Auteursrecht  

HvJ EU 16 november 2016, IEF 16377; IEFbe 1995; IT 2172; C-301/15 (Soulier en Doke) Auteursrecht en naburige rechten. Exclusief reproductierecht. Wettelijke collectieve vertegenwoordiging voor out-of-print books. Uit het persbericht: The copyright directive precludes national legislation authorising the digital reproduction of out-of-print books in breach of the exclusive rights of authors. National legislation must guarantee the protection accorded to authors by the directive and ensure, in particular, that they are actually informed of the envisaged digital exploitation of their work, while being able to put an end to it without formalities.

HvJ EU 10 november 2016, IEF 16359; IEFbe 1992; C-174/15; (VOB tegen Stichting Leenrecht) Auteursrecht. Naburige rechten. De rechtbank Den Haag heeft vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de EU over het uitlenen van e-books. Kort samengevat is de vraag of openbare bibliotheken e-books mogen uitlenen tegen betaling van de wettelijke leenrechtvergoeding. Er wordt ook (voorwaardelijk) een vraag gesteld over of de verkoop van een  e-book leidt tot uitputting van het distributierecht.
HvJ EU: De rechters van het Europese Hof beslisten op 10 november dat er geen verschil is tussen een uitlening van een papieren boek en de uitlening van  e-book. Het HvJ volgt hiermee de conclusie van de A-G.

Gerecht EU 9 november 2016, IEF 16354; IEFbe 1991; Zaak T-579/14 (Birkenstock tegen BHIM) Uniemerk. Afbeelding van een reliëfmotief. Het betreft een beroep tegen de beslissing van de eerste kamer van beroep van het EUIPO van 15 mei 2014 inzake de internationale inschrijving van het beeldmerk dat een patroon van elkaar kruisende golvende lijnen weergeeft. Verzoekster voert met name aan dat de kamer van beroep zich niet heeft gebaseerd op het internationale merk in zijn ingeschreven vorm, te weten een afbeelding waarvan het oppervlak duidelijk is afgebakend en die niet samenvalt met de vorm van de waren, maar dat zij het merk op ongerechtvaardigde wijze heeft uitgebreid door te stellen dat dit merk kon worden herhaald en voortgezet. Het EUIPO is van mening dat de kamer van beroep op goede gronden heeft geoordeeld dat het betrokken teken een oppervlakpatroon weergaf en elk onderscheidend vermogen miste voor de betrokken waren. In casu dient te worden geoordeeld dat, gelet op de banale aard van het betrokken teken en het oneindig aantal verschillende dessins die als oppervlakpatroon worden gebruikt, de kamer van beroep op goede gronden heeft vastgesteld dat het betrokken teken niet op significante wijze afweek van de norm of van wat in de betrokken sectoren gangbaar was. Zij heeft derhalve terecht vastgesteld dat het relevante publiek het teken zou opvatten als een eenvoudig oppervlakpatroon, dat wordt toegepast voor decoratieve of technische doeleinden, en niet als de aanduiding van een bepaalde commerciële herkomst.

Rechtbank Noord-Holland 9 november 2016, IEF 16364; ECLI:NL:RBNHO:2016:8389 (Pols tegen Sonja Bakker) Auteursrecht. Plagiaat. Slaafse natbootsing. Pols heeft net als Sonja Bakker een dieetboek geschreven. Pols stelt meerdere maren dat er sprake is van plagiaat, gepleegd door Sonja Bakker, omdat de boeken te veel overeenkomen. Pols vordert een verklaring voor recht dat Sonja Bakker onrechtmatig heeft gehandeld door een inbreuk te maken op haar auteursrecht. Subsidiair vordert zij een verklaring voor recht dat Sonja Bakker onrechtmatig heeft gehandeld door delen van haar boek slaafs na te bootsen. Naar het oordeel van de rechtbank is er onvoldoende onderbouwd dat teksten uit het boek van Pols een op een zijn overgenomen in het boek van Sonja Bakker. Mogelijk bestaat er een bepaalde gelijkenis tussen bepaalde zinnen of zinsopbouw, maar volgens de rechtbank laat dit zich goed verklaren door de omstandigheid dat het hier in beide gevallen gaat om dieetboeken. De vorderingen op basis van de gestelde inbreuk op het auteursrecht worden dan ook afgewezen. Dit geldt ook voor de vordering op grond van slaafse nabootsing.

Rechtbank Den Haag 9 november 2016, IEF 16363 (Vereniging GEU tegen Stichting Snappet). Inbreuk auteursrecht. Snappet biedt basisscholen een dienst aan waarbij de leerlingen een draagbare tabletcomputer in bruikleen krijgen. Op deze tabletcomputer is door Snappet ontwikkelde software geïnstalleerd. De software doet een voorstel voor opgaven die leerlingen kunnen maken die aansluiten bij onderwerpen die op dat moment worden behandeld. GEU stelt dat Snappet inbreuk heeft gemaakt op haar auteursrechten op educatieve uitgaven, door delen daarvan te verveelvoudigen en openbaar te maken, in het bijzonder door subjectieve keuzes in de opbouw en volgorde van de leerlijnen over te nemen. De rechtbank oordeelt onder andere dat keuzes bij de uitwerking van een leerlijn die enkel zijn ingegeven door didactisch inzichten geen eigen intellectuele schepping kunnen vormen of daaraan kunnen bijdragen. De toepassing van een didactisch inzicht leidt tot de betreffende keuze, die daarom geen vrije en creatieve keuze van de maker kan zijn. Het auteursrecht dient niet ter bescherming van didactische inzichten.

Rechtbank Rotterdam (ex parte beschikking) 25 oktober 2016, IEF 16362 (Stichting Brein tegen X) Auteursrecht. Inbreukverbod. Stichting BREIN heeft een ex parte-beschikking ex art. 1019e Rv d.d. 25 okt. 2016 van de Rechtbank Rotterdam behaald tegen een uploader van Tv-series op het Usenet. De uploader was verantwoordelijk voor het uploaden van ruim 1500 afleveringen van populaire Tv-series. De voorzieningenrechter gebiedt de inbreuk op auteursrechten te staken en gestaakt te houden onder last van een dwangsom van 2.000,- euro per dag (een gedeelte van een dag daaronder begrepen) dat in strijd met het inbreukverbod wordt gehandeld, met een maximum van €50.000,-.

Conclusie AG 4 november 2016, IEF 16358; (ACI Adam tegen Stichting De Thuiskopie) Auteursrecht. Deze zaak over het Nederlandse systeem van de thuiskopievergoeding komt terug na prejudiciële verwijzing uit Luxemburg. De vraag is of bij het bepalen van de thuiskopievergoeding rekening mag worden gehouden met de schade die het gevolg is van het maken van kopieën uit “illegale” of “niet-geautoriseerde” (d.w.z. met schending van het auteursrecht tot stand gekomen) bronnen. Het Hof heeft deze vraag ontkennend beantwoord. De A-G concludeert nu, in lijn met het prejudiciële arrest, tot vernietiging van het bestreden arrest. Volgens de A-G kan de HR de zaak zelf afdoen door de gevorderde verklaring voor recht toe te wijzen en dient Thuiskopie te worden veroordeeld in de kosten in cassatie.

Ktr. Rechtbank Midden-Nederland 31 augustus 2016, IEF 16357 (Ganguly-Gennrich tegen P) Auteursrecht. Gennrich is een professioneel fotografe die onder meer de foto ‘Mule train Yosemite’ heeft gemaakt waarvan zij auteursrechthebbende is. P heeft de foto zonder toestemming of medeweten op bepaalde websites getoond. Gennrich heeft verzocht de inrbeuk te staken en geleden schade te vergoeden. P stelt onder andere dat de foto niet door hem openbaar is gemaakt, maar door een stagiair op een afgeschermd deel van de website is geplaatst. P onderbouwt dit onvoldoende, en betwist niet dat de foto via de website te vinden waren. P stelt dat deze websites niet via de hoofdwebsite bereikt konden worden. Zelfs als dat zo is volgt daaruit nog niet dat de foto’s niet openbaar zijn gemaakt. Er is sprake van openbaarmaking.

Sinds december 2014 zijn er een aantal artikelen verschenen over de mogelijkheden van het gebruik van blockchain technologie in de muziekindustrie, in het bijzonder betreffende het beheren van auteursrechten. Eerst zal ik kort bespreken wat de blockchain is, daarna zal ik het dot.blockchain initiatief van Benji Rogers bespreken.

Rechtbank Noord-Holland 5 oktober 2016, IEF 16344; ECLI:NL:RBNHO:2016:8077 (auteursrecht en beroep op embedden) Eiser drijft een  persbureau en maakt in die hoedanigheid veel foto’s van personen en gebeurtenissen in de actualiteit. Hij heeft als zodanig een foto gemaakt van een staatssecretaris tijdens een debat in de Tweede Kamer. De foto is in De Telegraaf gepubliceerd. Gedaagde heeft de betreffende foto en delen van de tekst uit De Telegraaf op zijn site “geplaatst. Eiser stelt terecht dat de gedaagde een inbreuk heeft gemaakt op zijn auteursrecht door plaatsing op de eigen website. Gedaagde meent ten onrechte een beroep te kunnen doen op het zogenaamde “embedden”. De gedaagde heeft de betreffende foto en tekst gedownload en vervolgens op zijn site geüpload. Dat hij kennelijk niet over de technische middelen beschikte om de foto met tekst op zijn site te embedden, doet daaraan niet af nu het hier om een professionele partij gaat. Ook het feit dat gesteld noch gebleken is, dat hij hiermee een nieuw publiek zou bereiken, wordt in deze niet relevant geacht.