Dossiers

Rb. Den Haag 10 oktober 2025, IEF 23034; ECLI:NL:RBDHA:2025:18844 ([eiseres] tegen Vonroc). De voorzieningenrechter in Den Haag wees in kort geding alle vorderingen van [eiseres] af. [eiseres] stelde dat de telescopische ladders van Vonroc met soft-close mechanisme inbreuk maken op EP 3374589 B1, en eiste onder meer een (grensoverschrijdend) verbod met dwangsommen, opgave, recall, rectificatie, proceskosten ex art. 1019h Rv en een 1019i-termijn. Spoedeisend belang werd aangenomen. De rechter legt het octrooi uit volgens art. 69 EOV en het Protocol en kijkt eerst naar letterlijke inbreuk, daarna naar eventuele equivalente inbreuk. Centraal staat conclusie 1 van EP 589. Die vereist o.a. dat de bedekking onderaan de staander luchtkanalen heeft, met een eerste luchtopening in het smalle cilindrische deel van die bedekking (boven het brede deel), die overeenkomt met een opening (“36”) in de wand van de staander. Vonroc voerde aan dat haar ladders dit niet zo doen en wees ook op oudere techniek (EP 2 770 155 A1 en EP 2 740 879 A2), plus een Gillette-verweer: haar uitvoering zou hooguit een voor de hand liggende variant daarvan zijn.

Gerecht EU 22 oktober 2025, IEF 23033; IEFbe 4016; ECLI:EU:T:2025:976 (Puma SE tegen EUIPO, CMS). Puma SE verzoekt in dit merkenrechtelijk geschil vernietiging van een beslissing van de Kamer van Beroep. CMS Costruzione macchine speciali SpA had een merk ingeschreven voor de klassen 7, 11 en 37. Puma SE voerde oppositie op grond van een ouder bekend merk. De Kamer wees deze oppositie af op de grond dat de bekendheid van de oudere merken niet was aangetoond. Puma SE voert één middel aan: schending van artikel 8, lid 5, van verordening nr. 207/2009. Dit enige middel bestaat uit vier onderdelen, ten eerste de overeenstemming van de conflicterende merken, ten tweede de mate van bekendheid van de oudere merken, ten derde het bestaan van een verband tussen de conflicterende merken en, ten vierde het bestaan van een inbreuk op de reputatie van de oudere merken. Het Gerecht behandelt eerst de mate van bekendheid van de oudere merken. Puma SE voert aan dat de Kamer hier een onjuiste beoordeling heeft gemaakt.  

Rb. Den Haag 19 september 2025, IEF 23031; ECLI:NL:RBDHA:2025:18484 (Shuffly c.s. tegen Conductr). In het vonnis van 3 juli 2025 [IEF 22805] is Shuffly c.s. uitdrukkelijk bevolen om het model Shuffle Showdown niet langer aan te bieden. Het prominent tonen van afbeeldingen van dit model op de landingspagina en bij het productoverzicht van de website wordt door de voorzieningenrechter aangemerkt als een vorm van “aanbieden” en valt daarmee onder het verbod. Anders dan Shuffly c.s. betoogt, kan uit r.o. 5.8 van het eerdere vonnis niet a contrario worden afgeleid dat het tonen van de Shuffle Showdown wél is toegestaan. Die overweging had uitsluitend betrekking op afbeeldingen van de Supercharged Shuffle, ten aanzien waarvan ook auteursrechtelijke bescherming werd ingeroepen.De voorzieningenrechter oordeelt dat Shuffly c.s. het verbod heeft overtreden. Daarbij wordt vastgesteld dat het tonen van afbeeldingen na het vonnis meerdere keren is gedocumenteerd, waardoor het maximum van de opgelegde dwangsommen is verbeurd.

UNION-IP organiseert op vrijdag 14 november 2025 een Round Table: IP lessons learned from shoes. 

Locatie:
The Eye Filmmuseum
IJpromenade 1, 1031KT Amsterdam (NL)

Organised by the UNION­IP Trademarks­ and Designs Commissions with the support of the UNION ­IP Netherlands national group

Rb. Den Haag 6 november 2019, IEF 23028; ECLI:NL:RBDHA:2019:15161 (AP tegen [gedaagde]). [gedaagde] is een zoon van [naam 1], eigenaar van een voormalige camping. [gedaagde] en zijn vader verschillen van mening met overheden over de gedwongen ontruiming en sluiting van de camping. Vanaf januari 2017 publiceert [gedaagde] hierover teksten op het internet. In 2018 heeft de vader van [gedaagde] een klacht ingediend bij de AP over het Regionaal Informatie- en Expertisecentrum Zeeland-West Brabant (hierna: het RIEC). De klacht luidde dat het RIEC de persoonsgegevens van de vader van [gedaagde] onrechtmatig had verwerkt. Het RIEC is een publieke organisatie die zich richt op de bestrijding van ondermijnende criminaliteit. Na bestudering van de klacht heeft de AP besloten de klacht niet in behandeling te nemen omdat in de visie van de AP onvoldoende aannemelijk was geworden dat het RIEC in strijd handelde met de AVG. [gedaagde] publiceerde hierna meerdere artikelen met daarin beschuldigingen. [gedaagde] noemde meerdere medewerkers van de AP bij naam in zijn publicaties, soms vergezeld van foto’s en verwijzingen naar hun werkverleden. De AP vordert dat [gedaagde] binnen 24 uur de artikelen van zijn website verwijdert en verwijderd houdt. Bij de inhoudelijke beoordeling doet zich een botsing voor tussen twee fundamentele rechten. Enerzijds het recht van de werknemers van de AP op eerbiediging van hun eer en goede naam, en anderzijds het recht van [gedaagde] op vrije meningsuiting.  

Rb. Amsterdam 22 oktober 2025, IEF 23027; ECLI:NL:RBAMS:2025:7772 ([eiser] tegen Universal). [eiser] is een artiest, Universal een platenmaatschappij. De vorderingen waarop in deze zaak wordt beslist zijn grotendeels gelijk aan die in twee andere zaken waarin op dezelfde dag vonnis wordt gewezen (ECLI:NL:RBAMS:2025:7762 & ECLI:NL:RBAMS:2025:7763). De drie zaken hebben gemeen dat de artiesten stellen dat Universal te lage tarieven hanteert als vergoeding voor digitale exploitatie van muziekopnamen; streams en downloads. Universal baseert die tarieven op oude contracten toen streaming nog niet bestond of nog in de kinderschoenen stond. De artiesten vorderen onder andere dat Universal de royalty’s anders berekent en ten minste 50% van de inkomsten uit digitale exploitatie aan de artiesten betaalt. De in het verleden gemaakte afspraken moeten volgens hen buiten werking worden gesteld of gewijzigd. Ook vorderen de artiesten vergoeding van de schade die zij hebben geleden doordat Universal in het verleden te lage royalty’s heeft berekend. Universal is het met de vorderingen van de artiesten niet eens en stelt zich onder andere op het standpunt dat zij de overeengekomen tarieven juist heeft toegepast en dat de tarieven die zij hanteert voor digitale exploitatie gangbaar en marktconform zijn. Zie ook [IEF 23026]. 

Hof Amsterdam 14 oktober 2025, IEF 23029; ECLI:NL:GHAMS:2025:2723 (Disney tegen Buma/Stemra). Disney verzoekt op grond van art. 843a (oud) Rv inzage in de licentieovereenkomsten die Buma/Stemra met andere ‘subscription video on demand’ (SVOD) aanbieders heeft gesloten en in andere gegevens over de tarieven die Buma/Stemra met andere SVOD-aanbieders overeengekomen is. De rechtbank heeft het verzoek afgewezen [IEF 22029]. Disney is in hoger beroep gegaan. Buma/Stemra, Apple en Netflix hebben daarna een verweerschrift ingediend. Disney legt aan haar verzoek ten grondslag dat zij diverse indicaties heeft dat Buma/Stemra in strijd handelen met art. 2l Wet Toezicht Collectieve Beheersorganisaties (WTCBO) en (aldus) onrechtmatig handelen tegen Disney door (1) de in artikel 2l WTCBO vervatte transparantieverplichtingen te schenden en (2) in strijd met art. 2l WTCBO de tarieven voor SVOD-aanbieders op arbitraire en discriminatoire wijze vast te stellen.    

Rb. Limburg 8 oktober 2025, IEF 23020; ECLI:NL:RBLIM:2025:9928 (Stichting het Robertshuis tegen [gedaagden]). Het Robertshuis is een zorgcentrum en biedt dagbehandeling voor onder meer kinderen met een autismestoornis. [minderjarige] is de zoon van [gedaagden] en gaat voor dagbehandelingen naar het Robertshuis. In augustus 2022, tijdens een van de dagbehandelingen, heeft [gedaagde 1] audio-opnames laten maken vanuit de rugzak van [minderjarige]. Er is later in Dagblad de Limburger een artikel over het Robertshuis gepubliceerd. De rechtbank beoordeelt of [gedaagde 1] onrechtmatig heeft gehandeld door informatie te delen met een journalist van Dagblad de Limburger, wat heeft geleid tot een artikel met (vermeende) onware, grievende en lasterlijke uitlatingen over het Robertshuis, waardoor haar eer en goede naam zouden zijn aangetast. [gedaagde 1] stelt dat hij hiermee mogelijke misstanden aan de kaak wilde stellen. De kinderen die bij het Robertshuis worden opgevangen zijn volledig afhankelijk van de zorg die ze daar krijgen, achter gesloten deuren. De kinderen zijn vaak dermate hulpbehoevend dat zij zelf niet kunnen vertellen wat er achter die gesloten deuren gebeurt. Daartegenover staat het recht op eerbieding van de eer en goede naam van het Robertshuis.

Amsterdam, 22 oktober 2025

De rechtbank Amsterdam oordeelt dat platenmaatschappij Universal drie artiesten geen hogere vergoeding hoeft te betalen voor streams en downloads. Het is niet vast komen te staan dat Universal de platencontracten verkeerd heeft toegepast en te lage royalty’s heeft betaald. De rechtbank beperkt zich in het oordeel tot de individuele zaken en de contracten die daarin voorkomen en doet geen principe-uitspraak over hoe platenmaatschappijen in het algemeen (moeten) omgaan met de vergoeding voor artiesten van inkomsten uit streaming. 

De drie artiesten, gesteund door De Kunstenbond en BAM! Popauteurs, startten ieder een rechtszaak tegen platenmaatschappij Universal over de vergoeding (royalty’s) voor digitale exploitatie van hun muziekopnamen: streams en downloads. De artiesten vinden dat Universal daarvoor te lage tarieven hanteert. Universal baseert die tarieven op oude contracten toen streaming nog niet bestond of nog in de kinderschoenen stond. De artiesten willen dat Universal de royalty’s anders berekent en ten minste 50% van de inkomsten uit digitale exploitatie aan de artiesten betaalt. De in het verleden gemaakte afspraken moeten volgens hen ongeldig worden verklaard of worden gewijzigd. Ook eisen de artiesten vergoeding van de schade die zij hebben geleden doordat Universal in het verleden te lage royalty’s heeft berekend. Universal is het hier niet mee eens en stelt dat zij de overeengekomen tarieven juist heeft toegepast en dat de tarieven die zij hanteert voor digitale exploitatie gangbaar en marktconform zijn.

Rb. Midden-Nederland 21 oktober 2025, IEF 23025; ECLI:NL:RBMNE:2025:5464 ([eisende partij] tegen Rugo). De voorzieningenrechter van de Rechtbank Midden-Nederland wijst in het kort geding de vorderingen van [eisende partij] B.V. tegen RUGO BAGS GMBH af. Beide partijen verkopen FIBC’s/“Big Bags”, pallets, (afval)zakken en accessoires; [eisende partij] voert in Nederland de handelsnaam BIGBAGSTORE.NL, Rugo (gevestigd in Duitsland) voert BIGBAGSTORE.EU en is ook actief in Nederland. [eisende partij] vordert een verbod wegens handelsnaaminbreuk (art. 5 Hnw). De rechtbank acht zich bevoegd op grond van art. 7 lid 2 Brussel I-bis, omdat de (gestelde) onrechtmatige daad zich in Nederland kan voordoen: de website van Rugo is in Nederland toegankelijk en kan in het Nederlands worden weergegeven. Het procesverloop omvat onder meer de dagvaarding met producties 1–17, de conclusie van antwoord met producties 1–13 en een mondelinge behandeling op 7 oktober 2025 (met spreekaantekeningen van beide partijen).