Dossiers

Rechtbank 3 september 2014, IEF 14164 (VOB tegen Stichting Leenrecht en NUV, Lira en Pictoright)
Uitspraak ingezonden door Dirk Visser en Patty de Leeuwe, Klos Morel Vos & Schaap. Auteursrecht. Uitputting. Leenrecht. E-books. De rechtbank Den Haag gaat vragen van uitleg stellen aan het Hof van Justitie van de EU over het uitlenen van e-books. Kort samengevat is de vraag of openbare bibliotheken e-books mogen uitlenen tegen betaling van de wettelijke leenrechtvergoeding. Er wordt ook (voorwaardelijk) een vraag gesteld over of de verkoop van een  e-book leidt tot uitputting van het distributierecht. Partijen mogen zich nog uitlaten over de vraagstelling.

uitlening?
4.10. Het geschil tussen partijen spitst zich toe op de vraag of het uitleenrecht als bedoeld in artikel 12 lid 1 sub 3°j° lid 3 Aw en de uitleenexceptie in de zin van artikel 15c lid 1 Aw van toepassing zijn op e-lending. Voor de beantwoording van die vraag is beslissend of e-lending kan worden aangemerkt als “uitlening” in de zin van de artikelen 1 lid 1, 2 lid 1 sub b en 6 Lrl. Het uitleenrecht als bedoeld in artikel 12 lid 1 sub 3°j° lid 3 Aw en de uitleenexceptie in de zin van artikel 15c lid 1 Aw vormen immers de implementatie an respectievelijk artikel 1 lid 1 j° 2 lid 1 sub b Lrl en 6 Lrl. Dat brengt mee dat het in de Auteurswet gebruikte begrip “uitlenen” moet worden uitgelegd overeenkomstig het Unierechteljke begrip “uitlenen” zoals gedefinieerd in de Leenrechtrichtlijn (zie ook HR 23 november 2012, ECLI :NL:HR:20 1 2:BX74$4, Stichting Leenrecht — VOB, r.o. 3.4.2).

4.11. De rechtbank is van oordeel dat de vraag of e-lending kan worden aangemerkt als “uitlenen” in de zin van de Leenrechtrichtlijn zich leent voor een prejudiciële vraag aan het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: het Hof). Gelet op de als derde gevorderde verklaring voor recht is de beantwoording van deze vraag noodzakelijk ter beslechting van het geschil tussen VOB en de Stichting Leenrecht. Zoals hierna zal worden toegelicht, lijkt het antwoord op deze vraag niet te volgen uit de bestaande rechtspraak van het Hof (geen acte éclairé, zie r.o. 4.16) en is dejuiste uitlegging van de Leenrechtrichtlijn niet evident (geen acte clair, zie r.o. 4.12). De rechtbank acht het in dit geval ook gepast om de prejudiciële vraag al in eerste aanleg te stellen omdat enerzijds de relevante feiten niet in geschil zijn en anderzijds de te beantwoorden rechtsvraag een dermate principieel karakter heeft dat verwacht moet worden dat het geschil niet definitief kan worden beslecht zonder een uitspraak van de hoogste rechter. Ten slotte weegt mee dat de eiseres in deze zaak nadrukkelijk heeft gepleit voor een prejudiciële verwijzing en dat gedaagde zich op dit punt aan het oordeel van de rechtbank heeft gerefereerd. Alleen interveniënt NUV heeft zich verzet tegen een prejudiciële verwijzing. Het argument dat zij voor haar verzet aanvoert, overtuigt echter niet. NUV betoogt kort gezegd dat de praktijk behoefte heeft aan een snel rechterlijk oordeel. Zoals hiervoor al is overwogen, heeft de te beantwoorden rechtsvraag echter een dermate principieel karakter dat het geschil waarschijnlijk niet definitief kan worden beslecht zonder een uitspraak van de hoogste rechter. Een prejudiciële verwijzing van de rechtbank is de snelste manier om dat definitieve rechterlijke oordeel te verkrijgen.

uitputting?
4.23. Als het uitleenrecht en/of de uitleenexceptie alleen van toepassing zijn op materiaal ten aanzien waarvan het distributierecht is uitgeput, dringt de vraag zich op of het op afstand door middel van downloaden voor onbeperkte tijd ter beschikking stellen van een e-book door de rechthebbende of met zijn toestemming kan worden aangemerkt als een eigendomsoverdracht in de zin van artikel 4 lid 2 ArI. Ook het antwoord op deze vraag is niet evident en nog niet (rechtstreeks) aan de orde gekomen in de rechtspraak van het Hof.

prejudiciële vragen
4.30. Op grond van het voorgaande overweegt de rechtbank de volgende prejudiciële vragen voor te leggen aan het Hof:

1. Dienen de artikelen 1 lid 1, 2 lid 1 sub b en 6 lid 1 Lrl aldus te worden uitgelegd dat onder “uitlening” als daar bedoeld mede is te verstaan het voor gebruik ter beschikking stellen
- voor een beperkte tijd
- zonder direct of indirect economisch of commercieel voordeel
- op afstand
- door middel van downloaden
- op basis van een one ïser once copy model
- via voor het publiek toegankelijke instellingen van een kopie in digitale vorm van auteursrechtelijk beschermde romans, verhalenbundels, biografieën, reisverslagen, kinderboeken enjeugdliteratuur?

2. Als vraag 1. bevestigend moet worden beantwoord, geldt voor de toepassing van de uitleenexceptie in de zin van artikel 6 Lrl de eis dat het door de instelling uitgeleende exemplaar van het werk in het verkeer is gebracht door een eerste verkoop of andere eigendomsovergang van dat exemplaar in de Unie door de rechthebbende of met zijn toestemming in de zin van artikel 4 lid 2 Arl?

3. Als vraag 2. ontkennend moet worden beantwoord, stelt artikel 6 Lrl andere eisen aan de herkomst van het uitgeleende exemplaar, zoals bijvoorbeeld de eis dat het uitgeleende exemplaar is verkregen uit legale bron?

4. Als vraag 2. bevestigend moet worden beantwoord, dient artikel 4 lid 2 ArI aldus te worden uitgelegd dat onder de eerste verkoop of andere eigendomsovergang van materiaal als daar bedoeld mede wordt verstaan het op afstand door middel van downloaden voor gebruik voor onbeperkte tijd ter beschikking stellen van een
digitale kopie van auteursrechteljk beschermde romans, verhalenbundels, biografieën, reisverslagen, kinderboeken en jeugd literatuur?

4.31. De zaak zal naar de rot worden verwezen om partijen in de gelegenheid te stellen zich uit te laten over de formulering van deze vragen.

Lees de uitspraak: pdf / link
Zie ook: Persbericht Vereniging Openbare Bibliotheken

Anita Verheggen, 'Het wordt tijd voor Green Streaming', Sena Performers Magazine 3, 2014.
Bijdrage ingezonden door Erwin Angad-Gaur. Bart Wirtz is saxofonist, componist en presentator van het radioprogramma Dutch Jazz dat iedere dinsdagavond wordt uitgezonden op Sublime FM. Met zijn cd iDreamer won hij in 2012 de Edison Jazzism Publieksprijs. De door hem gecomponeerde track ‘Evolution of the Innocent’ werd ongeveer 300.000 maal gestreamd op Spotify. Wirtz verheugde zich op de inkomsten uit deze populaire track maar die vielen bitter tegen.

WAT HEEFT HET JE TOT NU TOE OPGEBRACHT?
‘Het auteursrechtelijke percentage is 0,00001137 cent per stream. Dus ik heb nu ongeveer € 3 ontvangen. En mijn label heeft tot nu toe 400 dollar aan digitale royalty’s ontvangen van Spotify. Daar krijg ik dan nog een deel van omdat ik een royalty percentage met hen heb afgesproken. Maar al met al is het te weinig. Als mijn track op de radio wordt uitgezonden ontvang ik een hoger bedrag. Het is een publiek geheim dat de grote platenmaatschappijen aandeelhouder van Spotify zijn. Ze hebben een soortgelijke deal met de paar concurrenten van Spotify. Zonder die majors is er geen streamingdienst mogelijk omdat zij het exclusieve recht hebben om dergelijke deals af te sluiten. En helaas brengt dat de musici bar weinig op.’

MAAR ALS DE CONSUMENTEN JOUW MUZIEK ILLEGAAL DOWNLOADEN VAN INTERNET ONTVANG JE HELEMAAL NIETS…
‘Ja, dat klopt natuurlijk en ik vind het systeem van zo’n streaming-dienst goed. Maar de consumenten die maandelijks € 10 betalen voor een abonnement op Spotify hebben het gevoel dat ze goed bezig zijn en zijn zich er niet van bewust dat musici maar zo’n klein deel van de opbrengst ontvangen. Wij moeten ervoor zorgen dat zij zich daarvan bewust worden en dat er wat aan die scheve verdeling van de inkomsten wordt gedaan.’

IN JE COLUMN VOOR HET NTB -MAGAZINE MUZIEKWERELD PLEIT JE VOOR EEN MUZIKANTVRIENDELIJK ALTERNATIEF VOOR SPOTIFY. HOE ZIET DAT ER UIT?
‘Er zou een Green Streaming-dienst moeten worden opgezet waarvoor consumenten iets meer betalen. In ruil daarvoor kunnen ze streams met een hogere geluidskwaliteit beluisteren en weten ze dat het grootste deel van de inkomsten terechtkomt bij de musici en labels die daadwerkelijk in de track hebben geïnvesteerd. Je kunt het vergelijken met een bedrijf als Green Choice dat duurzame energie levert tegen een iets hogere prijs. Je zou bijvoorbeeld alle jazz in een Green Stream kunnen aanbieden en eventueel per genre uitkeren. Als je producten bij een eco-supermarkt koopt betaal je ook meer, maar weet je dat je goed bezig bent. Zo zou het ook met streamingdiensten moeten gaan. Het wordt tijd dat er naast Spotify een andere winkel wordt geopend die de consumenten een muzikantvriendelijk alternatief biedt. Muzikanten steken vaak al hun spaargeld in het maken van een goede opname en lopen een groot financieel risico. Via Green Streaming geef je ze de mogelijkheid om op z’n minst uit de kosten te komen.’

J. van Groenendaal, De gestolen naaktfoto’s van Kate Upton, Jennifer Lawrence en tientallen anderen, IEF 14162
Bijdrage ingezonden door Jurian van Groenendaal, Boekx Advocaten. Het is even schrikken voor een flink aantal actrices, popsterren en modellen. Een hacker heeft toegang gekregen tot hun iCloud account met daarop persoonlijke foto’s en filmpjes. In deze cloud worden - in beginsel automatisch - kopieën opgeslagen van beelden die met Apple-apparaten zijn gemaakt. En de celebs houden er nogal wat naaktfoto’s en pikante video’s op na. Van onder meer model Kate Upton en actrice Jennifer Lawrence werd dit soort materiaal online gezet. Sommigen ontkenden de authenticiteit van de beelden, maar andere gaven toe dat het om echte foto’s gaat. En er zou nog veel meer gepubliceerd worden. Een lijst met tientallen bekende vrouwen werd gepubliceerd op internetforum 4Chan, waar de hackers hun buit presenteerden.

Voyeurisme
Een schrale troost voor de vrouwen is dat het civielrechtelijk een makkelijke zaak wordt. Het publiceren van foto’s, in de beslotenheid van een privéomgeving genomen, schendt de persoonlijke levenssfeer evident. Al helemaal wanneer er naakt of erotiek in beeld is. Alhoewel het publiek op zichzelf wel informatie mag ontvangen over het privéleven van celebrities, wordt er een grens overschreden wanneer de publicatie niet bijdraagt aan een publiek debat. In de Von Hannover I en II uitspraken heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (“EHRM”) het publieke debat als essentieel criterium aangemerkt in de belangenafweging van grondrechten.1 Het grondrecht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer aan de ene kant en het grondrecht op vrijheid van meningsuiting aan de andere kant. In de Von Hannover II uitspraak is bovendien overwogen dat het louter bevredigen van nieuwsgierigheid geen zwaarwegend belang is. Het gaat natuurlijk om puur voyeurisme wanneer naaktfoto’s worden gestolen en gedeeld. De manier waarop de foto’s zijn verkregen speelt ook een relevante rol. Het is alsof een inbreker door je onderbroekenla gaat, maar dan voor het oog van de hele wereld. Een belangenafweging door de rechter dient onder deze omstandigheden in het voordeel van de celebrities uit te vallen.

Axel Springer en Naomi Campbell
Het openbaar maken van deze naaktfoto’s is in die zin heel anders dan de zaak over een Duitse acteur door Axel Springer.2 De acteur werd voor bezit van cocaïne gearresteerd op een openbaar festival. Dat vond hij ook tot zijn loutere privésfeer behoren. Een dagblad publiceerde over het voorval met de volledige naam van de acteur en zijn foto. Dat was volgens het EHRM toelaatbaar. Zijn bekendheid bij het publiek, de betrouwbaarheid van de feiten (een openbaar aanklager had het voorval bevestigd) en een drugsverleden speelden in de belangenafweging een rol. Naast het feit dat bekende personen ook een voorbeeldfunctie bezitten voor het publiek. Een soortgelijke zaak betrof supermodel Naomi Campbell die werd gefotografeerd buiten een afkickkliniek.3 Het publiceren van de foto’s ging echter te ver volgens het EHRM. Al was het op zichzelf gerechtvaardigd om over het feit dat zij onder behandeling was te berichten. In het oordeel speelde mee dat de met telelens genomen foto’s een negatief effect op haar behandeling zouden kunnen hebben, en ook niets wezenlijks bijdroegen aan de berichtgeving.

Strafbaar
Het stelen van beeldmateriaal uit de cloud en het openbaar maken van dat materiaal heeft ook zeker strafrechtelijke gevolgen. Computervredebreuk, het omzeilen van een beveiliging en het binnendringen van een computer, is een strafbaar feit. Daarvoor zullen de autoriteiten de hackers van de cloud van de celebrities moeten zien te vervolgen. Maar ook al wordt in deze opinie het woord “stelen” herhaaldelijk gebruikt, van diefstal in de zin van het Wetboek van Strafrecht is geen sprake. Dat is relevant voor iedereen die de foto’s overneemt en openbaar maakt. Zij lopen anders het risico zelf vervolgd te worden voor heling. Volgens de Hoge Raad is diefstal van virtuele items uit een game weliswaar te kwalificeren als diefstal, maar daar ging het om virtuele spullen waarover de eigenaar feitelijk de beschikkingsmacht verloor.4 Dat is bij de foto’s niet het geval. Wel kan het openbaar maken van beeldmateriaal waarvan de verkrijger weet dat het door een misdrijf is verkregen, onrechtmatig zijn.5 SBS mocht geen beelden uitzenden van de gestolen digitale camera van (toen nog) prinses Máxima.

Manon Thomas
In Nederland hebben we de zaak Manon Thomas gehad. Naaktfoto’s en een filmpje van Thomas werden gestolen door haar buurman, die toegang had gekregen tot haar computer. Die foto’s werden gedeeld via MSN aan een klein groepje personen en het filmpje werd op Youtube gezet. De strafrechtelijke veroordeling door rechtbank en gerechtshof voor inbreuk op het auteursrecht, werd door de Hoge Raad gecasseerd wegens een vormfout.6 De primair ten laste gelegde computervredebreuk en belediging konden niet bewezen worden. Voor de ad informandum aan de dagvaarding toegevoegde feiten met betrekking tot inbreuk op het auteursrecht, had een nieuwe dagvaarding gemaakt moeten worden. Dat was niet gebeurd waardoor het OM niet ontvankelijk werd verklaard. Wel was Thomas toen al succesvol in het verwijderen van de foto’s en het filmpje van internet. Naast de strafrechtelijke relevantie van het auteursrecht in deze zaak, in de praktijk zeldzaam, kon zij het ook gebruiken voor civielrechtelijke vorderingen tot verwijdering natuurlijk.

Secundaire openbaarmakers
Of de hackers ooit gevonden en vervolgd worden valt zeer te betwijfelen. Wat wel gaat gebeuren is dat er een leger advocaten achter alle websites aangaat die de foto’s hebben overgenomen en openbaar (blijven) maken. Dat geldt natuurlijk ook voor Nederlandse partijen die inhaken op het verspreiden van de foto’s. Zij lopen een risico. Al is het de vraag of de foto’s werkelijk van het internet af te halen zijn. In geval van bekende persoonlijkheden gaat het verspreiden van “verboden” beeldmateriaal zo snel dat het niet meer in te dammen is. Het Britse koningshuis ondernam geen actie tegen foto’s van prins Harry die zich naakt in een hotelkamer in Las Vegas vermaakte met een onbekende dame. Wel werd er een procedure gestart tegen openbaarmaking van foto’s van Kate Middleton die topless aan het zonnen was in de tuin van een vakantiehuis. De Franse rechter verbood publicatie van de foto’s maar deze waren inmiddels al zo ver verspreid dat daar geen actie meer tegen werd genomen. Om praktische redenen hoogstwaarschijnlijk. Het aanspreken van honderden partijen in talloze jurisdicties is geen makkelijke klus.

1 EHRM 7 februari 2012, ECLI:NL:XX:2012:BW0603 (Von Hannover II), EHRM 24 september 2004, zaak 59320/00 (Von Hannover I)
2 EHRM 7 februari 2012, zaak 39954/08, (Springer / Duitsland)
3 EHRM 18 januari 2011, zaak 39401/04, (MGN Limited / Verenigd Koninkrijk)
4 HR 31 januari 2012, ECLI:NL:HR:2012:BQ9251 (Runescape)
5 Rb. Amsterdam, 20 april 2005, ECLI:NL:RBAMS:2005:AT4199 (digitale camera Máxima)
6 HR 20 maart 2012, ECLI:NL:HR:2012:BU8695 (Manon Thomas)

mr. Jurian van Groenendaal is advocaat media en intellectuele eigendom bij Boekx Advocaten in Amsterdam.

Ktr. Rechtbank Limburg 27 augustus 2014, IEF 14160 (eiser tegen gedaagde)
Uitspraak ingezonden door Kitty van Boven, I-ee. Auteursrecht. Persoonlijkheidsrechten. Eiser is een professioneel fotograaf die zijn foto's uitsluitend door middel van zijn eenmanszaak exploiteert. De foto's zijn auteursrechtelijk beschermde werken van eiser. Gedaagde heeft deze foto's zonder toestemming gepubliceerd op zijn website en Facebookpagina en gebruikt in een uitnodiging op internet. De kantonrechter verklaart voor recht dat gedaagde inbreuk heeft gemaakt op de auteurs- en persoonlijkheidsrechten van eiser. De door eiser gevorderde schadevergoeding van € 2.400,00 wordt toegewezen.

4.5. Het is een veel voorkomend misverstand dat alles wat online staat, door iedereen gebruikt mag worden. Ook als dat er niet expliciet bij vermeld is, rust op een foto echter vaak een auteursrecht. Dat is in élk geval zo als het gaat om foto’s als de onderhavige met een eigen oorspronkelijk karakter. Daarbij maakt het niet uit welke bedoeling de gebruiker bij publicatie gehad heeft en of deze zich daarbij wel of niet bewust was van het feit, dat daarmee misschien inbreuk gemaakt wordt op het auteursrecht van iemand anders. Een door een zoekmachine zoals Google daaraan gekoppeld label doet aan het vorenstaande niet af.

4.6. Door (een van) de onderhavige foto’s op de website en Facebookpagina van [naam 2] te plaatsen en deze ook nog eens te gebruiken in een eigen uitnodiging op internet, heeft [gedaagde] bij herhaling inbreuk gemaakt op het auteursrecht van [eiser]. Vaststaat dat [gedaagde] daarbij niet de naam van [eiser] vermeld heeft en dat de foto’s niet altijd in het geheel weergegeven zijn ([eiser] spreekt van “verminking” van de foto’s), waardoor ook een inbreuk op de persoonlijkheidsrechten van [eiser] is komen vast te staan. De gevraagde verklaring van recht zal daarom afgegeven worden.

4.7. [gedaagde] heeft - gelet op hetgeen in de voorgaande alinea overwogen is - onrechtmatig gehandeld jegens [eiser]. Geoordeeld wordt dat dit bij herhaling gepleegde onrechtmatige handelen [gedaagde] ook toegerekend kan worden. Het had namelijk op de weg van [gedaagde] gelegen om zich ervan te overtuigen dat op de bewuste foto’s géén auteursrecht rustte, voordat hij daarvan gebruik maakte. [gedaagde] is daarom gehouden de schade die [eiser] geleden heeft, te vergoeden.
[eiser] stelt dat hij € 2.400,00 aan licentievergoeding misgelopen is. Hij heeft dit bedrag gebaseerd op het aantal keren dat de foto’s gepubliceerd zijn en de gebruikelijke vergoeding die hij voor dat gebruik hanteert, een en ander conform de Richtprijzen Nederlandse Vakfotografie 2012. De kantonrechter kan deze berekening billijken. Omdat [gedaagde] deze ook niet gemotiveerd weersproken heeft, zal dit bedrag toegewezen worden.
[eiser] stelt dat hij daarnaast nog meer schade geleden heeft, onder andere wegens verminking van de foto’s en het niet-vermelden van zijn naam. Hij drukt dit echter niet uit in een bedrag dat hij vervolgens vordert, reden waarom daar thans niet verder op ingegaan zal worden.

Rechtbank Noord-Nederland 27 augustus 2014, IEF 14159 (eisers tegen Noordhoff en Microweb)
Tussenvonnis. Auteursrecht. Hergebruik. Eisers fungeerden als vaste fotografen voor het in deze procedure centraal staand lesmateriaal voor het beroepsonderwijs in de gezondheidszorg, dat door Noordhoff onder meer in samenwerking met Microweb wordt aangeboden. Noordhoff heeft door eisers aangeleverde foto's voor specifiek lesmateriaal hergebruikt in ander lesmateriaal. Gelet op de omvang van de verleende licentie is sprake van inbreuk bij bepaald hergebruik van deze foto's. De exacte omvang van de inbreuk moet nog worden bewezen. Naam van eisers is toereikend vermeld, de vordering met betrekking tot naamsvermelding wordt dan ook afgewezen. Voor zover de vorderingen zijn gericht tegen Microweb is het geding van rechtswege geschorst. Waar het de omvang van de schade betreft wordt de zaak naar de rol verwezen en wordt iedere verdere beslissing aangehouden.

4.5. (…)
De rechtbank stelt vast dat Noordhoff sedert 2 december 2005, maar ook daarvoor, bij elke opdracht heeft aangegeven voor welk boek, met vermelding van titel en projectnummer, de foto's bestemd waren. Nadat [eisers] de foto's had aangeleverd, heeft Noordhoff deze vervolgens in het betreffende boek gebruikt en is tot uitgave daarvan overgegaan. Partijen hebben jarenlang op deze wijze samengewerkt.
Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat de licentie aldus moet worden uitgelegd dat Noordhoff gerechtigd was de foto's te gebruiken voor het in de opdracht vermelde doeleinde. Dit betekent evenwel niet dat de aldus door [eisers] verleende licentie slechts betrekking had op het publicatierecht in één specifiek boek, nu ook [eisers] (her) gebruik binnen de serie Logo niet als een inbreuk aanmerkt en ook overigens de licentievoorwaarden daartoe vanaf december 2005 ruimte bieden. Dat het gebruiksrecht de gehele lesmethode met betrekking tot het zorgonderwijs zou omvatten gaat de rechtbank in zijn algemeenheid evenwel te ver. De rechtbank onderschrijft derhalve niet het standpunt van Noordhoff dat zij gerechtigd zou zijn de voor Logo aangeleverde foto's ook voor de gehele nadien gevolgde lesmethoden Logo Competent en NU Zorg te gebruiken.

4.7. Naar het oordeel van de rechtbank heeft [eisers] voorts onvoldoende weersproken dat wat betreft de basisboeken van NU Zorg slechts sprake is van een omlabeling van Logo Competent, in die zin dat het enige verschil de naam is en dat er voor het overige - zelfs wat betreft het ISBN-nummer - van identieke uitgaven sprake is. Gelet hierop oordeelt de rechtbank dat Noordhoff gerechtigden was om foto's die ten behoeve van Logo Competent zijn uitgeleverd, ook in de daarmee corresponderende titels van NU Zorg te gebruiken.

4.16. (…)
Anders dan [eisers] lijkt te betogen, acht de rechtbank in elk geval bij publicaties als de onderhavige, waarbij foto's worden gebruikt ter illustratie en ondersteuning van het inhoudelijke lesmateriaal, niet zonder meer gebruikelijk dat de naam van de foto bij elke foto wordt vermeld. Dat deze afzonderlijke naamsvermelding per foto in de gegeven omstandigheden niettemin van Noordhoff was te vergen, heeft [eisers] niet aannemelijk gemaakt.
[eisers] heeft niet betwist dat Noordhoff steeds haar naam in het colofon van de lesboeken heeft geplaatst, dan wel met behulp van een mouse-over in de identieke cd-roms heeft opgenomen. Naar het oordeel van de rechtbank heeft Noordhoff daarmee de naam van [eisers] toereikend vermeld en haar auteursrechtelijk beschermde persoonlijkheidsrecht op dit punt niet overtreden. (…)

Laurens Kamp heeft met ingang van 1 september 2014 zijn praktijk voortgezet bij BINGH Advocaten. Laurens is afkomstig van het internationale advocatenkantoor Simmons & Simmons, waar hij gedurende 5,5 jaar werkzaam was binnen de praktijkgroep Intellectuele Eigendom. Door de komst van Laurens wordt de bestaande IE praktijk van BINGH verder versterkt en uitgebreid. Laurens is sinds 2009 advocaat en is lid van de redactie van IE-forum.nl en het BMM-bulletin en docent bij de merkengemachtigdenopleiding van de BMM.

Laurens is gespecialiseerd in het intellectuele eigendomsrecht en het reclamerecht. Binnen die rechtsgebieden adviseert hij nationaal en internationaal opererende ondernemingen over met name merkenrecht, modellenrecht, auteursrecht, handelsnaamrecht, vergelijkende reclame en product- en gezondheidsclaims. Ook heeft hij de Benelux Merken en Modellen (BMM) specialisatieopleiding met succes afgerond en heeft hij in het verleden ook veelvuldig als merkgemachtigde opgetreden. Laurens heeft in het verleden onder meer Samsung Electronics Co. Ltd. bijgestaan als advocaat in de modelrechtelijke procedure tegen Apple Inc., zowel in Nederland als in Engeland. Daarnaast adviseert Laurens over verbintenisrechtelijke kwesties, waaronder licentie- en distributieovereenkomsten en voert hij een algemene procespraktijk.

Rechtbank Noord-Nederland 27 augustus 2014, IEF 14157 (Technical Support Oosterhout tegen TSO Techniek)
Merkenrecht. Handelsnaamrecht. Misbruik van recht. Technical Support Oosterhout is houder van het woordmerk TSO. De zustervennootschap TSO Noord heeft in 2010 haar activa overgedragen aan TSO Techniek, waartoe onder meer de handelsnamen, (beeld)merken, websites en domeinnamen van TSO Noord behoorden. De vorderingen van Technical Support Oosterhout om iedere inbreuk op de handelsnaamrechten en auteursrechten te staken worden afgewezen. De rechtbank is bovendien van oordeel dat TSO Techniek misbruik van recht maakt door een verbod op het gebruik van het beeldmerk TSO door Technical Support Ooosterhout te vorderen.

4.12. Gesteld noch gebleken is dat tussen Technical Support Oosterhout en TSO Noord is overeengekomen dat de licentie niet, in verbinding met de door TSO Noord gedreven onderneming, overdraagbaar zou zijn. De rechtbank gaat er daarom vanuit dat sprake is geweest van een rechtsgeldige overdracht van de licentie door TSO Noord aan TSO Techniek. TSO Techniek heeft onbetwist gesteld dat het intrekken van deze licentie zeer nadelige financiële gevolgen voor haar heeft, omdat dit haar noopt tot een naamswijziging met alle kosten van dien en het de investeringen die zij heeft gedaan waardeloos maakt. De rechtbank begrijpt uit de stellingen van Technical Support Oosterhout dat zij daar tegenover stelt dat zij belang heeft bij intrekking van de licentie, omdat er gevaar voor verwarring bestaat tussen haar handelsnamen en domeinnamen en de handelsnaam, domeinnaam en het beeldmerk van TSO Techniek, welk gevaar zich volgens haar ook reeds heeft verwezenlijkt. De rechtbank is van oordeel dat gesteld noch gebleken is dat en waarom dit gestelde gevaar thans groter is dan toen TSO Noord na de aandelenverkoop de handelsnaam TSO en het beeldmerk TSO gebruikte. Waar Technical Support Oosterhout destijds in het gestelde verwarringsgevaar geen aanleiding heeft gezien de licentie in te trekken, valt niet in te zien waarom dit gestelde gevaar thans zo zwaar zou moeten wegen dat het afgewogen tegen het belang van TSO Techniek de intrekking van de licentie in redelijkheid rechtvaardigt. De rechtbank is dan ook van oordeel dat Technical Support Oosterhout, gezien de onevenredigheid tussen haar belang bij intrekking van de licentie en het belang van TSO Techniek dat daardoor wordt geschaad, in redelijkheid niet tot intrekking van de licentie heeft kunnen komen.

4.13. Slotsom is dat Technical Support Oosterhout in het kader van de onderhavige procedure TSO Techniek niet kan tegenwerpen dat zij zonder toestemming gebruik maakt van haar handelsnaam TSO. Hieruit volgt dat vordering sub I dient te worden afgewezen. De daarop voortbordurende vorderingen sub III en IV tot het overdragen van de domeinnaam en het beeldmerk treffen hetzelfde lot.

4.24. TSO Techniek heeft ter comparitie verklaard dat zij geen last heeft van Technical Support Oosterhout, waaruit de rechtbank afleidt dat zij geen last ondervindt van het gebruik van het beeldmerk TSO door Technical Support Oosterhout. Dit oordeel vindt steun in het feit dat niet gebleken is dat zij zich in de periode tussen december 2010, het moment waarop zij als rechthebbende op het merk in het Benelux Merkenregister werd ingeschreven, en haar brief van 12 februari 2014 heeft verzet tegen het gebruik van het beeldmerk TSO door Technical Support Oosterhout. Naar het oordeel van de rechtbank heeft TSO Techniek mede gelet hierop onvoldoende onderbouwd gesteld waarom zij thans belang heeft bij uitoefening van haar recht om het gebruik van het beeldmerk TSO door Technical Support Oosterhout te verbieden. Haar stelling dat de manier waarop Technical Support Oosterhout tekeer gaat en in rechte vordert dat het beeldmerk TSO wordt overgedragen haar heeft doen besluiten een verbod te vorderen, doet vermoeden dat de vordering enkel is ingesteld, omdat Technical Support Oosterhout haar heeft gedagvaard. De rechtbank acht dit "belang" in geen verhouding staan tot het belang van Technical Support Oosterhout bij voortzetting van het gebruik van het beeldmerk TSO. De rechtbank is daarom van oordeel dat TSO Techniek misbruik maakt van recht door thans een verbod op het gebruik van het beeldmerk TSO door Technical Support Oosterhout te vorderen. Hierop stuit deze vordering af.

4.27. TSO Techniek heeft zich in haar verweer tegen de vorderingen in conventie op het standpunt gesteld dat haar gebruik van het beeldmerk TSO niet het gevaar oplevert dat het relevante publiek de handelsnaam TSO van Technical Support Oosterhout zal verwarren met dit beeldmerk. Het is volgens haar eerder het gebruik van hetzelfde beeldmerk dat gevaar voor verwarring zou kunnen opleveren dan enkel het gebruik van het naamsbestanddeel TSO. Gezien dit standpunt gaat de rechtbank ervan uit dat, nu het woordmerk TSO van Technical Support Oosterhout gelijk is aan haar handelsnaam en enkel bestaat uit het naamsbestanddeel TSO, er ook in de visie van TSO Techniek geen sprake is van verwarringsgevaar in de zin van artikel 2.20 lid 1 onder b BVIE tussen het woordmerk TSO van Technical Support Oosterhout en het beeldmerk TSO van TSO Techniek. Reeds hierop strandt de vordering van TSO Techniek.

Op Domjur.nl staan Nederlandse uitspraken en rechtspraak met betrekking tot domeinnamen. In het bijzonder .nl-domeinnamen. De meest recente uitspraak die nog niet hier is gepubliceerd.

WIPO Arbitrage 29-11-2013, DNL2013-0049 (inzake A tegen B, geschillenbeslechter: Remco van Leeuwen), DomJur 2013-1015
Eiser is persoonsnaam A tevens h.o.d.n. Money4Wheels. Verweerder is persoonsnaam B, houder van de domeinnamen money4wheelsautoverpanden.nl en money4wheelsverpanden.nl. Eiser vordert met succes overdracht van de domeinnamen op grond van artikel 2.1 van de geschillenregeling.

Het is niet gebleken dat verweerder enig recht of legitiem belang bij de domeinnamen heeft. Ten slotte stelt de geschillenbeslechter vast dat verweerder de domeinnamen niet te kwader trouw geregistreerd heeft, maar wel te kwader trouw gebruikt. Voor deze vaststelling is redengevend dat verweerder de domeinnamen niet aan eiser overdraagt terwijl reeds in rechte vast is komen te staan dat het gebruik van de domeinnamen door de opdrachtgever van verweerder inbreuk maakt op de rechten van eiser.

WIPO Arbitrage 05-12-2013, DNL2013-0039 (inzake Navico Inc. tegen Marine Depth Sounders International, geschillenbeslechter: Gregor Vos), DomJur 2013-1016
Eiser is Navico Inc., houder van het Benelux-woordmerk LOWRANCE. Verweerder is Marine Depth Sounders International, houder van de domeinnaam lowrance.nl en voormalig (sub) distributeur van eisers producten. Eiser vordert succesvol overdracht van de domeinnaam.

Verweerder heeft geen recht op of legitiem belang bij de domeinnaam. Ten aanzien van het gebruik te kwader trouw stelt de geschillenbeslechter vast dat nu verweerder niet langer verbonden is aan de onderneming van eiser en eiser verweerder heeft gesommeerde de domeinnaam over te dragen, verweerder de domeinnaam te kwader trouw gebruikt.

WIPO Arbitrage 03-12-2013, DNL2013-0032 (inzake Vermeeren Advocatuur & Mediation B.V. tegen verweerder, geschillenbeslechter: Alfred Meijboom), DomJur 2013-1018
Eiseres is Vermeeren Advocatuur en Mediation B.V., h.o.d.n. De Letselschade Raetsman. Verweerder is houder van de domeinnaam letselschaderaadsman.nl. Eiseres vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

Kenmerkend voor de handelsnaam is de oudhollands aandoenende schrijfwijze van het element ‘raetsman’. Hoewel eiseres en verweerder landelijk dezelfde diensten aanbieden, is er pas sprake van verwarringsgevaar indien de domeinnaam slechts in geringe mate van de handelsnaam afwijkt. Voorzover de handelsnaam onderscheidende kracht heeft ligt dat volgens de geschillenbeslechter in de bijzondere schrijfwijze. Daarmee kan niet worden gezegd dat de domeinnaam die in hedendaags Nederlands is geschreven en een beschrijvende aanduiding is slechts in geringe mate van de handelsnaam afwijkt. De domeinnaam is zodoende niet identiek aan de handelsnaam van eiseres of stemt daarmee verwarringwekkend overeen.

WIPO Arbitrage 14-01-2014, DNL2013-0027 (inzake NoaNoa ApS tegen Bumo Beheer, geschillenbeslechter: Tjeerd Overdijk), DomJur 2014-1023
Eiser is NoaNoa ApS, houder van het gemeenschapsmerk NOA NOA. Verweerder is Bumo Beheer, houder van de domeinnaam noanoa.nl. De domeinnaam wordt niet gebruikt voor bedrijfsactiviteiten van verweerder, maar voor informatievoorziening voor een offline winkel, Noa Noa for Women, te Apeldoorn. Noa Noa for Women verkoopt geen goederen van eiser. Eiser vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

Verweerder heeft legitiem belang bij dan wel recht op de domeinnaam met betrekking tot het doel online informatie te bieden over de offline shop.

WIPO Arbitrage 10-01-2014, DNL2013-0056 (inzake Mionetto S.p.A. tegen Hbmeo Concepts B.V., geschillenbeslechter: Willem Hoorneman), DomJur 2014-1024
Eiser is Mionetto S.p.A., houder van het merk MIONETTO en de domeinnaam mionetto.com. Verweerder is Hbmeo Concepts B.V., houder van de domeinnaam mionetto.nl. Eiser vordert met succes overdracht van de domeinnaam.

De geschillenbeslechter stelt vast dat de domeinnaam verwarringwekkend overeenstemt met het merk van eiser. Dat verweerder tevens de domeinnaam te kwader trouw gebruikt, blijkt uit het feit dat de daaraan gekoppelde website gebruikt wordt voor commercieel gewin, door gebruik te maken van de verwarring die ontstaat tussen eisers merk en de domeinnaam ten aanzien van de bron, sponsoring en verbondenheid.

WIPO Arbitrage 21-01-2014, DNL2013-0048(inzake Coolenergy B.V. tegen V.O.F. Huijbregts Koeltechniek Industrie en AGF, geschillenbeslechter: Richard van Oerle), DomJur 2014-1025
Eiser is CoolEnergy B.V., zusteronderneming van CoolEnergy GmbH. CoolEnergy is houder van het Gemeenschapsmerk COOLENERGY. Verweerder is V.O.F. Huijbregts Koeltechniek Industrie en AGF, houder van de domeinnaam coolenergy.nl en het Beneluxmerk COOLENERGY. Eiser vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

De geschillenbeslechter stelt vast dat de domeinnaam van verweerder verwarringwekkend overeenstemt met het gemeenschapsmerk van eiser. Verweerder heeft echter wel legitiem belang bij dan wel recht op de domeinnaam (welke hij verkregen heeft uit een faillissementsboedel), aangezien de domeinnaam ouder is dan het merk van eiser.

WIPO Arbitrage 30-01-2014, DNL2013-0055(inzake Time Export A.S./O'Flaherty Finance Corporation tegen Kraan en Truck Service, geschillenbeslechter: Remco van Leeuwen), DomJur 2014-1028
Eisers zijn Time Export A/S en O’Flaherty Finance Corporation, houders van de Gemeenschapsmerken VERSALIFT en VERSALIFT & design en het Beneluxmerk VERSALIFT. Verweerder is Kraan en Truck Service, houder van de domeinnaam versalift.nl. Eisers vorderen succesvol overdracht van de domeinnaam.

verweerder heeft geen legitiem belang bij dan wel recht op de domeinnaam. Ten slotte is gebleken dat verweerder geen toestemming van eisers heeft gekregen met betrekking tot gebruik van de domeinnaam en op de website, welke gekoppeld is aan de domeinnaam, producten van concurrenten van eisers worden aangeboden zodat vaststaat dat de domeinnaam te kwader trouw gebruikt wordt.

WIPO Arbitrage 23-01-2014, DNL2013-0045(inzake X, Hierbas de Ibiza Parfums tegen Systematicals, geschillenbeslechter: Willem Leppink), DomJur 2014-1041
Eiser is [persoonsnaam 1] houder van de merknaam HIERBAS DE IBIZA en de domeinnaam hierbasdeibiza.com. Verweerder is Systematicals, houder van de domeinnamen hierbasdeibiza.nl en hierbasibiza.nl. Eiser vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

De geschillenbeslechter stelt vast dat de domeinnaam hierbasdeibiza.nl van verweerder verwarringwekkend overeenstemt met het merk van eiser, aangezien de domeinnaam identiek is aan het merk van de eiser. Ook de domeinnaam hierbasibiza.nl van verweerder stemt verwarringwekkend overeen met het merk van de eiser, omdat de woordelementen HIERBAS en IBIZA ook de belangrijkste onderdelen van het woordmerk van eiser zijn.

WIPO Arbitrage 06-05-2014, DNL2013-0063(inzake Karl Dungs GmbH & Co. KG tegen Zeptor Private, geschillenbeslechter: Richard van Oerle), DomJur 2014-1052
Eiser is Karl Dungs GmbH & Co. KG, houder van de merknaam DUNGS. Verweerder is Zeptor Private, houder van de domeinnaam dungs.nl. Eiser vordert succesvol overdracht van de domeinnaam.

Verweerder heeft geen legitiem belang bij of recht op de domeinnaam, omdat verweerder geen gebruik maakt van de domeinnaam om slechts als wederverkoper producten van eiser te verkopen. Ten slotte stelt de geschillenbeslechter vast dat de verweerder de domeinnaam te kwader trouw geregistreerd heeft en te kwader trouw gebruikt.  

WIPO Arbitrage 07-05-2014, DNL2014-0006(inzake Sporoptic Pouilloux tegen Optiek B.V., geschillenbeslechter: Gregor Vos), DomJur 2014-1053
Eiser is Sporoptic Pouilloux, houdster van de merkrechten VUARNET en V VUARNET. Verweerder is [Persoonsnaam] Optiek B.V., houder van de domeinnaam vuarnet.nl. Eiser vordert succesvol overdracht van de domeinnaam.

De geschillenbeslechter stelt vast dat de domeinnaam vuarnet.nl van verweerder verwarringwekkend overeenstemt met het merk van eiser, aangezien de domeinnaam geheel of nagenoeg geheel identiek is aan het merk van de eiser. Het dominante element van beide merken is immers VUARNET. Vervolgens stelt de geschillenbeslechter vast dat verweerder geen legitiem belang bij of recht op de domeinnaam heeft, omdat de verweerder niet voldoet aan de vier cumulatieve Oki Data criteria.Ten slotte stelt de geschillenbeslechter vast dat de domeinnaam te kwader trouw is gebruikt.

Vzr. Rechtbank Gelderland 29-10-2013, C/05/248707/KG ZA 13-451 (Rieberjo tegen DRI), DomJur 2014-1059
Eiseres is Rieberjo B.V., houdster van het woordmerk AIRWASH. Gedaagde is Dutch Research & Innovations, houdster van de domeinnamen airwash.info en dribv.com. Beide B.V.’s zijn opgericht door [persoonsnaam], aan wie diverse octrooien verleend zijn voor het Ariwash systeem voor het reinigen van tepelvoeringen na het melken van koeien. Eiseres vordert zonder succes om gedaagde te verbieden inbreuk te maken op de merkrechten van het (woord)merk AIRWASH en het gebruik van deze tekens op de websites airwash.info en dribv.com.

De voorzieningenrechter is van oordeel dat gedaagde gerechtigd is tot het gebruik van het merk, zodat er geen sprake kan zijn van een merk- of handelsnaaminbreuk.

WIPO Arbitrage 06-06-2014, DNL2014-0013 (inzake Stichting Krav Maga, IKMF Nederland tegen Hartkamp Sports & Wellness, geschillenbeslechter: Hub Harmeling), DomJur 2014-1064
Eiser is Stichting Krav Maga/IKMF Nederland, houder van de domeinnaam kravmaga-ikmf.nl. Verweerder is Hartkamp Sports & Wellness, houder van de domeinnaam ikmf.nl. Eiser vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

Op basis van de website van eiser en de inhoud daarvan, trekt de geschillenbeslechter de conclusie dat eiser de handelsnaam daadwerkelijk voert en dat voldoende vaststaat dat eiser rechthebbende is op de handelsnaamrechten met betrekking tot de handelsnaam ‘IKMF’. De geschillenbeslechter stelt vast dat de domeinnaam ikmf.nl van verweerder verwarringwekkend overeenstemt met het merk van eiser, aangezien de domeinnaam overeen stemt met de handelsnaam van de eiser.

WIPO Arbitrage 02-06-2014, DNL2014-0014 (inzake V.O.F. Huurkraam.nl tegen verweerder, geschillenbeslechter: Remco van Leeuwen), DomJur 2014-1065
Eiser is V.O.F. Huurkraam.nl, [persoonsnaam 1]. Verweerder is [persoonsnaam 2], houder van de domeinnaam huureenkraam.nl. Eiser vordert met succes overdracht van de domeinnaam.

Uit het verweerschrift blijkt dat verweerder onvoorwaardelijk wil meewerken aan de overdracht van de domeinnaam. Op grond van artikel 19.1 van de geschillenregeling acht de geschillenbeslechter het juist om de eis toe te wijzen op basis van de verklaring van de verweerder. De geschillenbeslechter heeft geen inhoudelijk oordeel gevormd.

WIPO Arbitrage 06-06-2014, DNL2014-0015 (inzake Ticken B.V. tegen Media Village B.V., geschillenbeslechter: Paul Reeskamp), DomJur 2014-1066
Eiser is Ticken B.V., houder van het woordmerk TET. Eiser biedt via verschillende websites online cursussen aan. Verweerder is Media Village B.V., houder van de domeinnaam tet.nl. Verweerder houdt zich bezig met de handel in domeinnamen. Eiser vordert zonder succes overdracht van de domeinnaam.

Mede gelet op de inhoud van de website die aan de domeinnaam is gekoppeld, meent de geschillenbeslechter dat het niet ondenkbaar is dat de domeinnaam in de toekomst op legitieme wijze kan worden benut. Aan het vereiste van artikel 2.1 sub b van de geschillenregeling wordt niet voldaan. De geschillenbeslechter stelt ten overvloede vast dat er geen sprake is van een registratie dan wel gebruik van de domeinnaam te kwader trouw.

Vzr. Rechtbank Den Haag 27 augustus 2014, IEF 14156; ECLI:NL:RBDHA:2014:10776 (Cavotec tegen Wauben Aviation)
Kort geding. Auteursrecht. Know-how. Zie eerder IEF 14036. Cavotec vordert een verbod om inbreuk te maken op haar rechten. Wauben c.s. verhandelt echter geen Vliegtuigputten die inbreuk maken op de rechten van Cavotec en zij heeft niet op onrechtmatige wijze gebruik gemaakt van bedrijfsgeheime know how. De vorderingen worden deels afgewezen. De vordering tot exhibitie van Geselecteerde Bescheiden wordt toegewezen, omdat gedaagden de vordering niet hebben weersproken.

De vorderingen onder C, D en E
4.15. Uit hetgeen hiervoor is overwogen, volgt dat niet aannemelijk is geworden dat Wauben c.s. Vliegtuigputten heeft verhandeld die inbreuk maken op rechten van Cavotec, auteursrechtelijk beschermde werken van Cavotec heeft geopenbaard of op onrechtmatige wijze gebruik heeft gemaakt van haar gestelde bedrijfsgeheime know how. Daarom worden de vorderingen onder C en D afgewezen. Nu de vorderingen onder A tot en met D worden afgewezen, moet dat ook gelden voor de vordering onder E.

De vorderingen onder F, G, H, I en J
4.16. Cavotec vordert exhibitie van de Geselecteerde Bescheiden op grond van artikel 843a Rv jo. 1019a Rv. Wauben Aviation en [A] hebben deze vordering niet weersproken. Onder die omstandigheid is artikel 24 Rv van toepassing en heeft de rechter geen bevoegdheid ambtshalve een of meer verweren daartegen bij te brengen en de vordering daarop af te wijzen (ECLI:NL:HR:2006:AV7032, HR 6 oktober 2006). Reeds daarom wordt de vordering tot exhibitie van de Geselecteerde Bescheiden toegewezen.

Lees de uitspraak: (pdf/link)

Uit het persbericht: Amsterdam – Octrooiadvocaat Ricardo Dijkstra verruilt per 1 september Van Doorne voor Vondst advocaten. Dijkstra (39) wordt partner bij het in intellectueel eigendomsrecht, IT en farmaceutisch recht gespecialiseerde Vondst Advocaten.

Dijkstra over zijn overstap: ‘Bij een nichekantoor als Vondst heb ik meer mogelijkheden om mijn octrooipraktijk uit te bouwen. Vondst heeft een uitstekende reputatie en aansprekende cliënten in de top van de markt. Ik werk nu ruim 13 jaar met veel plezier bij Van Doorne, maar als zo’n mooie kans voorbij komt hoef je niet lang na te denken.’

Otto Swens, partner en één van de oprichters van Vondst: ‘Wij zijn erg blij met de komst van Ricardo Dijkstra. De octrooipraktijk van Vondst krijgt daarmee de versteviging en verbreding waar we naar op zoek waren. Ook Ricardo heeft een octrooiprocespraktijk gericht op life sciences, chemie, elektrotechniek en werktuigbouw. Hij heeft daarnaast de nodige kennis en ervaring met farmaceutisch recht, medische hulpmiddelenregelgeving en beroepsaansprakelijkheid van octrooiadvocaten en octrooigemachtigden. Wij vullen elkaar dus goed aan. Omdat de octrooirechtpraktijk blijft groeien, zullen we ook een medewerker aantrekken.’

Swens en Dijkstra kenden elkaar al langer uit het ‘octrooiwereldje’, dat klein is. Eerder dit jaar werkten zij samen aan een rapport voor de Nederlandse afdeling van AIPPI, de internationale vereniging voor de bescherming van intellectuele eigendom. Internationale onafhankelijk gidsen, zoals Chambers , Legal 500 en IAM Patent 1000 bevelen Dijkstra en Swens aan als experts op het gebied van het octrooirecht

Per 1 september begint ook Nadine Wiersma bij Vondst. Zij maakt de overstap van Brinkhof en wordt bij Vondst medewerker. Zij zal vooral actief zijn in de praktijk van Tjeerd Overdijk, de andere oprichter van Vondst. Tjeerd houdt zich bezig met het merken-, modellen- en auteursrecht en hij is als een van de weinige advocaten in Nederland gespecialiseerd in kwekersrecht.

Over Vondst advocaten

Vondst (opgericht op 1 december 2007) in is een nichekantoor dat zich toelegt op intellectueel eigendomsrecht, IT en farmaceutisch recht. Vondst richt zich op dienstverlening aan industriële bedrijfssectoren die behoefte hebben aan ondersteuning bij de handhaving, bescherming en exploitatie van hun innovatie en creativiteit. Daarnaast assisteert Vondst een diversiteit aan ondernemingen bij hun IT-projecten.

Vondst wordt vermeld als ‘recommended firm’ in Chambers, Legal500, Managing Intellectual Property en IAM Patent 1000.