Het verzamelen van afval
Rechtbank s-Gravenhage, 18 januari 2006, 05/432. Jama B.V. tegen Compagnie Plastic Omnium S.A. Over inventiviteit en mededelingen naar derden.
Plastic Omnium is houder van een EP met betrekking tot een werkwijze voor het beheer van bakken voor het verzamelen van afval, waarbij op elke bak een identificatiemiddel wordt aangebracht dat informatie over de bak bevat. Jama is een projectbureau voor de ontwikkeling en het ontwerp van hoogfrequente identificatiesystemen (RFID, Radio Frequency Identification). Zij heeft onder meer in het kader van een aanbesteding door de gemeente Hoogeveen een afvalophaalsysteem aangeboden, waarbij op de afvalbakken een zogenaamde transponder is aangebracht, waarvan daarin opgeslagen informatie tijdens het inzamelen van het afval wordt “uitgelezen” met behulp van RFID-technieken.
Plastic Omnium vorderde bij oorspronkelijke dagvaarding (kort gezegd) een octrooiinbreukverbod met nevenvorderingen, alsmede schadevergoeding/winstafdracht, welke vorderingen bij verstekvonnis van 8 december 2004 zijn toegewezen. Jama vordert thans in oppositie (in conventie, kort gezegd) dat de rechtbank dat verstekvonnis vernietigt en de vorderingen van Plastic Omnium alsnog afwijst. De rechtbank vindt dit een goed idee.
Een gemiddelde vakman zal teneinde een flexibeler opslag van allerlei soorten van informatie in het identificatiemiddel op de container/bak uitgaande van G 623 onmiddellijk onderkennen dat voordelig is een chip toe te passen in plaats van (bijvoorbeeld) een sticker met een barcode. Dat wil zeggen een chip met daarin een geheugen en logischerwijs dan ook middelen om in dat geheugen te kunnen schrijven en daaruit informatie op te vragen, precies zoals in het kenmerk van conclusie 1 en 10 staat vermeld. (…) er is geen inventieve denkarbeid benodigd om te komen tot toepassing van een transponder die met behulp van RFID-technieken kan worden beschreven en weer uitgelezen. Dat er enige jaren hebben gelegen tussen de ontdekking van transponders en de toepassing in afvalophaalsystemen maakt nog niet dat van een uitvinding sprake is. Jama heeft een adequate verklaring voor het tijdsverloop gegeven, namelijk dat – zoals wel vaker in de IT-industrie – dergelijke chips in het begin een hoog prijsniveau hadden en eerst later een bredere toepassing kregen en zo geschikt werden voor toepassing binnen vuilnisophaalsystemen.
Conclusie 1 en 10 zijn nietig wegens gebrek aan inventiviteit. Plastic Omnium heeft geen specifiek verweer gevoerd tegen de gemotiveerde stellingen van Jama dat met conclusies 1 en 10 ook de volgconclusies niet inventief zijn, zodat het octrooi in zijn geheel voor nietig moet worden gehouden.
Ten aanzien van de vraag onder welke omstandigheden het beroep op een octrooi onrechtmatig moet worden geacht, heeft deze rechtbank reeds overwogen dat in de regel een onderscheid wordt gemaakt al naar gelang jegens wie het beroep wordt gedaan en op welke wijze dat gebeurt (vonnis 19 januari 2005, IER 2005, 40, Stork/CFS Bakel). Zo is van belang of dat binnen of buiten rechte gebeurt (in het eerste geval zal minder snel onrechtmatig handelen worden aangenomen) en of dit jegens de leverancier/producent geschiedt dan wel jegens een afnemer van die leverancier/producent (in het laatste geval zal eerder onrechtmatigheid worden aangenomen).
In al deze gevallen geldt evenwel – onder verwijzing naar Hof Den Haag 20 september 2001, IER 2001, 57 – dat pas van onrechtmatig handelen sprake kan zijn indien een octrooihouder zijn recht handhaaft terwijl hij weet of ernstige redenen heeft om te vermoeden dat het octrooi ongeldig is of dat daarop geen inbreuk wordt gemaakt.
Deze vraag beantwoordt de rechtbank i.c. ontkennend. Ofschoon de rechtbank van oordeel is dat het octrooi niet inventief is, lag die conclusie niet dusdanig voor de hand dat dit Plastic Omnium had moeten weerhouden van het aanschrijven van derden. Hierbij weegt mee dat de Examiner van het EOB het octrooi had verleend, terwijl niet gesteld
Wel is de rechtbank van oordeel dat het onrechtmatig zou zijn indien Plastic Omnium na deze uitspraak nog mededelingen naar derden zou doen uitgaan, waarin zonder meer wordt gesteld dat het afvalophaalsysteem van Jama inbreuk op haar octrooirecht vormt. Plastic Omnium moet immers geacht worden thans het ernstige vermoeden te hebben dat haar octrooi nietig is, ook al heeft deze uitspraak (nog) geen kracht van gewijsde. Lees het vonnis hier.
RCC Recent
- De RCC vindt dat de pechdienst Route Mobiel te ver gegaan is in zijn pogingen leden af te troggelen van de ANWB. (nu.nl)
- De RCC acht een aantal reclame-uitingen in het huis-aan-huisblad Bewust Gezond misleidend, omdat niet aannemelijk is gemaakt dat de producten VisOlie, Atrisin, Magnesium + Calcium, Anxolin en Nervovit de in de reclame beschreven werking hebben.
- De RCC acht een aantal reclame-uitingen van Bional Pharma B.V. voor het product Fytomiran misleidend en in strijd met de Warenwet is, omdat niet aannemelijk is gemaakt dat Fytomiran de in de reclame beschreven werking heeft.
- De RCC heeft de klacht over een radiocommercial, waarin een Inventum Pizzamaker wordt aangeprezen, afgewezen. De grens van wat toelaatbaar moet worden geacht is niet overschreden. Voor een ieder is direct duidelijk dat de uiting humoristisch is bedoeld en er kan niet worden geoordeeld dat de uiting mensen ertoe aanzet om het pizzames voor een ander doel te gebruiken dan om daarmee pizza’s te snijden. (reclamecodecommissie.nl)
Elektronische variant i-Depot
Reactie BMB op het FD-artikel 'Creatieve sector wil kluis voor ideeën' zoals aangehaald in dit eerdere bericht: "De Benelux-Bureaus werken op dit moment aan een elektronische variant van het al bestaande i-Depot. Hierdoor kan er in de in het FD gesignaleerde behoefte worden voorzien.
Het bestaande i-Depot is te vergelijken met een bewijsmiddel voor de datum van het ontstaan van een idee. Het voorziet zodoende nu al in een "kluis voor ideeën". De bestaande dienst werkt door middel van gesloten enveloppen, die door het Benelux-Bureau worden gedateerd en opgeslagen. Indien nodig kan de eigenaar van de enveloppe een stuk overleggen waaruit blijkt dat zijn idee reeds bestond op een door het Benelux-Bureau vastgestelde datum.
Gezien de voortschrijdende digitalisering van de maatschappij van ideeën en toenemende behoefte aan management van ideeën, wil het Benelux-Bureau graag eveneens gaan voorzien in een elektronische variant van het i-Depot. De door Groot en Verkerk gewenste situatie zal naar alle waarschijnlijheid door het Benelux-Bureau worden gerealiseerd. Het systeem waaraan nu wordt gewerkt heeft als doel aan te kunnen tonen dat een bestand op een bepaalde datum werd verstuurd en dat het niet werd veranderd. Doordat deze dienst wordt geleverd door het Benelux-Bureau wordt eveneens voorzien in een vertrouwenwekkende naam die de dienst uitvoert.
Overigens kan het bestaande i-Depot ook een oplossing bieden aangezien deze ook eenelektronische gegevensdrager kan bevatten. Dit is ter keuze aan de gebruiker."
The success of Mr. Maier
The OHIM Administrative Board has recently confirmed that Mr. Paul Maier, previously Director of the Designs Department, will take up his new duties as President of the Boards of Appeal on 16 January. The success of Mr. Maier opens the way for further organisational changes at the OHIM. Consequently, Mr. Peter Rodinger, former Director of the Finance Department, has been appointed Director of the Designs Department. Mr. Rodinger will also commence his new duties on 16 January. Furthermore the OHIM Vice-President, Mr. Peter Lawrence who has extensive experience in financial issues, both as a head of finance for a UK Government agency and as Chairman of the OHIM Budget Committee, has been appointed Director of the Finance Department. Lees hier meer.
Een strijd gaande
Artikel in Univers (UvT) over het DARE-project (Digital Academic Repostories), een openbare digitale databank voor wetenschappelijk werk. In december 2005 bood de schatkamer al onderdak aan 43.000 publicaties van 207 Nederlandse wetenschappers. Een fragment:
“De term DARE suggereert dat de universiteiten de uitgeverijen uitdagen. Dat blijkt ook uit de vele publicaties die inmiddels verschenen zijn. Probleem is natuurlijk het auteursrecht. Mogen tijdschriftartikelen of boeken zomaar overgenomen worden op het internet? "Je merkt dat er een strijd gaande is met de uitgeverijen om af te tasten wat wel of niet mag", constateert Vanessa Proudman van de bibliotheek. "Wij mogen vaak als universiteit gebruik maken van de auteursversie na de peer review en vòòr de publicatie in het tijdschrift.
Auteurs willen graag de uitgeverversie opgenomen zien, maar dit laten de uitgevers niet toe. Uitgeverijen zouden meer oog moeten hebben voor het belang van de auteur." Daarover wordt gediscussieerd. Soms gaan uitgeverijen pas akkoord met publicatie een paar maanden of een jaar nadat het verschenen is." Surf heeft als stelregel gegeven dat artikelen van voor 1998 zonder problemen opgenomen kunnen worden. Voor die tijd stond in de contracten nog niets over een elektronische versie (!).
(…) Op de site van DARE krijgen universiteiten het advies zoveel mogelijk uit te proberen. In het tijdschrift Ariadne schrijven DARE-medewerkers Martin Feijen en Annemiek van der Kuil: 'Het heeft geen zin het auteursrecht van elke individuele publicatie te controleren. De meeste publicaties van na 1998 hebben beperkingen wat betreft auteursrecht en het is aan de instelling hoe je daar mee om wilt gaan, ofwel in een liberale of op een strikte wijze.' Tilburg kiest voor 'een keurig beleid', stelt Vanessa Proudman. De nadruk ligt op overleg met de auteurs, die uitgeverijen graag te vriend willen houden en daarom voorzichtig opereren. Maar voor de uitgeverijen zijn de wetenschappelijke tijdschriften handel. Lucratieve handel. Ze ontvangen immers veel geld voor het uitgeven van de artikelen terwijl de investering laag is.”
Lees het hele artikel hier. Toegang tot DARE hier. Themapagina Dare en auteursrecht hier. Eerder bericht hier.
Octrooi geventileerd
Rechtbank ’s-Gravenhage, 18 januari 2006, rolnr. 05/944 zaaknr. 239275, Gentle Vent B.V. tegen Innosource B.V. De Rechtbank schorst ambtshalve de procedure zowel in conventie als in reconventie, hangende de oppositieprocedure bij het EOB.
Gentle Vent is houdster van het Nederlands (registratie)octrooi nr. 1005429 en het Europees octrooi nr. 0 863 371. Het Europees octrooi is aangevraagd voor de in het Nederlands octrooi neergelegde ventilatie-eenheid, onder inroeping van de datum van indiening van het Nederlands octrooi als prioriteitsdatum. Gentle Vent heeft bij akte van gedeeltelijke afstand van recht van 20 oktober 2004 het Nederlands octrooi beperkt om deze te laten overeenstemmen met de Nederlandse vertaling van Europese octrooi.
Gentle Vent heeft voornoemde Europees octrooi en (beperkt) Nederlands octrooi ingeroepen tegen de verhandeling van een ventilatiesysteem, genaamd Sonair-Innoventus door Innosource.
Innosource heeft daarop het Octrooicentrum Nederland verzocht advies uit te brengen omtrent de toepasselijkheid van de nietigheidsgronden op het Nederlands octrooi. Het Octrooicentrum heeft geoordeeld dat de conclusies 1 en 7 van het octrooi niet voldoen aan de eisen van inventiviteit. Bovendien is het Octrooicentrum van mening dat conclusie 2 nietig is omdat deze niet voldoet aan de eis van nawerkbaarheid. Gentle Vent heeft kennelijk met het advies van het Octrooicentrum in haar achterhoofd nog een keer het Nederlandse octrooi beperkt. Gentle Vent heeft daarbij te kennen gegeven dat zij zich slecht gedeeltelijk met het advies kan verenigen. Het Nederlandse octrooi telt na beperking 21 conclusies en het Europese octrooi 10. Tegen het Europese octrooi heeft Innosource oppositie ingesteld.
Innosource heeft de Rechtbank in reconventie verzocht de conclusies 1,2, 4 en 7 van het Nederlands octrooi en van het Nederlandse gedeelte van het Europees octrooi te vernietigen. Innosource is van mening dat de conclusies van het octrooi niet nieuw en/of niet inventief en/of niet nawerkbaar zijn.
De Rechtbank stelt vast dat het Nederlands octrooi en het Europees octrooi betrekking hebben op dezelfde uitvinding en dat, nadat de oppositie tegen het Europese octrooi is geëindigd aan het Nederlands octrooi geen rechtsvervolgen meer zullen toekomen.Ten aanzien van het Europees octrooi staat volgens de Rechtbank vast dat conclusie 1 vernietigd behoort te worden, nu de octrooihouder dat erkent.
De Rechtbank schorst de procedure ambtshalve zowel in conventie als in reconventie, hangende de oppositieprocedure bij het EOB. De schorsing acht zij wenselijk uit een oogpunt van goede procesorde. De Rechtbank wenst te voorkomen dat : “de onwenselijke situatie ontstaat dat verschillende sets conclusies door enerzijds de Rechtbank (of in appel door het Hof) en anderzijds het EOB (door de oppositie- en eventueel nadien nog de beroepsafdeling) zouden worden vastgesteld en moeten worden beoordeeld op geldigheid en inbreuk. Na afloop van de procedure bij het EOB kan door de Rechtbank worden getoetst of het octrooi, voor zover gehandhaafd en inclusief de eventueel gewijzigde conclusies, geldig is (voor Nederland) en/of sprake is van inbreuk.”
De Rechtbank schorst het geding op de voet van artikel 83 lid 4 ROW 1995. De afbeelding betreft het ventilatiesysteem Innoventus van Innosource. Lees het vonnis hier
De suggestie gewekt (2)
In aansluiting op dit eerdere bericht over de rectificatieverplichting van GroenLinks meldt persbureau Novum: "De redactie van Nova weigert de uitspraken van partijvoorzitter van GroenLinks Herman Meijer over het geroyeerde Eerste-Kamerlid Sam Pormes te rectificeren. Volgens eindredacteur Piet van Asseldonk is het actualiteitenprogramma niet verantwoordelijk voor uitspraken van gasten. "Het is een vreemde beslissing van de rechter. Kranten rectificeren, wij niet." Lees het gehele bericht o.a. hier.
Daarmee is echter alles ook wel gezegd
Rechtbank Middelburg, 18 januari 2006, KG 242/2005. Sara Lee/DE N.V. tegen Capriole Coffee Services. Interessant vonnis in kort geding in de zaak tussen Sara Lee/DE en haar dealer Capriole Coffee-service, in de zaak over het gebruik van het merk Douwe Egberts in zoekmachine advertenties (gesponsorde koppelingen) en in de metatags.
Bij een aantal zoekmachines heeft Capriole voor, onder andere, het trefwoord ‘douwe egberts’ gesponsorde hyperlinks verworven. Dit leidt ertoe dat wanneer bij de desbetreffende zoekmachine het trefwoord ‘douwe egberts’ wordt ingetikt, bovenaan de resultatenpagina de gesponsorde hyperlink van Capriole naar haar website verschijnt. Op deze website staat geen directe link naar Douwe Egberts, wel aparte reclamebuttons voor drie concurrende merken. Capriole gebruikt de aanduiding ‘douwe egberts’ ook als metatag.
De rechtbank Middelburg oordeelt dat het genoemde gebruik van het merk Douwe Egberts op internet door Capriole geen gebruik van het merk betreft en geen inbreuk oplevert op de merkrechten van Sara Lee en evenmin onrechtmatig is jegens Sara Lee. De gevraagde voorzieningen zijn dus afgewezen.
Allereerst stelt de rechtbank vast dat Sara Lee er (terecht) geen bezwaar tegen heeft dat Capriole in haar reclame-uitingen en op haar websites melding maakt van het feit dat Capriole producten van Sara Lee in haar assortiment in haar assortiment heeft en ook niet tegen de wijze waarop Capriole dit doet. Vervolgens oordeelt de rechtbank: "Het gebruik van het merk Douwe Egberts door Capriole voor en in de gesponsorde hyperlinks en metatags, waartegen de bezwaren van Sara Lee zich uitsluitend richten, is evenwel niet wezenlijk verschillend van de overige wijzen waarop Capriole informatie verstrekt over en reclame maakt voor producten van Douwe Egberts en voor het leveren van die producten door de eigen onderneming". De websites van Capriole worden op deze manier slechts eerder bereikt dan anders het geval zou zijn, en “daarmee is echter alles ook wel gezegd.
Voorts stelt de rechtbank: "Capriole maakt gebruik van de mogelijkheden die het internet biedt om hoog op de resultatenpagina's te komen en daardoor de kans te vergroten dat de eigen website wordt bezocht. Dat is, zonder bijkomende omstandigheden waarvan in dit geval niet is gebleken, ten opzichte van anderen die die mogelijkheden niet wensen te benutten niet als misbruik te kwalificeren."
De rechtbank is daarnaast van mening dat Capriole het merk niet zonder geldige reden gebruikt in de zin van artikel 13A lid 1 onder d BMW. Het feit dat er ook producten van andere leveranciers op de website van Capriole worden aangeboden doet daaraan niet af.
Tenslotte stelt dat de rechtbank dat van onrechtmatig handelen van Capriole geen sprak is. "Door Sara Lee/DE is in ieder geval vooralsnog onvoldoende aannemelijk gemaakt dat het gewraakte handelen van Capriole dient te worden aangemerkt als misleiding, afleiden, aanleunen of profiteren van het bedrijfsdebiet van een ander." Lees het vonnis hier (met dank aan Theo Bosboom, Dirkzwager advocaten & notarissen).
Bonusregeling
De Telegraaf bericht dat “De voorzieningenrechter in Arnhem woensdag opnieuw heeft geoordeeld dat de bonusregeling van verzekeraar Menzis voor artsen die goedkopere medicijnen voorschrijven niet in strijd is met het Reclamebesluit Geneesmiddelen. De eis is daarom afgewezen.
De huisartsen en patiënten vormen de tweede partij die een kort geding over de kwestie van Menzis verloor. Eerder verzochten ook fabrikanten van cholesterolremmers en maagzuurremmers om een verbod. Zowel in kort geding als in hoger beroep is dat hen niet gelukt.” Lees hier meer. Eerdere berichten hier.
Overgestapt
Nog een bericht inde categorie personalia: Advocatie.nl bericht dat IE-partner Serge Vlaar van Pels Rijcken & Droogleever Fortuijn is overgestapt naar Leidsegracht 3, het "terug naar de basis"-kantoor van Bremer, Van Manen, Scheltema en Warendorf. Lees het bericht hier.
