GvEA, 8 juli 2008, T-160/07, Lancôme parfums et beauté & Cie SNC tegen OHIM / CMS Hasche Sigle (Nederlandse versie nog niet beschikbaar).

Nietigheidsactie. Gemeenschapswoordmerk COLOR EDITION (klasse 3, make-up). Beroep tegen nietigheid afgwezen, aangezien het het woordmerk niet voldoet aan de Postkantoor-criteria.

“49. En outre, il y a lieu de relever que l’association des termes « color » et « edition » ne présente pas une structure inhabituelle, mais courante au vu des règles lexicales de la langue anglaise. La marque demandée ne crée donc pas, auprès du public ciblé, une impression suffisamment éloignée de celle produite par la simple juxtaposition des éléments verbaux qui la composent de nature à en modifier le sens ou la portée. Partant, il y a lieu de considérer, à l’instar de la chambre de recours, qu’aucun effort intellectuel ne sera requis pour comprendre ce message et que la simple juxtaposition des mots en cause ne modifie pas le caractère descriptif des éléments individuels du signe.

50.  Il s’ensuit que, considérée dans son ensemble, la marque verbale COLOR EDITION présente un rapport suffisamment direct et concret avec les produits visés par elle. C’est donc à juste titre que la chambre de recours a conclu à son caractère descriptif au sens de l’article 7, paragraphe 1, sous c), du règlement n° 40/94. Il convient donc de rejeter le deuxième moyen comme étant non fondé.”

Lees het arrest hier.

Rechtbank ’s-Hertogenbosch, 2 juli 2008, HA ZA 07-1648, Hoes tegen Mondiart B.V. (met dank aan Kees Berendsen, Croon Davidovich).

Boedddha-bodem. Auteursrecht, ontlening.

“4.4. De rechtbank is van oordeel dat, hoewel de werken van Hoes het portret van de bekende Boeddha betreffen en Boeddha-afbeeldingen nu eenmaal bepaalde kenmerken hebben, er sprake is van een dusdanige bewerking van de beeltenis van Boeddha dat sprake is van een oorspronkelijk karakter van de werken van Hoes, welke het persoonlijk stempel van de maker dragen. (…) Gesteld noch gebleken is dat het gebruikelijk is dat een beeltenis van Boeddha op een dergelijke wijze wordt afgebeeld Evenmin is gesteld of gebleken dat Mondiart dan wel derden Boeddha reeds eerder op een vergelijkbare wijze hebben afgebeeld. Dat Hoes haar werkzaamheden begint met het maken van een foto van een Boeddhabeeld en deze foto vervolgens bewerkt, leidt niet tot een ander oordeel. Het resultaat van deze bewerking, zoals hiervoor omschreven, is naar het oordeel van de rechtbank als oorspronkelijk en voldoende afwijkend te beschouwen van het Boeddhabeeld waar de foto van zou zijn genomen.

4.11. In het onderhavige geval is echter gelet op de hiervoor vastgestelde
overeenstemming, als er al sprake is van een bepaalde stijl of trend zoals Mondiart kennelijk
bedoelt te stellen, onvoldoende af stand genomen van de kunstwerken van Hoes en is op
onvoldoende eigen wijze uiting gegeven aan de betreffende stijl of trend.Dat de afbeeldingen van het Boeddha gezicht op de Paramount-schilderijen veel weg heeft van het Boeddha gezicht van het hiervoor genoemde beeld op een houten standaard, neemt niet weg dat het maken van een schilderij (met bovendien de eerder omschreven bijzondere kenmerken) heel iets anders is dan het maken van een beeld. (…) Aan de heer Dritty is het Paramount schilderij van Mondiart getoond, welk schilderij, zoals hiervoor al is vastgesteld, zeer veel gelijkenis heft met de schilderijen van Hoes. Uit de verklaring volgt voorts dat Dritty de neus, ogen wenkbrauwen, mond en kin heeft aangepast. (…) De wijzigingen die A. Dritty heeft aangebracht leiden er niet toe dat er een geheel andere indruk van het gehele werk bestaat. Dat de ogen van de Gouden Boeddha halfopen zijn maakt dat niet anders. De rechtbank is derhalve van oordeel dat zowel de Paramount-schilderijen als de nieuwe schilderijen van Mondiart niet als nieuwe oorspronkelijke werken in de zin van de auteurswet kunnen worden aangemerkt. 

(…) 4.1 8. Naar het oordeel van de rechtbank heeft Hoes haar vorderingen onder 4 en 7 te ruim omschreven. Voor zover deze vorderingen zien op een verbod ten aanzien van het oude schilderij van Mondiart en de nieuwe schilderijen van Mondiart kunnen deze worden toegewezen. Niet goed valt echter in te zien op welke wijze Hoes gebaat zou zijn bij toewijzing zoals door haar gevorderd voor zover dat verbod zou zien op andere schilderijen dan die waar de onderhavige procedure betrekking op heeft. (…) De rechtbank zal de vorderingen van Haes onder 4 en 7 toewijzen onder weglating van de zinsnede '"schilderwerken identiek aan of in overwegende mate gelijkend op de schilderwerken van Hoes, in het bijzonder"'.”

Lees het vonnis hier. Zie voor kort geding: IEF 4151.

Kamerstukken II 2007/08,31200 XIII, nr. 71. Vaststelling van de begrotingsstaten van het Ministerie van Economische Zaken (XIII) voor het jaar 2008; Motie over een onderzoek naar de financiën van auteursrechtenorganisaties

De Kamer,gehoord de beraadslaging,constaterende, dat de Nederlandse Mededingingsautoriteit meedeelt dat na kritische analyse niet te beoordelen is of de tarieven van de auteursrechtenorganisaties reëel zijn; verzoekt de regering:

- een diepgaand en onafhankelijk onderzoek te laten uitvoeren naar de financiën van de auteursrechtenorganisaties, in ieder geval omvattend het kostenniveau, waaronder de salarissen en andere vergoedingen aan bestuurders, de uitbetalingen aan rechthebbenden en de heffingen;
- daarbij te kijken naar de noodzakelijkheid, doelmatigheid en efficiency;
- de Kamer daarover te informeren voor 1 november 2008,

en gaat over tot de orde van de dag. Aptroot, Teeven.

lees hier de motie en hier de stemmingsuitslag (aangenomen).

Gerechtshof Amsterdam, 3 juli 2008, 200.001.182/01 SKG, Levi Strauss & Co. C.s. tegen Metro Cash & Carry Nederland B.V. (met dank aan Sjo Anne Hoogcarspel, Freshfields).

Tussenarrest. Spoedappel in een procedure volgend op een gegeven ex parte bevel.

“4.7. Makro heeft, in het kader van dit kort geding, niet langer bestreden dat het door Levi Strauss c.s. gehanteerde systeem van selectieve distributie in overeenstemming is met nationale en Europese mededingingsregels (…) Ook het hof zal daarvan uitgaan. Dit brengt mee dat in dit geding geen aanleiding bestaat tot afwijking van de gewone bewijsregels en dat Makro, naar zij ook erkent, in dit dit kort geding de door haar gestelde uitputting van merkrechten van Levi Strauss c.s. voldoende aannemelijk te maken. (4.7)

Over het door Makro overgelegde accountantsrapport stelt het hof in r.o. 4.9: “(…) anders dan de voorzieningenrecht acht het hof hiermee onvoldoende , althans onvoldoende nauwkeurig en specifiek, aannemelijk gemaakt dat de onderhavige partijen van in totaal 3320 spijkerbroeken door of met toestemming van Levi Strauss c.s. in de EER in het verkeer zijn gebracht. Terecht maken Levi Strauss c.s. aanspraak op zodanige toegang tot de door Makro aangedragen bewijsmiddelen dat zij daar op behoorlijke wijze op kunnen reageren en hun recht op tegenspraak kunnen uitoefenen. Dat is thans in onvoldoende mate het geval. Het hof verwijst in dit verband naar de door Levi Strauss c.s. (…) opgesomde vragen die het accountantsrapport oproept wat betreft het daarin vastgestelde "corresponderen" van de weergegeven leveranties zonder dat dit per individuele partij wordt geverifieerd." 

"4.11 Makro heeft nog aangevoerd dat (...) [voorman] Marbami weigert deze informatie in niet-geanonimiseerde vorm aan haar te verstrekken. Het hof gaat aan dit bezwaar voorbij, nu dit een omstandigheid is die voor risico van Makro is'"

Het hof geeft Makro de kans haar accountant nader te instrueren en houdt de zaak aan. 

Lees het arrest hier. Vonnis Rb. Amsterdam: IEF 5754.

Gerechtshof Amsterdam, 3 juli 2008, LJN: BD6223, Leaseweb B.V. tegen Stichting Bescherming Rechten Entertainment (BREIN).

Kort geding.  De website Everlasting.nl faciliteert het up- en downloaden van bestanden met film-, muziek- en andere auteursrechtelijk beschermde werken. Het hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter te Amsterdam waarbij de provider Leaseweb op vordering van de stichting Brein op straffe van verbeurte van een dwangsom is veroordeeld Everlasting.nl van het internet te verwijderen en de NAW-gegevens van de houder van deze website te verschaffen.

Lees het arrest hier.

GvEA, 2 juli 2008, zaak T-186/07, Ashoka tegen OHIM(Nederlandse versie nog niet beschikbaar).

Weigering woordmerk DREAM IT, DO IT! “27.  It should be borne in mind, secondly, that the trade mark applied for consists of two short orders (‘dream it’ and ‘do it!’), which, placed one after the other and separated by a comma, form a grammatically and syntactically correct sequence, which is logically coherent and will be noticed immediately by the relevant English-speaking public. As the Board of Appeal correctly stated at paragraph 18 of the contested decision, having regard to the meaning, in English, of the trade mark applied for, it is undeniable that the relevant English-speaking public will see it as an invitation or an encouragement to achieve their dreams and will understand the message that the services covered by that trade mark will allow them to realise their dreams. The Board of Appeal was also correct to hold, at paragraph 27 of the contested decision, that the presence of an exclamation mark at the end of the trade mark applied for does not alter that finding, since imperative phrases regularly end with that punctuation mark, the use of which is insufficient to confer the minimum distinctive character on an ordinary promotional slogan.”

Lees het arrest hier. 

GvEA, 2 juli 2008, zaak T-340/06, Stradivarius España, SA tegen OHIM / Cristina Ricci.

Oppositiezaak. Aanvraag gemeenschapsbeeldmerk Stradivari 1715, oppositie o.g.v. ouder egemeenschapsbeeldmerken Stradivarius. Oppositie afgewezen. Geen gevaar voor verwarring.

“57. En troisième lieu, s’agissant de la comparaison conceptuelle des deux signes, il convient de rappeler que le consommateur moyen établira un lien entre l’élément verbal des marques antérieures et Antonio Stradivari ou ses violons (voir point 35 ci-dessus). En revanche, ce consommateur ne reconnaîtra pas sa signature dans la marque demandée et le contexte des produits visés ne lui permettra pas non plus d’établir un lien similaire (voir points 37 et 38 ci-dessus). De même, il y a lieu de considérer que le nombre « 1715 » ne permettra d’établir un lien avec le violon crémonais que pour les initiés. Ainsi, il convient d’estimer que le signe demandé ne permet pas au public ciblé d’établir un lien avec Antonio Stradivari ou ses violons et que, dès lors, les deux signes ne présentent pas de similitude conceptuelle.”

Lees het arrest hier.

Vzr. Rechtbank ’s-Gravenhage, 4 juli 2008, KG ZA 08-531, Hansa Metallwerke AG tegen Aqua Farm

Merkenrecht (vormmerk). Modellenrecht. Watervalkranen.

4.3. (…) Hoewel Hansa de lezing van een (betreurenswaardige) vergissing zijdens Aqua Farm in twijfel trekt, acht de voorzieningenrechter dat op zichzelf wel aannemelijk, maar tevens onvoldoende om aan een inbreukverbod in kort geding in de weg te staan. Het komt voor risico van een partij die deelneemt aan het economisch verkeer, indien bij het aanbieden van badkamermeubelen als de onderhavige inbreuk wordt gemaakt op de absolute rechten van derden. Dat geldt te meer nu Aqua Farm in 2007 al eerder (meteen erkende) inbreuk op deze rechten van Hansa heeft gemaakt met watervalkranen en de erkenning van de inbreuk onvoldoende is gebleken om herhaling te voorkomen. Het belang van Hansa bij een met dwangsom versterkt inbreukverbod dient in deze omstandigheden dan ook te prevaleren, ondanks de omstandigheid dat mogelijk sprake is van een vergissing.

4.5. In de eerste plaats is niet voldoende inzichtelijk gesteld welk belang Hansa naast een uit te spreken Beneluxmodelrechtinbreukverbod (cumulatief) zou hebben bij een Gemeenschapsmerkinbreukverbod. In kort geding worden de rechten van Hansa in de onderhavige zaak al voldoende gewaarborgd met een modelinbreukverbod, nu niets is gesteld of anderszins is gebleken omtrent handel buiten Nederland."

Lees het vonnis hier.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 17 juni 2008, KG RK 08/1053 & KG RK 08/1037, Sørensen tegen Human Office B.V resp. Bukan Office B.V

Modellenrecht. Ex parte beschikking. “2.2. Uitgaande van het vermoeden van geldigheid van het ingeschreven Gemeenschapsmodel en gelet op de grote mate van overeenstemming tussen de ophanghouder van Human Office en het gedeponeerde model met registratienummer 45885-0001, ziet de voorzieningenrechter met betrekking tot dit Gemeenschapsmodel voldoende aanleiding voor toewijzing van het verbod. Onder de gestelde omstandigheden is de zaak ook zodanig spoedeisend dat het verbod als voorlopige maatregel passend is. Een verbod op ieder aanbieden, ook via het internet, is als voorlopige maatregel voldoende De vorderingen met betrekking tot het vorenstaande Gemeenschapsmodel zullen worden toegewezen op de wijze zoals hierna is verwoord.”

Lees de beschikkingen hier en hier.

Rechtbank Middelburg, 2 juli 2008, LJN: BD6027, Se Zee-Land B.V. tegen Prins & Dingemanse B.V. c.s. (diverse mosselverwerkingsbedrijven).

Ongeregistreerd herkomstaanduidingenrecht, soortnaam, ongeoorloofde mededinging, misleidende reclame. Zeeuwse Mosselen moeten ‘een band’ met Zeeland moeten hebben. Die band met Zeeland ontstaat niet exclusief door verwerken, verwateren en verpakken in Zeeland, maar mosselen hoeven nou ook weer niet van alle vreemde smetten vrij te zijn om zich Zeeuws genoemd te mogen worden.

Eiser heeft mosselen met het etiket ‘Zeeuwse moddelen’ geleverd aan een Belgische supermarkt. Die mosselen waren (grotendeels) niet in Zeeland volgroeid en gevangen, maar afkomstig uit Denemarken en daar ook verwaterd, verwerkt en verpakt. Gedaagden brengen ook mosselen op de markt niet in Zeeuwse wateren, maar elders in het Noord-Oostelijk Atlantisch gebied, zijn volgroeid en gevangen onder de aanduiding ‘Zeeuwse mosselen’ op de markt. Maar deze mosselen worden wel in Zeeland verwaterd, verwerkt en verpakt. Eiser vraagt nu een verklaring voor recht dat het onderscheid dat de al dan niet in Zeeland zijn verwaterd, verwerkt en verpakt niet relevant is end at gedaagden niet meer rechten kunnen claimen dan eiser. Kortom, is de aanduiding ‘Zeeuwse mosselen ’vogelvrij’? Zowel Nederlands als Belgisch recht is toepasselijk.

Rechtbank ‘s-Gravenhage, 2 juli 2008, KG ZA 07/3506, Loon- en Kranenverhuurbedrijf J.S. Van Diepen B.V. en Oudhuis tegen M. Pronk Innovation Service B.V., M. Pronk Holding B.V. en Pronk

Octrooirecht. Octrooiprocesrecht. Op straffe van niet-ontvankelijkheid dient het ingevolgde artikel 76 lid 1 ROW verplichtte nietigheidsadvies tijdig te worden overlegd zodat de wederpartij al meteen in zijn conclusie van antwoord hierop kan reageren. Dit is niet anders voor zaken die in een versneld regime zitten.

Van Diepen en Pronk drijven beiden een onderneming in de agrarische sector en richten zich onder meer op het planten, koppen en rooien van bloembollen. Van Diepen is houder van een Nederlands octrooi voor inrichting voor het oogsten van gewassen met buffer.

Pronk is op haar beurt houder van een Nederlands octrooi voor inrichting voor het rooien van bolgewassen, alsmede haspel voor toepassing daarin. Pronk is teven houder van een Europees octrooi voor een “apparatus for lifting bulbous plants, and reel for use therein”.

Partijen hebben in januari 2004 afspraken gemaakt in verband met een te ontwerpen bollenrooimachine. Deze afspraken zijn uiteindelijk in een overeenkomst terecht gekomen. Van Diepen heeft later bij de rechtbank Alkmaar de vernietiging van de overeenkomst gevorderd. Die vordering is afgewezen en van Diepen is daartegen in hoger beroep gekomen.

Partijen bestoken elkaar thans met hun octrooien. In conventie vordert Van Diepen onder meer een inbreukverbod op haar Nederlandse octrooi. Pronk zou met haar machine genaamd De Roze Rooier inbreuk maken op het ingeroepen octrooi. In reconventie vordert Pronk onder meer vernietiging van het octrooi van Van Diepen en een inbreukverbod op haar Europese octrooi.

Rechtbank ’s-Gravenhage, 2 juli 2008, HA ZA 08-1039, PFM S.P.A> tegen Freshsupport Packing B.V. (met dank aan Erik Vollebregt,  Greenberg Traurig).

Octrooirecht. Zaak over de mogelijkheid tot voeging van een normale bodemprocedure inzake octrooien met een VRO procedure inzake octrooien.

“2.5. De rechtbank zal in het midden laten of de voeging van een zaak volgens de VR0 procedure met een zaak volgens de gewone procedure tot onvermijdelijk gevolg heeft dat de VR0 procedure uit het versneld regime wordt gehaald. Deze mogelijke consequentie is echter wel een reden om het verzoek tot voeging te weigeren, omdat daardoor afbreuk dreigt te worden gedaan aan de verschillende aard van de procedures waarvan thans de voeging wordt verzocht.

2.6. De VWO procedure is in het leven geroepen om de octrooihouder dan wel de partij die octrooi-inbreuk wordt verweten een procedure te bieden waarin met behoud van processuele waarborgen op aanvaardbare en voorzienbare termijn een bodembeslissing kan worden verkregen. Reeds de mogelijkheid dat die procedure wordt verstoord door de voeging is voldoende grond die voeging niet toe te staan.

2.7. De rechtbank merkt nog op dat de beslissing niet te voegen niet uitsluit dat in beide zaken door deze rechtbank gelijktijdig uitspraak wordt gedaan en dat ook langs die weg tegenstrijdige uitspraken kunnen worden voorkomen. In het huidige procesrecht wordt in een gewone bodemzaak immers als regel een comparitie van partijen gelast na antwoord, waarna er in beginsel geen ruimte is voor repliek en dupliek. Voorshands verzet zich niets ertegen in de zaak volgens de gewone procedure de comparitie na antwoord te bepalen op dezelfde dag als het reeds bepaalde pleidooi in de VXO procedure (l0 oktober 2008).

2.8. De proceskosten worden desgevorderd beoordeeld naar de maatstaf van artikel 1019 h Rv. De rechtbank zal de beslissing omtrent de kosten van het incident aanhouden, opdat partijen zich daarover kunnen uitlaten waarna hierover in de hoofdzaak bij eindvonnis zal worden beslist.”

Lees het vonnis hier.