Merkenrecht  

HvJ EU 16 september 2020, IEF 19453, IEFbe 3126; ECLI:EU:C:2020:714 (Edison tegen EUIPO) Merkenrecht. Edison heeft bij het EUIPO een Uniemerkaanvraag ingediend voor het beeldmerk dat het woordelement EDISON bevat. Na de inschrijving heeft Edison het EUIPO verzocht om in te schrijven dat zij afstand doet van een deel van de waren van klasse 4 van de classificatie van Nice waarvoor het merk was ingeschreven. Edison stelde voor om de oorspronkelijk aangewezen waren van die klasse te herdefiniëren. Het EUIPO weigerde, omdat dit zou leiden tot uitbreiding van de lijst van waren waarop de inschrijving van het Uniebeeldmerk EDISON betrekking op had. Het Gerecht heeft het beroep van Edison verworpen. Edison betoogt dat het Gerecht de draagwijdte van de termen ‘verlichtingsstoffen’, ‘brandstoffen (waaronder motorbenzine)’ en ‘motorbrandstoffen’ in de zin van de achtste editie van de classificatie van Nice onjuist heeft beoordeeld, waardoor het ‘elektrische energie’ ten onrechte heeft uitgesloten van klasse 4 ervan. Volgens Edison heeft het Gerecht alleen de 'ontologische' kenmerken van elektrische energie in aanmerking genomen en is het voorbijgegaan aan de 'functionele' kenmerken ervan. De hogere voorziening wordt afgewezen.

Gerecht EU 23 september 2020, IEF 19447, IEFbe 3125; ECLI:EU:T:2020:433 (Bauer Radio tegen EUIPO) In 2013 deed de Weense Simon Weinstein bij het EUIPO een Uniemerkaanvraag betreffende het woordteken MUSIKISS. In 2014 heeft Bauer Radio oppositie ingesteld tegen de inschrijving van het aangevraagde merk, deze oppositie is gebaseerd op de oudere woord- en beeldmerken KISS, die in het Verenigd Koninkrijk zijn ingeschreven. 
Ondanks de terugtrekking van het Verenigd Koninkrijk uit de Unie, behoudt de zaak haar voorwerp. Er kon wel degelijk oppositie worden ingesteld op grond van de oudere KISS-merken tegen MUSIKISS. Het EUIPO en Weinstein voeren twee middelen van niet-ontvankelijkheid aan, ontleend aan artikel 66, lid 2, van verordening 2017/1001 en aan artikel 72, lid 4, van deze verordening. Deze middelen worden afgewezen.

Rechtbank Gelderland 16 september 2020, IEF 19429; ECLI:NL:RBGEL:2020:6445 (Binx Smartility tegen Bincx) Eiser Binx Smartility is een bedrijf dat zich richt op de utiliteitsbouw (de bouw van gebouwen zonder woonbestemming). Zij voert de handelsnaam Binx Smartility en is rechthebbende met betrekking tot het woordmerk BINX Smartility sinds 2017. Gedaagde Bincx is eveneens actief in de utiliteitsbouwsector en voert de handelsnaam Binx sinds 2018. Eiser vordert onder meer een verbod op het inbreuk maken op de handelsnaam BINX en het merk BINX Smartility. Er wordt geoordeeld dat Bincx inbreuk maakt op merk en handelsnaam BINX Smartility; bestuurdersaansprakelijkheid en winstafdracht worden afgewezen. Schadevergoeding en overdracht van de domeinnnaam www.binck.nl worden toegewezen. Nu vast is komen te staan dat Bincx inbreuk maakt op de rechten van Binx Smartility, is het gebruik van de domeinnaam onrechtmatig jegens Binx Smartility.

HvJ EU 17 september 2020, IEF 19427, IEFbe 3121; ECLI:EU:C:2020:722 (MESSI) Merkenrecht. Zie eerder [IEF 17657], [IEFbe 2560]. Uit het persbericht: Het HvJ EU verwerpt de beroepen van het EUIPO en een Spaanse vennootschap in de zaak MESSI. Het Gerecht vernietigde de beslissing van het EUIPO, omdat de bekendheid van de voetbalspeler Lionel Messi opweegt tegen de visuele en fonetische overeenstemming tussen zijn merk en het merk MASSI. In tegenstelling tot wat het EUIPO in beroep betoogt, heeft het Gerecht wel degelijk rekening gehouden met de opvattingen van het gehele relevante publiek. Daarnaast heeft het Gerecht, in tegenstelling tot wat de Spaanse vennootschap stelde, terecht geoordeeld dat de reputatie van Messi een relevante factor vormde voor het vaststellen van een conceptueel verschil tussen de tekens ‘Messi’ en ‘Massi’.

Hof ‘s Hertogenbosch 1 september 2020, IEF 19395; ECLI:NL:GHSHE:2020:2699 (Converse c.s. tegen curator Sporttrading c.s.) Zie eerder [IEF 13012], [IEF 17820]. Merkenrecht. Uitputting. In 2009 liet Converse c.s. beslag leggen op de voorraad van Converse-schoenen van Sporttrading c.s. De schoenen zouden illegaal worden verhandeld in Nederland. In eerste aanleg zijn de vorderingen tegen de curator van Sporttrading c.s. afgewezen, omdat de bewijslast ten aanzien van het uitputtingsverweer werd omgedraaid en Converse c.s. niet slaagde in het bewijs. Sporttrading, Sport Concept en Brandustry hebben gehandeld in Converse-schoenen en daarmee inbreuk gemaakt op het merkrenrecht van Converse. De bewijslast met betrekking tot de vermeende uitputting rust op grond van het Van Doren/Lifestyle-arrest op de curator.

Ondernemingsrechtbank Gent 26 augustus 2020, IEF 19394, IEFbe 3115; A/20/00069 (Laboratoire de la Mer en Omega Pharma tegen Febelco en Axone Pharma) Laboratoire de la Mer en Omega Pharma zijn fabrikant resp. verdeler van neussprays op basis van zeewater ‘Physiomer’. Zij vorderen dat het Febelco en Axone Pharma wordt verboden om een verpakking te gebruiken, omdat deze verwarring zou wekken met de verpakking van Physiomer: Ceres Pharma is de leverancier van Febelco en Axone Pharma. Zij komt vrijwillig tussen in de procedure en vordert de onontvankelijkheid van de vordering op basis van artikel 2.19 BVIE. Volgens die bepaling kan niemand in rechte bescherming vorderen voor een teken dat voor merkinschrijving in aanmerking komt, tenzij hij of zij beschikt over een geregistreerd merk. Ceres Pharma deponeert de opmaak van de verpakking als experiment.
De rechtbank wijst de vorderingen af. De voorzitter stelt vast dat het depot van Ceres op absolute gronden wordt aanvaard en dat het alle kenmerken die eisers claimen omvat. Dat artikel 2.19 BVIE strijdig zou zijn met het Unieverdrag van Parijs, aanvaardt de rechtbank niet. Het gaat om een verdoken merkinbreukvordering die onontvankelijk is.

Vzr. Rechtbank Den Haag 27 juli 2020, IEF 19386; ECLI:NL:RBDHA:2020:7060 (Ivana tegen Ankerslot en Polvo) Kort geding. Auteursrecht. Merkenrecht. Ivana stelt dat Ankerslot onrechtmatig handelt door sluitsystemen - die volgens Ivana voor haar bedoeld zijn - te verkopen aan Polvo met het merk NOXXA in plaats van Ivana. De rechtbank gaat hier niet in mee, want Ivana heeft niet aannemelijk gemaakt dat er een exclusieve afspraak bestaat tussen haar en Ankerslot die met zich brengt dat de sluitsystemen enkel voor Ivana worden geproduceerd. Daarnaast stelt Ivana dat Polvo inbreuk maakt op haar auteursrecht op de foto’s van de sluitsystemen en tevens inbreuk maakt op haar Ivana-merkenrecht. Geen van beide inbreuken wordt aangenomen. Er is geen sprake van auteursrechtinbreuk, omdat de foto’s van de sluitsystemen geen eigen oorspronkelijk karakter hebben. Derhalve genieten de foto's geen auteursrechtelijke bescherming. Merkenrechtinbreuk wordt niet aangenomen, omdat er geen sprake is van verwijdering van het Ivana-merk en omdat de producten uitgeput zijn. Tot slot oordeelt de rechtbank dat Ivana geen belang heeft bij de door haar gevorderde rectificatie van gepubliceerde berichten waarin producten worden getoond waarbij het Ivana-merk is verwijderd. Ivana heeft hierbij geen belang, omdat het bericht zodanig is gewijzigd dat Ivana er geen bezwaar meer tegen heeft.

Vzr. Rechtbank Oost-Brabant 30 juli 2020, IEF 19383; ECLI:NL:RBOBR:2020:3739 (Foodlink tegen Gedaagden) Kort geding. Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Foodlink is slachtoffer geworden van een zwendelpraktijk. Haar handelsnaam en logo zijn door derden gebruikt. Foodlink vordert derhalve een verbod op het gebruiken van haar handelsnaam en merk. De voorzieningenrechter oordeelt dat Foodlink de IE-inbreuken en onrechtmatige daden voldoende heeft onderbouwd en gebiedt gedaagden het gebruik van het Benelux-merk en de handelsnaam van Foodlink te staken en gestaakt te houden.

Hof Amsterdam 12 november 2019, IEF 19378; ECLI:NL:GHAMS:2019:4060 (X tegen Y c.s.) Auteursrecht. Merkenrecht. Het geschil tussen X en Y c.s. ziet met name op de vraag wie van hen het recht toekomt om onder de naam [woordmerk 1] en [woordmerk 3] of daarvan afgeleide tekens sieraden, tassen en accessoires op de markt te brengen. X vordert verklaringen voor recht dat een aantal van de merken van Y c.s. nietig is dan wel wegens non-usus dient te worden doorgehaald. Daarnaast vordert X verboden voor Y c.s. om verdere inbreuk te maken op de IE-rechten van X. Y c.s. stelt daarentegen dat niet X, maar Y c.s. rechthebbende is op de IE-rechten. X grieft dat Y c.s. bepaalde merkregistraties te kwader trouw heeft gedeponeerd, maar het hof gaat hier - net als de rechtbank - niet in mee. Ook de grief van X dat Y c.s. met de handhaving van de merken misbruik van recht maakt, faalt. De grief van X dat Y inbreuk maakt op de auteursrechten op haar foto’s slaagt wel. Wat betreft het logo (woordmerk 3) is het hof van oordeel dat X geen auteursrecht toekomt, want er valt geen persoonlijke creatieve keuze te ontwaren. De grieven die opkomen tegen het oordeel van de rechtbank dat X onrechtmatig zou handelen door het op de markt brengen van een sieradenlijn onder het door Y bedoelde teken en logo, slagen. De normaal oplettende consument zal als totaalindruk van dit teken niet overhouden dat wordt verwezen naar de naam [woordmerk 3], zodat geen sprake kan zijn van verwarring met de merken van Y c.s. X mag derhalve het bedoelde logo gebruiken voor zijn sieradenlijn.

Rechtbank Den Haag 22 juli 2020, IEF 19372; ECLI:NL:RBDHA:2020:7643 (Fyffes tegen Chiquita c.s.) Merkenrecht. Beide partijen zijn actief op de fruitmarkt. Fyffes is houdster van een Benelux-woordmerk HOYA en een Uniebeeldmerk. Chiquita maakt sinds 2016 gebruik van het teken HOLA BANANA! Fyffes vordert Chiquita te verbieden direct of indirect inbreuk te maken op de merkenrechten van Fyffes, in het bijzonder het teken ‘HOLA’ op of voor bananen. Chiquita maakt gebruik van overeenstemmende tekens voor gelijke waren, waardoor er verwarring zou ontstaan bij het publiek. Chiquita vordert een vervallenverklaring voor het HOYA-woordmerk en het ruitvormige beeldmerk van Fyffes en een nietigverklaring voor het HOYA BANANA-woordmerk, omdat het HOYA-woordmerk en het ruitvormige beeldmerk gedurende vijf jaar niet normaal zou zijn gebruikt in de Benelux respectievelijk de Europese Unie en Fyffes het HOYA BANANA-woordmerk te kwader trouw zou hebben gedeponeerd.