Mediarecht  

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 maart 2016, IEF 15873; ECLI:NL:RBAMS:2016:2227 (RTL - Mijn Leven in Puin)
Mediarecht. Deelname aan tv-programma. Blue Circle heeft voor een reality-tv-programma geproduceerd waarin hulp wordt geboden aan personen met verzameldwang. Door zoon is eiseres opgegeven voor het programma 'Mijn Leven in Puin', waarmee ze - na overleg met vrienden en vriendinnen - heeft ingestemd met deelname aan het programma. Ter zitting is aan de orde geweest dat eiseres werd bijgestaan door zoon, een vriendin heeft kunnen spreken, alsmede via skype overleg heeft gehad met een vriend die in het buitenland woonachtig is. De overeenkomst is met haar besproken en vragen beantwoord. Onder deze omstandigheden kan niet kan worden gezegd dat [eiseres] zich niet in voldoende mate bewust was van hetgeen het geven van toestemming voor haar zou betekenen en zij haar wil daaromtrent niet in voldoende mate heeft kunnen bepalen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 22 maart 2016, IEF 15865 (terugtrekkende IDOLS-kandidaat)
Mediarecht. X, singer-songwriter, heeft zich opgegeven voor de talentenjacht IDOLS in 2015 en is akkoord gegaan met de deelnemersverklaring waarin de onvoorwaardelijk toestemming is gegeven voor uitzending van beeld- en geluidsopnamen. X stelt dat hij bewust is misleid en of sprake is van bedrog dat Blue Circle hem op uiterst negatieve wijze hebben geportretteerd en in de media hebben weergegeven door de twee slechte fragmenten van tv-auditie achter elkaar te plakken. Dat de promo een vertekend of geconstrueerd beeld van de prestaties neerzet, is niet gebleken. Vorderingen worden afgewezen.

Rechtbank Den Haag 6 april 2016, IEF 15861; ECLI:NL:RBDHA:2016:3820 (Fotograaf tegen Staat)
Vgl. IEF 15578. Tussen de Staat en journalist gesloten overeenkomst met betrekking tot in een detentiecentrum gemaakte foto’s. De Staat heeft bedongen dat de door de journalist gemaakte foto’s niet zonder goedkeuring van de Staat mogen worden verspreid. De rechtbank oordeelt dat de vrijheid van meningsuiting van de journalist daarmee op ongeoorloofde wijze is ingeperkt, zodat de betreffende bepalingen nietig zijn wegens strijd met de openbare orde.

Rechtbank Amsterdam 13 april 2016, IEF 15860; LS&R 1296; ECLI:NL:RBAMS:2016:2121 (Terumo tegen AVROTROS)
Mediarecht. (Aangepaste) rectificatie. Tussenvonnis. Van de inzender: AVROTROS heeft in het onderzoeksprogramma Dossier:Eenvandaag twee uitzendingen gewijd aan Terumo, een fabrikant van medische hulpmiddelen. De rechtbank Amsterdam oordeelt in een tussenvonnis dat AVROTROS en twee van haar journalisten ten aanzien van beide uitzendingen onrechtmatig hebben gehandeld en hoofdelijk aansprakelijk zijn voor de door Terumo geleden schade. De rechtbank verwijt AVROTROS en de journalisten onder meer dat zij zelf geen nader onderzoek hebben gedaan, terwijl zij daarvoor maanden de tijd hadden. Daarnaast hebben AVROTROS en de journalisten contact gehad met de Inspectie voor de Gezondsheidszorg, maar weigerden zij informatie te verstrekken waar de IGZ mee aan de slag kon. Met deze weigering hebben AVROTROS en de journalisten niet alleen hun journalistieke belangen vooropgesteld, zij hebben ook de kans op een nader door IGZ uit te voeren onderzoek voorbij laten gaan.

Hof Den Haag 12 april 2016, IEF 15856; ECLI:NL:GHDHA:2016:870 (De Doofpotgeneraal)
Persbericht. Mediarecht. Vrijheid van meningsuiting. De voorzieningenrechter gaf een verbod op verdere verspreiding, herdruk en promotie van het boek "De Doofpotgeneraal" [IEF 15566]. Het Hof vernietigt het vonnis en wijst het verbod (met dwangsom) alsnog af. Bekrachtiging van het verbod zou een ernstige beperking van de vrijheid van meningsuiting zijn. Het belang van het verbod is beperkt, omdat de eerste druk al volledig is verspreid en namen al zijn verwijderd uit de uitingen en deze worden niet in de nieuwe druk gebruikt. De misstanden richten zich tegen de Nederlandse Staat en een oud-generaal, niet tegen geïntimeerde. Dat geïntimeerde een veiligheidsrisico loopt omdat een (ex)militair met een Srebrenica-verleden en post-traumatische stoornis zich zou kunnen ergeren aan de in het boek gestelde loslippigheid van hem over het fotorolletje, kan evenmin leiden tot een andere uitkomst. Verbod wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 18 maart 2016, IEF 15852; ECLI:NL:RBROT:2016:2424 (Instelling beschermd wonen)
Mediarecht. Eisers bedrijf is/was een instelling voor beschermd wonen voor jongeren vanaf 18 jaar met cognitieve en/of psychische problematiek. Het zorgaanbod bestond uit een combinatie van wonen, begeleiding en dagbesteding. Gedaagden waren in dienst of vrijwilliger. Op last van de IGZ werd overdracht aan andere zorginstelling bevolen. Gedaagden zijn daarop geïnterviewd, waarin beschuldigingen van fraude en diefstal werden gedaan die eisers graag gerectificeerd zien. Uit de overlegde stukken kan worden afgeleid dat verleende zorg is gefactureerd aan cliënt én bij de SVB, dat is een dubbele declaratie die niet is teruggestort. De mededeling dat bankpassen en dergelijke worden ingenomen en in kluis lagen, is niet zonder grond. Bankafschriften logenstraft de uitlating dat er niet zou zijn betaald of geïnd. De uitlatingen vinden steun in het beschikbare feitenmateriaal. Vorderingen worden afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 10 maart 2016, IEF 15851; ECLI:NL:RBAMS:2016:1653 (Sektarische psychogroep)
Mediarecht. Domeinnaamrecht. Eiseres is erkend psycholoog en psychotherapeut (BIG en en lid van NIP en andere beroepsorganisaties) en verzorgt trainingen voor persoonlijke ontwikkeling, waaronder de Gestalt Opleidings Training. Gedaagde heeft (naar ontevredenheid) trainingen gevolgd, begint een website om "mensen bewust te maken van de gevaren van de therapeutische gemeenschap rondom eiseres" en om haar persoonlijke ervaringen te delen. De uitingen zijn heel kritisch, evenals de vergelijking met een sekte. In het huidige digitale tijdperk kunnen eiseres en haar organisatie voorts verwachten dat er informatie over haar in de vorm van goede en slechte ervaringen van derden via internet wordt verspreid. Van een enkele wraakactie met als doel eiseres te beschadigen lijkt geen sprake. De vorderingen tot verwijdering, rectificatie en overdracht domeinnamen worden afgewezen. Eiseres heeft geen alleenrecht op gebruik van haar voornaam, ook niet in de domeinnaam.

Ktr. Rechtbank Den Haag 16 maart 2016, IEF 15845; ECLI:NL:RBDHA:2016:3723 (eiser tegen Scholengroep Den Haag ZW)
Mediarecht. Stichting Scholengroep Den Haag Zuid-West heeft een persbericht verstuurd aan redacties van kranten en de wethouder van Onderwijs. Daarin wordt uitleg gegeven dat eiser als bestuurder vervroegd terugtreedt vanwege een vertrouwensbreuk met de Raad van Toezicht over de omvang van de nevenfuncties van eiser. De inhoud van het persbericht is feitelijk juist, eiser is in de gelegenheid gesteld mee te denken over de tekst van het persbericht; de publicatie is niet onrechtmatig.

EHRM 31 maart 2016, IEF 15836; IEFbe 1753; req.nr. 55388/10 (Stoyaniv e.a. tegen Bulgarije)
Mediarecht. Bij een serie politiearrestaties was ook de media aanwezig, die verslag deden en uitzonden op TV en nieuwssites. Bij de arrestatie van Stayanov(i) was er geen rechtvaardiging om hem/haar gedurende bijna een uur geboeid naakt of enkel in ondergoed buiten zijn huis te laten zitten. Veiligheidsdiensten mogen niet op deze wijze degraderend handelen (art. 3 EVRM). Mede door het online verspreiden van de beelden door het ministerie van informatie, is er schending van artikel 8 EVRM. Opmerkingen van de minister (en politici en het openbaar ministerie) verder gingen dat het overbrengen van informatie over de strafrechtelijke procedure en levert schending van 6 lid 2 EVRM op.

Vzr. Rechtbank Zeeland-West-Brabant 30 maart 2016, IEF 15826 (T tegen Quote)
Mediarecht. Wbp. Eiser T is veroordeeld voor gevangenisstraf wegens oplichting; de strafrechtelijke vervolging heeft veel media-aandacht gekregen. Er zijn boeken verschenen die werden begeleid met persberichten waarin eiser met naam en toenaam genoemd werd en onder vermelding van een oude portretfoto. Eiser vordert initialisatie van zijn namen en de tag met zijn naam verwijderd te houden. Subsidiair wordt een verbod gevorderd de bijzondere persoonsgegevens van eiser te publiceren. Eiser moet, in het bijzonder met betrekking tot zijn strafzaak, meer publiciteit laten welgevallen; en noemen voor- en achternaam is niet onrechtmatig. Beroep op Wbp helpt ook niet.