Auteursrecht  

Vzr. Rechtbank Noord-Nederland 20 april 2016, IEF 15899; ECLI:NL:RBNNE:2016:1862 (St. Noord-Friesche Lokaal Spoorwegmij tegen Gemeente Leeuwarderadeel)
Auteursrecht. Gestelde inbreuk op auteursrecht op het plan tot hergebruik van het oude spoortracé Leeuwarden-Anjumen en brochure is niet aannemelijk. Eiser stelt dat de brochure van de gemeente inbreuk maakt op de auteursrechten van NFLS, omdat het plan voor het gebruik van het spoortracé door eiser is bedacht en uitgewerkt. Zoals de gemeente terecht heeft aangevoerd, is het idee om een oude spoorlijn die nog steeds deels in het landschap aanwezig is en die onder meer voert langs diverse (her- of verbouwde) oude stations, historische monumenten en natuurgebieden nieuw leven in te blazen door deze te herontwikkelen tot en toeristische trekpleister door het mogelijk te maken over dit traject te (spoor)fietsen of te wandelen, een beproefd concept dat al vele malen eerder is bedacht en uitgevoerd op diverse plekken in Nederland en daarbuiten.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de weblog van Versteeg Wigman Sprey niet dagelijks raadpleeg, maar gelukkig wees IE-Forum mij de weg naar dit stukje van Roland Wigman («leestijd: 2 minuten»). Roland signaleert hierin mijn bijdrage aan de feestbundel ter ere van Jan Rosén, mijn collega aan de Universiteit van Stockholm, die onlangs 65 is geworden. In mijn bijdrage vat ik de totstandkoming van de Nederlandse Wet op het Auteurscontractenrecht kort samen, met een schuin oog naar Zweden waar een dergelijke wet nog in de maak is. Of je dat ‘wetenschap’ mag noemen weet ik niet; volgens huidige universitaire normen vallen dit soort stukken onder de categorie ‘vakpublicaties’. Hoe dan ook, volgens Roland heb ik mij aan ‘pseudo-wetenschap’ schuldig gemaakt door over het nieuwe filmrecht – zonder aanhaling van feiten – het volgende te schrijven: «In addition, ‘creative bookkeeping’ practices on the part of the producers, and a tendency for film production companies to declare bankruptcy following an unsuccessful release, had practically reduced the right to equitable remuneration to a dead letter.»

Een aantal jaren geleden hebben we met The Legal Group Advocaten een spontane brainstormsessie gehouden voor onze nieuwe slogan. Tijdens deze sessie werd mijn voorstel “Knowledge is Power!” door mijn collega’s op subtiele wijze naar de prullenbak verwezen. De slogan moest niet uitsluitend reflecteren naar onze innovatieve praktijk, maar tevens naar onze ambitie om het allerbeste advocatenkantoor te worden. Het is onze collega mevr. mr. Pien Bos geweest die vervolgens de slogan “Built to win” heeft bedacht. Met andere woorden: mevr. mr. Pien Bos is naast moeder van drie kinderen tevens de geestelijk vader van de slogan “Built to win”.

Is het wereldbekende nummer Stairway to Heaven (1971) van Led Zeppelin nu gecomponeerd door de bandleden Robert Plant en Jimmy Page, of hebben de heren het gewoon gestolen? Die vraag zal een jury van de rechtbank in Los Angeles binnenkort moeten beantwoorden in een procedure die is aangespannen door de erven van Randy Wolfe, oprichter van de band Spirit.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 14 april 2016, IEF 15869; KG ZA 16-159 (Groen Grafische Producties tegen Pieter Stephanus Tentij)
Auteursrecht. Handelsnaamrecht. Het betreft een geschil tussen Tentij, voormalig directeur van een failliet gegaan grafisch ontwerpbureau, en Groen die het bedrijf na faillissement heeft overgenomen. De vraag is of Tenty Productions als auteursrechthebbende van de 'bewerkingsbestanden' ter zake van de genoemde klanten kan worden aangemerkt. Volgens de voorzieningenrechter zijn de auteursrechten niet rechtsgeldig door de curator aan Groen overgedragen.  Voor overdracht van een auteursrecht is een levering bij daartoe bestemde akte vereist. De omschrijving die in de akte is opgenomen voldoet niet aan de bepaaldheidseis. Dat Tentij op grond van de informatiebrochure van de intenties van de curator op de hoogte was of had kunnen zijn doet daar niet aan af. Verder is de voorzieningenrechter van mening dat de door Tentij gevoerde handelsnaam '10TY Creative’ zodanig afwijkend is van de handelsnaam Tenty Productions dat van verwarringsgevaar geen sprake is.

Rechtbank Den Haag 13 april 2016, IEF 15866; ECLI:NL:RBDHA:2016:3952 (Imation tegen Thuiskopie en de Staat)
Thuiskopieheffing. Deze zaak gaat over een aantal aspecten van de thuiskopieheffing. Imation stelt de Staat aansprakelijk uit hoofde van onrechtmatige daad en spreekt Thuiskopie aan op grond van ongerechtvaardigde verrijking dan wel onverschuldigde betaling voor in de jaren 2003 tot en met 2013 door haar teveel afgedragen thuiskopieheffing. Zij vordert onder meer restitutie van teveel betaalde thuiskopieheffing. De rechtbank Den Haag heeft het voornemen om de Hoge Raad een prejudiciële vraag te stellen over de vraag of, mede gezien het Copydan-arrest [IEF 14729], in het Nederlandse rechtsstelsel een vordering tot restitutie van teveel betaalde thuiskopieheffing alleen toekomt aan de eindverwerver van de drager en niet aan de betalingsplichtige:

Vzr. Recthbank Gelderland 24 maart 2016, IEF 15863; ECLI:NL:RBGEL:2016:2023 (ONX Architecten tegen Husselerveld)
O.N.X. Architecten heeft een concept bedacht en uitgewerkt in bestektekeningen die voor meerdere projecten kunnen worden gebruikt waarmee het mogelijk is om op korte termijn betaalbare nieuwbouwwoningen te realiseren. Zij vordert staking inbreuk auteursrechten van architect jegens onderaannemer. Aannemer heeft de aan de architect verschuldigde exploitatievergoeding onbetaald gelaten en is inmiddels gefailleerd. Onderaannemer heeft ook niet betaald voor gebruik tekeningen. Aangenomen dat sprake is van een werk in de zin van de Auteurswet en dat onderaannemer inbreuk maakt omdat zij zonder toestemming gebruik maakt van de tekeningen bij de bouw van woningen. Een belangenafweging stopzetting van bouw en de belangen van woningkopers legitimeert inbreuk niet.

Anti-copyright activists, who advocate for their particular vision of a totally free and open internet, often argue that certain court decisions, which they consider limit the freedom to hyperlink, mark the end of internet as they know it. On this occasion, such activists may well rejoice. If the CJEU follows the opinion of the Advocate-General of 7 April 2016 in the GS Media case (C-160/15) the anti-copyright movement can celebrate a serious impairment of copyright protection online, which will have extremely negative consequences for the legal distribution and protection of content online.

It might sound harmless and reasonable enough: “The posting on a website of a hyperlink to another website on which works protected by copyright are freely accessible to the public without the authorisation of the copyright holder does not constitute an act of communication to the public”.

But the Advocate-General goes on to say:

Vzr. Rechtbank Amsterdam 6 april 2016, IEF 15844 ; IT 2034; ECLI:NL:RBAMS:2016:1938 (Zoom.in tegen Illuminata Media)
(Werkgevers)auteursrecht. Software. Zoom.in verleent diensten aan videomakers-vloggers die hun eigen filmpjes (‘content’) online zetten via de website YouTube. Zij vordert inzage in computers en software van door (ex-)werknemer opgezet bedrijf afgewezen. Of gedaagde blijkens zijn arbeidsovereenkomst in beginsel zijn ie-rechten bij voorbaat aan Zoom.in heeft overgedragen, als ontwerper van software kan worden aangemerkt en welke software dat dan zou betreffen, kan zonder nader onderzoek naar de feiten niet met voldoende zekerheid worden vastgesteld. De grondslag van de vordering is onvoldoende duidelijk.

Conclusie AG HvJ EU 7 april 2016, IEF 15842; IEFbe 1753; IT 2033; ECLI:EU:C:2016:221; C-160/15 (GS Media tegen Sanoma, Playboy, Britt Dekker)
Illegale content: lastig te vinden materiaal, abonneetoegang en digitale kluizen. Cassatie na Rechtbank Amsterdam [IEF 11743] en Hof Amsterdam [IEF 13254] en HR [IEF 14835; en Dirk Vissers voorspelling van de beantwoording van de vragen, IEF 14537]. Prejudiciële vragen over hyperlink naar een door derde beheerde website. Uit het persbericht: Volgens AG Wathelet vormt het plaatsen van een hyperlink die verwijst naar een site waarop zonder toestemming foto’s zijn gepubliceerd, op zich geen schending van het auteursrecht. De motieven van de hyperlinker en de omstandigheid dat hij wist of behoorde te weten dat geen toestemming was gegeven voor de oorspronkelijke mededeling van de foto’s op andere sites, zijn niet van belang. Conclusie AG:

1) Artikel 3, lid 1, van richtlijn 2001/29/EG van het Europees Parlement en de Raad van 22 mei 2001 betreffende de harmonisatie van bepaalde aspecten van het auteursrecht en de naburige rechten in de informatiemaatschappij, moet aldus worden uitgelegd dat het plaatsen op een website van een hyperlink naar een andere website waarop auteursrechtelijk beschermde werken vrij toegankelijk zijn voor het publiek zonder toestemming van de rechthebbende, geen handeling bestaande in een mededeling aan het publiek vormt.