Dossiers

Persbericht: Buma/Stemra presenteert Nederlandse onlinemuziekbibliotheek. Via dit virtueel podium kunnen componisten, tekstschrijvers en muziekuitgevers hun muziek gemakkelijk, veilig, goedkoop en vindbaar etaleren. De componist dan wel tekstdichter besluit zelf welke werken hij openbaar wenst te maken en draagt op die manier bij aan een unieke digitale muziekbibliotheek die, zonder tussenkomst van derden, het gehele Nederlandse copyright ontsluit, of het nu gaat om bekende muziekauteurs of minder bekende, van klassiek tot urban.

Lees hier meer.

Rechtbank Zutphen 19 oktober 2006, ALJN: AZ6046. Arplas Weldings tegen AWL-Techniek.

Produceren van een machine aan de hand van tekeningen verkregen van een oud-werknemer van de concurrent is onrechtmatig.

Arplas produceert en vermarkt drumwelders en pailwelders (waarmee metalen platen omgevormd kunnen worden tot cilinders). Arplas vordert dat AWL voor onbepaalde tijd verboden wordt zich te begeven op de markt voor drumwelders, met een beroep op inbreuk op haar toekomende auteursrecht en onrechtmatige gedragingen die als ongeoorloofde mededinging moeten worden aangemerkt. Relevant is dat de drumwelder van AWL is gebaseerd op de omstreeks 2000 ontworpen pailwelder van Arplas. Er is geen octrooi aangevraagd door Arplas.

Arplas heeft onvoldoende gesteld om te kunnen beoordelen of de pailwelder van Arplas een werk is in de zin van de auteurswet. De eerste vordering wordt derhalve afgewezen.

Ook het beroep op de slaafse nabootsing door Arplas wordt van de hand gewezen. Arplas heeft haar stelling dat de totaalindruk van de drumwelder van AWL en haar pailwelder zodanig identiek zijn van dat er sprake is van verwarring bij het publiek, onvoldoende onderbouwd. Hieraan doet niet af dat een aantal onderdelen van de machine van AWL identiek zijn aan de betreffende onderdelen van de door Arplas ontwikkelde pailwelder, noch de stelling van Arplas dat de afmetingen van de machine van AWL in veel gevallen op de millimeter gelijk zou zijn met de afmetingen van de machine van Arplas.

Gerechtshof ‘s-Gravenhage, 11 januari 2007, Rolnummer: 02/785.  Viking Fottoy A.S. & Hevea tegen  Schaatsenfabriek Viking B.V. (met dank aan Susan Kaak, Ventoux).

Schaatsen zijn geen schoenen en laarzen. 2e tussenarrest over Viking merkgebruik. 2e bewijsopdracht voor normaal gebruik merk voor schoenen. Rechtsverwerking wegens gedogen. Aanhouding in afwachting van BenGH-oordeel over winstafdracht.

Schaatsfabriek Viking is houdster van het in 1971 gedeponeerde Benelux-woordmerk VIKING voor schaatsen (klasse 28). In 1985 en 1989 heeft de schaatsenfabriek een Benelux-woordmerk VIKING en twee Benelux-beeldmerken VIKING voor schaatsen en met schaatsen gerelateerde waren gedeponeerd. Deze merken zijn vervallen verklaard voor niet met schaatsen gerelateerde waren (onder meer sportschoenen).

Het Noorse Hevea heeft op in 1983 een Benelux-beeldmerk VIKING, aangeduid als het Noorse 83 merk, gedeponeerd voor klasse 9 en 25 (onder meer schoenen).

Viking heeft heeft onder meer vervallenverklaring gevorderd van dit Noorse merk op grond van non usus. De rechtbank heeft dat in eerste instantie toegewezen, maar in het 1e tussenvonnis heeft het hof geoordeeld dat het merk ren onrechte vervallen is verklaard voor laarzen. Dit tussenarrest spitst zich toe op het (eventuele) gebruik voor schoenen.

De aan de richtlijn handhaving ((2004/48/CE) aangepaste tekst van het BVIE treedt op 1 februari in werking. De drie Benelux landen hebben de beslissing van het Comité van Ministers (d.d. 1/12/2006) gepubliceerd.

Lees hier iets meer (BBIE)

De negende editie van de Classificatie van Nice, gepubliceerd in juni 2006, is per 1 januari 2007 werking getreden.  Wijzigingen betreffen de klassen 9, 21, 29, 42 en 45:

Klasse 9: “Verdeling'' tussen ''apparaten en instrumenten voor geleiding'' en ''de omzetting'' is vervangen door ''de distributie''. ''Het regelen en het sturen van elektrische stroom'' is vervangen door ''het regelen en beheersen van elektriciteit''.

Klasse 21: Verwijderd: ''(Niet van edele metalen, noch verguld of verzilverd)'' achter ''Gerei en vaatwerk voor de huishouding of de keuken''.

Klasse 29: Toegevoegd: ''Bevroren'', tussen ''geconserveerde'' en ''gedroogde''.

Klasse 42: 'Juridische diensten'' is verplaatst naar Klasse 45.

Klasse 45: ''Juridische diensten'' is toegevoegd. Volgorde overige diensten is gewijzigd

Bekijk de nieuwe classificatie hier.

Adformatie bericht dat “Tweederde van de reclames en prospectussen van kredietverstrekkers voldoet niet aan de nieuwe verscherpte regelgeving. Dat blijkt uit een steekproef van de AFM (Autoriteit Financiële Markten). (…) SP-Kamerlid Ewout Irrgang wil nu dat de wens van de Tweede Kamer om tv-reclames voor persoonlijke leningen te verbieden, wordt uitgevoerd. (…) Zalm wil nu eerst een 'brede evaluatie' afwachten en stelt dat Europese verdragen en de vrijheid van meningsuiting zich mogelijk tegen een verbod verzetten.

Lees hier meer.

Kort commentaar Albert Ploeger (Houthoff Buruma) bij Rechtbank Amsterdam, KGZA 06-2115, J. Dijkman Architectenbureau B.V. tegen G.P.M. van Tiggelen.

In de Rozenstraat-uitspraak (eerder bericht en vonnis hier) wordt de aan Richtlijn 2004/48/EG conforme kostenveroordeling door de rechter toegepast. Al eerder wees ik er - naar aanleiding van een zaak over het zogeheten portretrecht (lees dat commentaar hier) - op, dat de Richtlijn slechts toepassing vindt bij de handhaving van een intellectueel eigendomsrecht.

De Rozenstraat-zaak betreft een vordering gebaseerd op artikel 25 Aw: de zogeheten persoonlijkheidsrechten. In dit geval het recht van een architect om zich te verzetten tegen de verminking van zijn ontwerp van een woonhuis. Hoewel eiser wel stelt dat inbreuk op zijn auteursrechten is gemaakt, speelt dit bij de beoordeling geen rol (en lijkt daarvan ook geen sprake te zijn: gedaagde had de toestemming overgedragen gekregen om het ontwerp van de architect te realiseren).

Vormen de persoonlijkheidsrechten een intellectueel eigendomsrecht? Het is in ieder geval geen auteursrecht. De aanhef van artikel 25 lid 1 Aw luidt immers: "De maker van een werk heeft, zelfs nadat hij zijn auteursrecht heeft overgedragen, de volgende rechten: …"  Artikel 25 Aw kent een recht toe om zich te verzetten tegen bepaalde handelingen. Dit 'zich verzetten' is te onderscheiden van het optreden tegen een inbreuk op auteursrecht. Ook hier laat de vraag zich stellen of de reikwijdte van de Richtlijn (de handhaving van IE-rechten) een beroep op deze bijzondere rechten (de persoonlijkheidsrechten) omvat.

Gerechtshof Leeuwarden, 10 januari 2007, rolnummer 050036, Stichting De Weeva-Mensa tegen Zuiderdiep Exploitatie B.V. (met dank aan P. Koerts, Trip).

Hoger beroep kort geding over de handelsnaam ‘Weeva’. Deposant bestond niet, merkdepot ongeldig. ‘Voorheen’ is niet altijd ‘thans niet meer’.

Zuiderdiep exploiteert een hotel in Groningen, tot enige jaren geleden onder de naam Hotel WEEVA (dat naar Gronings taalgebruik kennelijk staat voor Woon- En Eethuis Voor Allen). In 2002 heeft Zuiderdiep de naam gewijzigd in Martini Hotel.

De Stichtingen exploiteren een restaurant in dezelfde stad onder de naam Weeva-Mensa. Op verzoek van Zuiderdiep heeft de Voorzieningenrechter in eerste aanleg de Stichtingen een door dwangsommen ondersteund verbod opgelegd tot gebruik van de handelsnaam ‘Weeva” dan wel van een daarop gelijkende handelsnaam.  Tegen deze uitspraak hebben de Stichtingen hoger beroep ingesteld.

Gerechtshof Te Arnhem, 9 januari 2007, rolnumrner 2006/273 KG. Lodger B.V. tegen ID Plus N.V. (met dank aan Daniëlle van der Kolk van Houthoff Buruma).

Geen auteursrecht, modelrecht of slaafse nabootsing in vergelijk babywrappers.

Lodger en ID Plus zijn beide actief op de markt van baby artikelen, waaronder dekentjes van fleece stof waarin baby's kunnen worden gewikkeld. Deze wikkeldoeken worden door partijen aangeduid met het Engelse woord "wrapper". Het hof bekrachtigt het oordeel van de rechtbank van 23 december 2005 dat geen sprake is van auteursrechtinbreuk of slaafse navolging.

Voor de rechtbank bepleitte Lodger dat tevens sprake was van modelrechtinbreuk. De rechtbank oordeelde dat bij vergelijking van de totaalindrukken in onvoldoende mate is gebleken dat het dekentje van ID hetzelfde uiterlijk vertoont als de wrapper van Lodger dan wel bij de geinformeerde gebruiker geen andere algemene indruk wekt. Omdat Lodger de grondslag betreffende de modelrecht inbreuk heeft ingetrokken, oordeelt het hof alleen over de auteursrechtelijke en slaafse navolgings vordering.

In dit kader oordeelt het hof dat de verschillen tussen beide wrappers wezenlijk meer in het oog vallen dan de overeenkomsten. Indien de wrappers in een schap in een winkel liggen waarbij alleen de rand te zien is, lijken ze nog wel op elkaar, maar zodra ze uitgevouwen worden zijn de wezenlijke verschillen al bij eerste beschouwing duidelijk zichtbaar.

Lees het arrest hier.

BBIE, Beslissing inzake oppositie,  8 december 2006, Nº 2000074. Opposant: deSter Holding BV tegen Verweerder: Helios MPPd BV.

Tweede oppositie zaak van 2006. DeSter opponeerde op grond van een beeldmerk uit 1998 tegen het het woord-beeldmerk van Helios. Het BBIE wees de oppositie af wegens niet normaal gebruik van het merk door deSter.

"28. Het Bureau stelt met andere woorden vast dat opposant aangeeft het teken momenteel niet meer te gebruiken. Aangezien hij echter evenmin aangeeft dat het teken wel in de relevante periode van vijf jaar gebruikt werd en hij hier geen gebruiksbewijzen van voorlegt kan het Bureau niet anders dan besluiten dat er geen bewijzen voorgelegd werden dat het teken gebruikt werd in de relevante periode van vijf jaar voorafgaande aan de datum van publicatie van het merk van verweerder."

Lees de beslissing hier.