2013 heeft Duitsland een naburig recht van het auteursrecht ingevoerd voor uitgevers van perspublicaties, zonder de ontwerpwetgeving aan de Commissie mee te delen. In de nieuwe bepalingen wordt vastgesteld dat commerciële exploitanten van een internetzoekmachine (en commerciële dienstenaanbieders die content bewerken) – anders dan andere gebruikers, waaronder commerciële gebruikers – zonder passende toestemming geen fragmenten – behalve losse woorden of zeer korte tekstfragmenten – van bepaalde content in de vorm van tekst, afbeeldingen of video verstrekt door uitgevers van perspublicaties mogen aanbieden. VG Media is een Duitse organisatie voor collectief beheer die auteursrechten en naburige rechten in naam van, onder andere, uitgevers van perspublicaties beheert. VG Media heeft namens haar leden een schadevordering tegen Google ingesteld bij het Landgericht Berlin (rechter in eerste aanleg van Berlijn) met betrekking tot het gebruik dat Google sinds 1 augustus 2013 maakt van tekstfragmenten, afbeeldingen en video’s uit door leden van VG Media geproduceerde pers- en mediacontent, zonder daarvoor een vergoeding te betalen. Lees verder.

Conclusie AG 11 januari 2019, IEF 18185 (Architect D tegen De 4 Jaargetijden) Persoonlijkheidsrechten architect. Hof besloot [IEF 17232] dat het kantoorpand, waar D de architect van is, verbouwd mag worden omdat zijn persoonlijkheidsrechten à art. 25 lid 1 sub c en d Aw niet aangetast worden. Door uitgebreid stil te staan bij de wetsgeschiedenis van art. 25 lid 1 sub c en d Aw, concludeert de AG tot verwerping cassatieberoep.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 december 2018, IEF 18172; RB 3273; IT 2694; ECLI:NL:RBAMS:2018:9362 (PVH c.s. tegen Facebook) Merkenrecht. Auteursrecht. Tommy Hilfiger Europe (onderdeel PVH) heeft met Facebook een advertentieovereenkomst gesloten voor het merk Tommy Hilfiger op de platforms van Facebook. Tommy Hilfiger Licensing (onderdeel PVH) heeft o.a. het Benelux woordmerk TOMMY HILFIGER laten registreren. PVH heeft afbeeldingen in het geding gebracht van een aantal advertenties aangetroffen op Facebook en Instagram voor kleding en schoeisel met de naam "Tommy Hilfiger", die niet van haar afkomstig zijn. Facebook heeft deze verwijderd. PVH heeft Facebook verzocht om gegevens aan haar te verstrekken van de adverteerders die advertenties hebben geplaatst waarmee inbreuk werd gemaakt. Merkinbreuk Benelux-woordmerk Tommy Hilfiger door stelselmatig verschijnen advertenties die niet verwezen naar producten van PVH. Facebook kan geen beroep doen op vrijwaringsbepaling art. 6:196c BW: door controle van Facebook op advertenties, vastgelegd in het advertentiebeleid, bepaalt zij mede de inhoud en speelt zij dus een actieve rol. Van Facebook wordt verwacht dat zij passende maatregelen treft om stelselmatige inbreuken op IE-rechten van derden zoals PVH te voorkomen. Facebook niet zelf de inbreukmaker. Maatregelen Facebook onvoldoende effectief door telkens opduiken gewraakte advertenties. Privacybelangen staan niet in de weg van verstrekking gegevens: het gaat om adverteerders die bedrijfsmatig inbreukmakende artikelen aanbieden. Het beschikken over de gevraagde (persoons-)gegevens is voor PVH noodzakelijk om hiertegen te kunnen optreden. Vorderingen gedeeltelijk toegewezen.

Via CvTA. Het College van Toezicht Auteursrechten publiceerde op 20 december 2018 het toezichtrapport over 2017. Dit rapport over het toezicht in het voorgaande jaar (2017) is net als het toezichtrapport over 2016 relatief laat gepubliceerd. Dit is, net als vorig jaar, een gevolg van het besluit van het College om in het toezichtrapport 2017 de (financiële) resultaten van de grootste CBO, Buma Stemra, te betrekken. Als gevolg van een bijzonder onderzoek dat Buma Stemra in 2017 heeft laten uitvoeren naar mogelijke onregelmatigheden in de financiële administratie en de wisseling van accountant begin 2018 is de jaarrekening 2017 van Buma Stemra, inclusief accountantsverklaring, eerst op 29 oktober 2018 vastgesteld.

U treft hier aan het toezichtrapport 2017 en het persbericht over dit toezichtrapport.

Muziekwereld 3, 2018. Een veelgehoord gezegde binnen de elektronische muziek is dat een dj ook zelf zijn of haar eigen muziekproducties moet maken om zogenaamd credible te zijn. Los van dat hiermee de draaikunst van dj’s geweld wordt aangedaan – dj’s die geen eigen muziek produceren kunnen nog steeds draaikunstenaars zijn die dansvloeren in vervoering brengen – vormt dit gezegde een belangrijke verklaring voor de opkomst en het succes van ghostwriting en -producing in de elektronische muziek. In dit artikel bespreek ik de juridische positie van ghostwriters en -producers. Lees verder.

Rechtbank Den Haag 12 december 2019, IEF 18158; ECLI:NL:RBDHA:2018:14824 (FPI Ghana tegen Koas c.s.) Merkenrecht. Auteursrecht. FPI Ghana gebruikt het teken "GhanaFresh" in combinatie met een afbeelding van een Afrikaanse vrouw die voor een hut aan het koken is. Y heeft een soortgelijk Uniewoord/beeldmerk ingeschreven. Koas c.s. heeft in Thailand voedingsmiddelen laten vervaardigen die onder meer in Nederland op de markt gebracht worden met dezelfde naam en hetzelfde teken. Dit gebeurde in kader van samenwerking met Afroline, waar Y eigenaar en bestuurder van is. EUIPO heeft het merk van Y ongeldig verklaard. FPI Ghana heeft vervolgens hun teken als Uniewoord/beeldmerk ingeschreven. Koas en Asia hebben producten niet afkomstig van FPI Ghana verhandeld met etiketten die identiek zijn aan het auteursrechtelijk beschermde werk van FPI Ghana. Het verweer van gedaagden dat FPI Ghana niet de auteursrechthebbende is omdat de directeur het logo naar eigen zeggen heeft ontworpen en er daarom geen sprake is van werkgeversauteursrecht, slaagt niet: op de producten van FPI Ghana is het werk met haar naam vermeld. Koas en Asia bestrijden niet dat voldaan is aan de voorwaarden uit art. 9 lid 2 sub a en/of b UMVo. Gesteld is dat zij geen inbreukmakende handelingen na inschrijving van het FPI Ghana-Uniemerk maken. Echter worden de producten nog wel op de website van Koas aangeboden. Zij is als exploitant aansprakelijk en verantwoordelijk om de inhoud van haar website up to date te houden. Vorderingen toegewezen.

Ktr. Rechtbank Den Haag 12 december 2018, IEF 18157 (Babyboek voor prematuren) Auteursrecht. In aansluiting op het vonnis van [IEF 17778] zullen de vorderingen van W om de auteursrechtinbreuk te staken, de exemplaren van het inbreukmakende boek terug te doen halen, het promotiemateriaal niet beschikbaar te maken en een dwangsom te verbeuren bij overtreding hiervan, toegewezen worden. In totaal zijn er naar het oordeel van de kantonrechter 17 inbreukmakende boeken verkocht, zoals W heeft onderbouwd en D onvoldoende heeft betwist. De schadevergoeding in verband met het inbreuk op auteursrecht bedraagt daarom 17 x de netto winst per boek. Door de naam van W niet in haar boek te vermelden, heeft D inbreuk gemaakt op het persoonlijkheidsrecht van W. Indien D tevoren toestemming zou hebben gevraagd, dan zou W de licentievergoeding van €447,91 hebben gevraagd. Tegen de hoogte van de licentievergoeding heeft D geen verweer gevoerd. Vorderingen gedeeltelijk toegewezen.