Onrechtmatige daad  

Hof Amsterdam 22 november 2016, IEF 16386 ; ECLI:NL:GHAMS:2016:5061 (Pearson tegen Bär Software) Geen databankenrecht. Geen onrechtmatige daad. Pearson geeft psychologische tests uit, waarop - volgens haar - databank- en auteursrechten rusten die door Bär c.s. worden geschonden. De rechtbank oordeelde dat de gegevens geen bescherming toekomen (IEF 12734). Het beroep op basis van databankrechtelijke bescherming van de normtabellen met normgegevens faalt. Ook vorderingen op basis van wanprestatie of onrechtmatige daad falen. Het is toegestaan voor derden, mits geen beschermde trekken van een product worden overgenomen, zogenoemde add-ons te ontwikkelen. Het hof wijst de vordering tot exhibitie van Pearson af en bekrachtigt de vonnissen in de hoofdzaak waarvan beroep.

Conclusie AG HvJ EU 9 november 2016, IEF 16382; IEFbe 1997; IT 2174; ECLI:EU:C:2016:843; Zaak C‑618/15 (concurrence tegen Samsung en Amazon) Procesrecht. Bevoegdheid. Verbintenissen uit onrechtmatige daad. Selectief distributienetwerk met verbod op online doorverkoop buiten een netwerk. Concurrence is een elektronicadetailhandel met een winkel in Parijs en verkoop via een website. Zij heeft met verweerster Samsung een selectieve distributieovereenkomst gesloten voor de verkoop van Samsung-producten. Samsung verwijt nu verzoekster doorverkoop via een onlinemarktplaats het contractuele beding te schenden en beëindigt de relatie. Vordering tot staking van de onrechtmatige verstoring. Aanknopingspunt schadebrengende feit. Conclusie AG:

Artikel 5, punt 3, van EEX-Vo moet aldus worden uitgelegd dat, in geval van schending van het verbod op verkoop buiten een exclusief distributienetwerk door middel van een online aanbod, op websites in verschillende lidstaten, van producten die onder het exclusieve recht vallen, als de plaats waar het schadebrengende feit zich heeft voorgedaan moet worden aangemerkt: de plaats waar de houder van het exclusieve distributierecht te maken heeft met een verkoopdaling, welke plaats samenvalt met het grondgebied waarop zijn recht wordt beschermd. De oorsprong van de websites waar de betrokken producten op worden aangeboden, is niet relevant bij de vaststelling van de rechterlijke bevoegdheid.

HR 28 oktober 2016, IEF 16342; ECLI:NL:HR:2016:2449 (HWS tegen Vitens) Art. 81 lid 1 RO. Onrechtmatige daad. Schadestaatprocedure na onrechtmatig verklaarde uitlatingen over waterfiltersystemen. Ontbrekend causaal verband tussen normschending en beslissing grootafnemer om het product niet meer af te nemen. Mediarecht. Uit de Conclusie AG: Het gaat hier om een schadestaatprocedure. In een aantal filialen van Albert Heijn zijn waterfiltersystemen van HWS geplaatst waaruit consumenten tegen betaling gefilterd leidingwater konden afnemen. In de media is discussie ontstaan over (de kwaliteit van) het gefilterde water. Daarbij is onder meer de bestuursvoorzitter van waterleidingbedrijf Vitens aan het woord gekomen. Albert Heijn heeft de samenwerking met HWS nadien beëindigd. Een aantal uitlatingen van Vitens is onrechtmatig jegens HWS geacht. Centraal in deze schadestaatzaak staat of HWS als gevolg van deze uitlatingen schade heeft geleden. Rechtbank en hof menen van niet [IEF 12039, IEF 7890, LJN AZ7893: gezien de overige commotie rond het gefilterde leidingwater is er volgens hen geen grond voor de conclusie dat de samenwerking tussen Albert Heijn en HWS zonder de onrechtmatige uitlatingen van Vitens zou zijn voortgezet. Tegen dit oordeel komt het cassatiemiddel op. De conclusie strekt tot verwerping van het beroep.

Vzr. Rechtbank Gelderland 3 oktober 2016, IEF 16297; IT 2146; ECLI:NL:RBGEL:2016:5230 (eiseres tegen Facebook) Geen dwangsom. Proceskosten gecompenseerd. Eiseres is via Facebook in contact gekomen met X en een steeds intiemere relatie opgebouwd en ontstonden gevoelens van verliefdheid. In die setting heeft eiseres enkele intieme beelden aan de facebookgebruiker verstuurd. Eiseres vordert van Facebook gegevensverstrekking van X. Nu aannemelijk is dat een mede-facebookgebruiker onrechtmatig handelt, handelt ook Facebook onrechtmatig door de gegevens die benodigd zijn om de medegebruiker te kunnen opsporen niet prijs te geven. Voor zover Facebook over de gegevens beschikt moeten contactgegevens worden verstrekt. De dwangsom zal worden afgewezen nu Facebook heeft verklaard zonder meer mee te werken aan een veroordelend vonnis. Proceskosten gecompenseerd: terecht uitspraak van de rechter afgewacht.

Rechtbank Rotterdam 20 juli 2016, IEF 16296; IT 2145; ECLI:NL:RBROT:2016:7505 (eiseres tegen VVE Media) De vordering is gebaseerd op artikel 843a Rv en betreft de persoonsgegevens van onbekende derde, "ikke", met het doel hun anonimiteit op te heffen. Beroep op arrest Lycos/Pessers (HR 25 november 2005; ECLI:NL:HR:2005:AU4019; IEF 546). In dat kader is gedaagde, een website-exploitant, op één lijn te stellen met een provider. Vanwege het incidentele en niet ernstige karakter van de uitlatingen weegt het belang van eiseres niet zwaarder dan de andere betrokken belangen. De vordering wordt afgewezen.

Hof Den Haag 27 september 2016, IEF 16276; ECLI:NL:GHDHA:2016:3334 (TMG tegen De Staat) Programmagegevens. Implementatie Databankenrichtlijn. Uit de woorden 'alle andere geschriften' uit artikel 10 lid 1 aanhef sub 1 is de onpersoonlijke geschriftenbescherming afgeleid. De Mediawet was een omkering bewijslast voor de ontlening van programmagegevens opgenomen. TMG krijgt geen schadevergoeding van de Staat voor het jarenlang niet mogen publiceren van programmagegevens in haar krant. Volgens de rechtbank heeft TMG te lang gewacht met de rechtszaak om deze schadevergoeding af te kunnen dwingen. Dit vonnis wordt bekrachtigd [IEF 15010]. De verjaring begint te lopen in de periode 1998-2000 en was eind 2005 voltooid. Beroep van de Staat op verjaring niet naar is niet onaanvaardbaar of in strijd met het Unierechtelijke doeltreffendheidsbeginsel.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 29 augustus 2016, IE 16216; ECLI:NL:RBZWB:2016:5358 (RIVM) Onrechtmatige mededelingen. Gedaagde vergezelt X bij bedrijfsarts bij RIVM die zich agressief uitlaat jegens bedrijfsarts: "Ik zit hier bij een little-Hitler, wie denkt hij wel dat hij is. Hij kent de rechten van de mensen niet die hier moeten komen. Hij spant samen met de werkgever." Het contactverbod wordt voor 24 maanden toegewezen wegens het na dit incident nog frequent intimiderend en beledigend bejegenen van personen bij het RIVM.

Rechtbank Gelderland 13 juli 2016, IEF 16110 (K tegen Torenstad en Ieder1)
K heeft het beleggingsproduct 'Woonpensioen' ontwikkeld en als merk geregistreerd. Na conceptkoopovereenkomst, heeft Torenstad het zelf onder de naam Verzilverd Wonen op de markt gebracht. De gestelde onrechtmatigheid is op geen enkele wijze onderbouwd, er is geen IE-recht, de vordering is verjaard voor het in 2000 op de markt gebrachte Verzilverd Wonen of er is een klachtplicht geschonden. Om welke gedragen het exact zou gaan blijkft immers volstrekt onduidelijk. Vorderingen afgewezen.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 7 maart 2016, IEF 16007; IT 2084; ECLI:NL:RBNHO:2016:1556 (Lead tegen Promptus)
Onrechtmatige uitlatingen. Verbod en rectificatie. Gedaagde wekt naar derden de suggestie dat eisers inbreuk maken op IE-rechten met betrekking tot software, terwijl conform vaststellingsovereenkomst wordt gehandeld. Na verstrijken van het concurrentiebeding is het Promptus uiteraard toegestaan om te trachten haar klanten voor zich te behouden. De sfeer die in de e-mail wordt neergezet is er eentje die de suggestie wekt van ongeoorloofde praktijken aan de zijde van Carta Online en van inbreuk op de IE-rechten van Promptus. Dit blijkt onder meer uit een zin als ‘Carta Online is nota bene een kopie van Promptus dat hij bij zijn vertrek heeft meegenomen!!’. Promptus weert zich, maar had aan haar klanten op een neutrale, in het maatschappelijk verkeer aanvaardbare, wijze kunnen uitleggen hoe de vork in de steel zit, zonder daarbij allerlei onterechte suggesties te wekken en eiseres in een kwaad daglicht te stellen. Zij dient zich te onthouden van negatieve berichtgeving over LEAD en een rectificatie te zenden.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 25 april 2016, IEF 15937; ECLI:NL:RBAMS:2016:2702 (Promovenda tegen VU)
Mediarecht. Plagiaat. Werkgeversschap. Promovenda zou op 29 mei 2013 haar proefschrift verdedigen aan de VU, dat werd uitgesteld vanwege een anonieme e-mail dat er sprake was van plagiaat. De KNAW neemt geen anonieme klachten in behandeling, de Ombudsman van de VU wel. De kantonrechter oordeelt [net als het College voor de mensenrechten] dat de universiteit in strijd met beginsel van goed werkgeverschap en onrechtmatig heeft gehandeld jegens promovenda en veroordeelt de universiteit tot betaling van schadevergoeding. De Commissie Drenth concludeert in haar integriteitsonderzoek dat plagiaat is terug te voeren tot de gehanteerde werkwijze en te ruime interpretatie van 'zelfcitatie'. Het LOWI vastgesteld dat weliswaar sprake is van plagiaat, maar dat de promovenda de wetenschappelijke integriteit niet heeft geschonden. VU wordt veroordeeld voor immateriële schadevergoeding van €7.500, de rectificatie wordt afgewezen.