Auteursrecht  

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 16 mei 2018, IEF 17720; LS&R 1614 (X tegen Amgen) Geen auteursrechtinbreuk. X heeft een wetenschappelijk artikel geschreven over Familiaire Hypercholesterolemie (FH). In dat artikel is een schema opgenomen aan de hand waarvan een score kan worden berekend waarmee een diagnose kan worden gesteld. Het schema en de FH score dienen ter ondersteuning van een exactere diagnose bij personen met een verhoogd risico op FH. Amgen heeft een folder gemaakt ter promotie van een website met de domeinnaam fhscore.eu. De folder en website bevatten informatie over FH. X stelt dat Amgen delen uit een door hem geschreven onderzoek heeft openbaar gemaakt voor commerciële doeleinden en daarmee inbreuk maakt op zijn auteursrechten. X heeft medisch objectief relevante gegevens geïnventariseerd en vertaald naar tabellen en scores ten einde gerichter de diagnose FH vast te kunnen stellen. Daarbij was voor het toepassen van eigen smaak, voorkeur, gewoonte of persoonlijke visie, geen, dan wel niet of nauwelijks plaats. Het artikel, schema en FH score zijn geen auteursrechtelijk beschermd werk van wetenschap.

Hof Amsterdam 15 mei 2018, IEF 17712; ECLI:NL:GHAMS:2018:1617 (Diwar tegen 4Udesigned) Geen auteursrechtinbreuk. Geen slaafse nabootsing. Diwar c.s. maakt de Jim stoel en 4Udesigned maakt de Carlito Wood stoel. De rechtbank oordeelde dat er geen sprake was van auteursrechtinbreuk en geen slaafse nabootsing (IEF 16397). Het hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep. De totaalindrukken van beide stoelen verschillen dusdanig dat van auteursrechtinbreuk niet kan worden gesproken. Het verschil in de totaalindruk wordt in belangrijke mate veroorzaakt door het verschil in poten. De houten poten van de Carlito Wood passen in de Scandinavische stijl, terwijl de glimmende metalen poten van de Jim stoel aansluiten bij de Italiaanse stijl van de jaren '50. Bij deze vergelijking laat het hof, anders dan de rechtbank, het verschil in bevestiging van de poten aan de kuip (voor zover deze niet zichtbaar is als de stoelen zich in staande positie bevinden) buiten beschouwing. De stoelen moeten immers worden beoordeeld in reguliere stand, bij normaal gebruik: staande op poten. Voor slaafse nabootsing is vereist dat de Jim stoel een zeker onderscheidend vermogen en een eigen plaats op de markt heeft. Dat de Jim stoel op grond van haar vormgeving/uiterlijk (in voldoende mate) aan deze criteria voldoet, hebben Diwar c.s. onvoldoende feitelijk toegelicht.

Rechtbank Limburg 9 mei 2018, IEF 17694; ECLI:NL:RBLIM:2018:4395 (Brein tegen Leaper) Auteursrecht. Bij vervroeging gewezen bodemvonnis. Leaper verstrekt na betaling aan de kijker-in-spé een code, een hyperlink, waarmee een .m3u bestand kan worden geopend of gedownload welk bestand hyperlinks bevat naar “meer dan 4000 live TV kanalen” en andere beschermde werken. De verstrekking van de (verkorte) unieke link door Leaper is een “mededeling aan het publiek”. Het aanbieden van en het verschaffen van toegang tot IPTV-abonnementen vormt een nieuwe openbaarmaking c.q. een “mededeling aan het publiek” en Leaper wordt daarom geboden (onder meer) ieder aanbieden van hyperlinks naar ongeautoriseerde werken te staken en gestaakt te houden.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 26 april 2018, IEF 17691 (Eredivisie); Vzr. Rechtbank Rotterdam 13 april 2018; Vzr. Rechtbank Noord-Holland 11 april 2018; Vzr. Rechtbank Rotterdam 13 april 2018 Auteursrecht. Vier Eredivisie vonnissen van gelijke strekking. De verschillende gedaagden vertoonden ieder beelden van eredivisiewedstrijden in een horecagelegenheid en maken daarmee inbreuk op de auteursrechten van Eredivisie Media c.s. Ieder van de gedaagden wordt beveeld om het uitzenden van wedstrijdbeelden te staken en gestaakt te houden. Zelfs als het initiatief tot het vertonen van deze beelden uitgaat van de klanten, dan neemt dat niet weg dat sprake is van een inbreuk. De gedaagde bepaalt / staat toe wat er op de televisie in zijn onderneming valt waar te nemen. Ook met het voor korte duur vertonen van de wedstrijdbeelden wordt een inbreuk gemaakt op het auteursrecht van de Eredivisie.

Rechtbank Limburg 18 april 2018, IEF 17689 (Videma tegen Animo) Auteursrecht. Animo exploiteert een hotel en heeft op de hotelkamers de mogelijkheid gecreëerd voor gasten om televisie te kijken. Videma vordert onder meer dat de openbaarmaking van door hun vertegenwoordigde televisieprogramma's wordt gestaakt
. Nu Animo weigert om een licentie af te nemen, dient zij de daardoor door Videma geleden schade te vergoeden. Waar het om gaat is dat de auteursrechten van de diverse programmamakers beschermd dienen te worden en dat Videma die wettelijk verankerde rechten namens de programmamakers handhaaft. De vordering wordt toegewezen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 1 mei 2018, IEF 17683; ECLI:NL:GHARL:2018:4083 (Demalux Dakkapellen tegen Teun.pro) Auteursrecht. Hyperlink Demalux drijft een onderneming, gericht op het ontwerpen en installeren van dakkappellen. Teun.pro bouwt websites, waaronder een voor Prefab en Dakkapelservice. Op beide websites zijn foto's van dakkappellen geplaatst die een fotograaf in opdracht van Demalux zijn gemaakt. Op een van de aanklikpagina's van Teun.pro is een link naar de door haar gebouwde websites te zien, waaronder een kleine foto van een dakkapel. De kantonrechter heeft - met toepassing van de tarievenlijst van stichting Foto Anoniem de vordering tegen Prefab toegewezen (€656,00) en tegen Teun.pro een bedrag van €166,80 voor afbeelding het formaat 50*75 pixels op een site met een internationale domeinnaam op niveau drie. Er bestaan geen termen om Teun.pro te veroordelen tot een afzonderlijke vergoeding voor de hyperlink naar de sites van Prefab en DSN.

Vzr. Rechtbank Den Haag 25 april 2018, IEF 17676 (Z/Adinda's world tegen D/Pollevie) Geen inbreuk. Rectificatie in reconventie. Z hodn Adinda's World ontwerpt haakwerken en geeft haakcursussen. D, onder de naam Pollevie, houdt zich eveneens hiermee bezig. D heeft een haakworkshop bij Z gevolgd en post op Instagram dat zij veel heeft geleerd. Op social media zijn verschillende foto's geplaatst in steeds een andere enscenering. Op enig moment heeft D gereageerd op de Facebookpagina van Z met "ik verkoop dit soort doeken op etsy". Er is een onthoudingsverklaring getekend. De Ontwerpen onderscheiden zich ten aanzien van de combinatie van vorm, vlakverdeling, kleurgebruik en gebruik van decoraties. D erkent dat zij zich heeft laten inspireren doot de stola's van Z. Weliswaar is sprake van overeenstemmende stijlkenmerken door gebruik van een maanvormige, zwarte kern, versierd met bloemen, banen in verschillende kleure en één baan met daarop bollen/pompons, maar de verschillen in de concrete uitwerking van die stijlkenmerken springen zodanig in het oog, dat niet meer van overeenstemmende totaalindruk kan worden gesproken. Daar waar is geconcludeerd dat de Modellen geen verveelvoudigingen in gewijzigde vorm zijn, zijn de haakschema's en -patronen ook niet . De vorderingen in conventie worden afgewezen. In reconventie dient Adinda's world te rectificeren.

NL Rechtbank van Koophandel Brussel 26 februari 2018, IEFbe 2562; IEF 17668 (Jean Cassegrain tegen Vadigran) Gemeenschapsmodel. België. JC vordert verbod op inbreuk door Vadigran op het Gemeenschapsmodel 00033626-0002 en auteursrecht van Longchamps 'Les Pliages'. De tegenvordering is dat het model nietig wordt verklaard. Vadigran bood op haar website hondenpoepzakhouders van het merk Nobby aan. JC bewijst niet dat zij gelet op haar titulariteit als merkhouder als de auteur van het Gemeenschapsmodel moet worden beschouwd. Vadigran brengt geen anterioriteiten bij die de nieuwsheid weerlegt of schaadt. De geïnformeerde gebruiker van het Longchamps-model betreft niet noodzakelijk dezelfde geïnformeerde gebruiker als deze die op zoek is naar een hondenpoepzakhouder. Beide sectoren zijn erg verschillend. Het gebruik van de riem met kliksysteem, de onderzijde met uitsparing en de aanwezigheid van een groot, zichtbaar en opvallend etiket aan de zijkant die de algemene indruk over dit tasje in belangrijk mate mee bepalen. De auteursrechtelijke vordering is onontvankelijk, de modelrechtelijke ongegrond. De tegenvordering wordt afgewezen. JC moet aan Vadigran betalen €5.000 in toepassing van 1369bis/3 par 2 Ger.W.

Hof Arnhem-Leeuwarden 24 april 2018, IEF 17659; IT 2551; ECLI:NL:GHARL:2018:3901 (Siemens tegen Almteq) Zie eerder IEF 14089. Auteursrechtinbreuk op software. Twee vennoten hebben illegaal software van Siemens gedownload. Deze onrechtmatige daad kan aan de vennootschappen worden toegerekend, als de gedragingen in het maatschappelijk verkeer hebben te gelden als gedragingen van de vennootschappen. Daarvan is sprake als de illegaal gedownloade software is gebruikt bij de uitvoering van opdrachten voor deze vennootschappen. Siemens wordt toegelaten tot bewijs van die stelling. Voor de berekening van de forfaitaire vergoeding is niet de licentie voor het volledige pakket bepalend, maar voor die modules die de vennoten daadwerkelijk hebben gebruikt. Daarover wordt Siemens ook toegelaten tot bewijs. Bij de berekening van de opslag op de licentievergoeding wordt niet alleen rekening gehouden met de kosten van onderzoek en opsporing, maar mogelijk ook met de kosten van uitholling van het auteursrecht door de grote schaal waarop inbreuk zou worden gepleegd. Siemens wordt uitgenodigd die stelling verder uit te werken.

Conclusie AG HvJ EU 25 april 2018, IEF 17655; IEFbe 2559; IT 2549; C‑161/17 ; ECLI:EU:C:2018:279 (Land Nordrhein-Westfalen tegen Dirk Renckhoff) Auteursrecht en naburige rechten in de informatiemaatschappij – Begrip ‚mededeling aan het publiek’ – Beschikbaarstelling op een website van een voor alle internetgebruikers op een andere website toegankelijk beschermd werk, foto van de stad Cordoba – Geval waarin het werk zonder toestemming van de houder van het auteursrecht op een server is gekopieerd. Conclusie:

Het plaatsen op de website van een school, zonder winstoogmerk en met bronvermelding, van een werkstuk dat een voor alle internetgebruikers vrij en kosteloos toegankelijke foto bevat, vormt, wanneer die foto zich reeds zonder waarschuwing betreffende beperkingen op het gebruik ervan op de website van een reismagazine bevond, geen beschikbaarstelling voor het publiek in de zin van artikel 3, lid 1, van [InfoSocRichtlijn].