Auteursrecht  

Anti-copyright activists, who advocate for their particular vision of a totally free and open internet, often argue that certain court decisions, which they consider limit the freedom to hyperlink, mark the end of internet as they know it. On this occasion, such activists may well rejoice. If the CJEU follows the opinion of the Advocate-General of 7 April 2016 in the GS Media case (C-160/15) the anti-copyright movement can celebrate a serious impairment of copyright protection online, which will have extremely negative consequences for the legal distribution and protection of content online.

It might sound harmless and reasonable enough: “The posting on a website of a hyperlink to another website on which works protected by copyright are freely accessible to the public without the authorisation of the copyright holder does not constitute an act of communication to the public”.

But the Advocate-General goes on to say:

Vzr. Rechtbank Amsterdam 6 april 2016, IEF 15844 ; IT 2034; ECLI:NL:RBAMS:2016:1938 (Zoom.in tegen Illuminata Media)
(Werkgevers)auteursrecht. Software. Zoom.in verleent diensten aan videomakers-vloggers die hun eigen filmpjes (‘content’) online zetten via de website YouTube. Zij vordert inzage in computers en software van door (ex-)werknemer opgezet bedrijf afgewezen. Of gedaagde blijkens zijn arbeidsovereenkomst in beginsel zijn ie-rechten bij voorbaat aan Zoom.in heeft overgedragen, als ontwerper van software kan worden aangemerkt en welke software dat dan zou betreffen, kan zonder nader onderzoek naar de feiten niet met voldoende zekerheid worden vastgesteld. De grondslag van de vordering is onvoldoende duidelijk.

Conclusie AG HvJ EU 7 april 2016, IEF 15842; IEFbe 1753; IT 2033; ECLI:EU:C:2016:221; C-160/15 (GS Media tegen Sanoma, Playboy, Britt Dekker)
Illegale content: lastig te vinden materiaal, abonneetoegang en digitale kluizen. Cassatie na Rechtbank Amsterdam [IEF 11743] en Hof Amsterdam [IEF 13254] en HR [IEF 14835; en Dirk Vissers voorspelling van de beantwoording van de vragen, IEF 14537]. Prejudiciële vragen over hyperlink naar een door derde beheerde website. Uit het persbericht: Volgens AG Wathelet vormt het plaatsen van een hyperlink die verwijst naar een site waarop zonder toestemming foto’s zijn gepubliceerd, op zich geen schending van het auteursrecht. De motieven van de hyperlinker en de omstandigheid dat hij wist of behoorde te weten dat geen toestemming was gegeven voor de oorspronkelijke mededeling van de foto’s op andere sites, zijn niet van belang. Conclusie AG:

1) Artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij, moet aldus worden uitgelegd dat het plaatsen op een website van een hyperlink naar een andere website waarop auteursrechtelijk beschermde werken vrij toegankelijk zijn voor het publiek zonder toestemming van de rechthebbende, geen handeling bestaande in een mededeling aan het publiek vormt.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 21 maart 2016, IEF 15815 (Soccer Commerce tegen Van den Berg en BeneVia)
Auteursrecht. Partijen zijn verdeeld over de vraag of Soccer Commerce auteursrecht bezit op de drie foto’s van sportjacks van het merk Adidas die op de website van Soccer Commerce zijn afgebeeld en of Footballshop met de op de website www.footballschop.nl gepubliceerd foto’s van sportjacks van Adidas inbreuk op die rechten heeft gemaakt. De kantonrechter oordeelt dat de foto’s als werk in de zin van de Auteurswet kunnen worden aangemerkt en dat Footballshop door het plaatsen van de foto’s op de website inbreuk maakt op het auteursrecht van Soccer Commerce. 

Noot bij Vzr. Rechtbank Den Haag 17 maart 2016, IEF 15803; ECLI:NL:RBDHA:2016:2825 (Pmp furnishing tegen Easysofa). Nu over stoelen. Met twee knopen. Kan weer kort. Stoel is banaal. Kijk naar vormgevingserfgoed. Knopen maken dat niet anders. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: “What is worth copying is prima facie worth protecting”. (Petersen J. in University of London Press Limited v University Tutorial Press Ltd (1916) 2 Ch. 601).

Sven, kom d’r maar in. (Sinds wanneer kunnen twee knopen niet auteursrechtelijk beschermd zijn!?).
Fijne paasdagen!
Dirk Johan Gerard Visser

Rechtbank Den Haag 23 maart 2016, IEF 15809; IT 2022; ECLI:NL:RBDHA:2016:2994 (Akzo tegen Kirs)
Bodemzaak na eerder kort geding [IEF 14735] en hoger beroep [IEF 15111]. Gelet op de bij het bewijsbeslag onder Kirs aantroffen gegevensdragers, waaronder de van haar naam en logo voorziene dvd met daarop Mix2Win installatiesoftware, de aangetroffen lijst met wachtwoorden, de bewijzen van verzending van software door middel van WeTransfer en de schriftelijke verklaringen van de klanten van Kirs, acht de rechtbank bewezen dat Kirs beschikte over de Mix2Win installatiesoftware en dat zij deze heeft gebruikt om de Mix2Win software bij haar afnemers te installeren. De blote ontkenning van Kirs is tegenover de door AkzoNobel c.s. aangedragen bewijsmiddelen volstrekt onvoldoende. Inbreuk op auteursrecht op verfmengsoftware. Verbod voor de EER en diverse nevenvorderingen zoals 'recall' (de-installatie) en publicatie van mededeling op website en in Schildersvablad en Mix.

Vzr. Rechtbank Den Haag 23 maart 2016, IEF 15804; ECLI:NL:RBDHA:2016:3199 (Stichting Stophersentumoren.nl tegen Stichting Ventoux3)
Zie eerder IEF 15161 en IEF 15246. Auteursrecht. Merkenrecht. Beide partijen zijn in voorbereiding van een eigen editie van het evenement. Partijen gebruiken hiertoe ieder eigen websites en socialmedia-accounts en maken alletwee gebruik van het logo en de naam Ventoux3. De voorzieningenrechter acht het onvoldoende aannemelijk dat SSH geheel of gedeeld auteursrechthebbende is op het Ventoux3-logo. Ook de vorderingen van SSH die zijn gebaseerd op de SSH-merken komen niet voor toewijzing in aanmerking. Het is onvoldoende aannemelijk dat SSH inbreuk maakt op het auteursrecht van SV3. Doordat het SV3-Merk niet identiek is aan het door SSH gebruikt woordteken Ventoux3, is onvoldoende aannemelijk dat inbreuk wordt gemaakt op SV3-Merk.   

Vzr. Rechtbank Den Haag 17 maart 2016, IEF 15803; ECLI:NL:RBDHA:2016:2825 (Pmp furnishing tegen Easysofa)
Auteursrechtinbreuk. Gezien de beperkte beschermingsomvang wekt de Beto met vier knopen een andere totaalindruk wekt dan de Janis. Dit geldt in nog sterkere mate voor de Beto met één knoop. De Beto in de tweeknoopsvariant maakt naar voorlopig oordeel inbreuk op de auteursrechten met betrekking tot de Janis.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 21 maart 2016, IEF 15797; ECLI:NL:RBAMS:2016:1577 (eiser tegen CRI Residence Amstelveen)
Auteursrecht. Persoonlijkheidsrecht. De architect zich niet kan verzetten tegen de door de eigenaar voorgenomen gedeeltelijke sloop en transformatie van het gebouw De Bovenlanden, het voormalig hoofdkantoor van KPMG in Amstelveen. Eiser beroept zich op zijn persoonlijkheidsrechten op het ontwerp en stelt dat zijn reputatie wordt aangetast door de voorgenomen wijzigingen in het ontwerp. Eiser heeft alleen de gevel ontworpen, en alle voor het ontwerp van eiser karakteristieke delen worden gesloopt en vervangen of weggewerkt. Al met al doet de impressie van het nieuwe gebouw in niets denken aan het ontwerp van eiser. Er is dan ook sprake van totale vernietiging van de gevel, waartegen eiser zich niet met een beroep op zijn persoonlijkheidsrechten kan verzetten. De eigenaar van het gebouw heeft een zwaarwegend belang bij de transformatie daarvan en er is daarbij dan ook geen sprake van misbruik van recht.

Afgelopen vrijdag, rond borreltijd, verscheen van de hand van Dirk Visser op deze plek een olijk, kort en pakkend borrelnootje [IEF 15787] onder de uitspraak van de Haagse Voorzieningenrechter (mr. Brinkman) van 16 maart in het geschil tussen bierbrouwer Bavaria en hosting provider Your Hosting over de slagzin “Zo... [pauze].. Nu éérst...“ die naar het voorlopig oordeel van de Haagse Voorzieningenrechter auteursrechtelijk beschermd is [IEF 15769]. De annotator serveert – met een Biertje ? ® in de hand - de uitspraak af in een soort tweet van drie regels.

De eerste regel luidt: "Noot kan kort. Vonnis is onjuist."

Mmm… Je zou verwachten dat, juist in een geval een uitgebreid gemotiveerde uitspraak van een ervaren, gespecialiseerde IE-rechter naar de mening van een IE-academicus een zo ernstige fout bevat dat het hele vonnis daardoor “onjuist” wordt, de noot toch ten minste de geïdentificeerde juridische gebreken zal beschrijven.