Rechtbank Amsterdam, 19 juli 2007, LJN: BA9973. Eiser tegen gedaagde.
“De Beat beschikt net als de Charly en de Chaplin over de onder 4.2. genoemde kenmerken. Indien de totaalindrukken van de stoelen met elkaar worden vergeleken kan de Beat van [gedaagde] als een ongeoorloofde verveelvoudiging of openbaarmaking als bedoeld in de Auteurswet van de Charly en de Chaplin worden aangemerkt.”
Lees het vonnis hier.
Gerechtshof ‘s-Gravenhage, 11 juli 2007, 22-006799-06. Strafzaak tegen verdachte. (Met dank aan Wouter Pors, Bird & Bird).
Inzender Wouter Pors bericht rechtsvergelijkend over het verwarringsbegrip in het strafrecht: “Deze zaak bevindt zich aan de rafelranden van de IE, maar het ging er toch wel degelijk om of de plastic speelgoedpistooltjes verwarringwekkend veel lijken op een echt pistool. In eerst aanleg ging het OM voor gelijkenis met de FN1910. Historisch interessant, want daarmee is aartshertog Frans Ferdinand vermoord, wat het startsein was voor de Eerste Wereldoorlog. In hoger beroep bedacht het OM zich en vond dat het ging om de FN1906. Het Hof vindt echter dat het pistooltje nergens op lijkt.”
Het hof besluit tot vrijspraak: “Het hof stelt vast dat de inbeslaggenomen voorwerpen niet zijn vermeld op lijst a of lijst b van de bij de Regeling wapens en munitie behorende bijlage I. Evenmin gaat het om voorwerpen die voor wat betreft hun vorm en afmetingen met in die bijlage genoemde voorwerpen een sprekende gelijkenis vertonen.
Derhalve dient te worden vastgesteld of de voorwerpen vallen onder de 'vangnetbepaling' uit artikel 3 aanhef onder a van de Regeling wapens en Munitie derhalve of de voorwerpen een sprekende gelijkenis vertonen met vuurwapens en (daardoor) voor bedreiging of afdreiging geschikt zijn. In het dossier bevindt zich een inbeslaggenomen speelgoedwapen als beschreven in proces-verbaal nr. 2006-0626-00145/01. Naar het oordeel van het hof is er in de onderhavige zaak zo duidelijk reeds bij eerste aanblik sprake van plastic speelgoedwapens dat deze redelijkerwijs niet voor bedreiging of afdreiging geschikt kunnen worden geacht. Derhalve dient de verdachte van het tenlastegelegde te worden vrijgesproken .”
Lees het vonnis hier.
Gerechtshof ’s-Gravenhage, 12 juli 2007, KG ZA 05/925. Stichting De Thuiskopie tegen Opus Supplies B.V. (Met dank aan Dirk Visser, Klos Morel Vos & Schaap).
Wel gemeld, nog niet besproken. Het Hof bekrachtigt het vonnis van de voorzieningenrechter van de Rechtbank Den Haag. In casu geen thuiskopievergoeding bij levering vanuit buitenland op bestelling Nederlandse particulieren.
Opus GmbH, een onderneming die vanuit Duitsland op basis van bestellingen via internet blanco CD’s en DVD’s levert aan afnemers in Nederland. Voor de door Opus aan Nederlandse afnemers geleverde CD’s wordt geen thuiskopievergoeding aan de Stichting Thuiskopie betaald.
Het Hof komt tot de conclusie dat Opus kan niet worden aangemerkt als importeur in de zin van artikel 16c lid 2 Aw en derhalve geen thuiskopie-vergoeding verschuldigd is. Hierbij grijpt het Hof uitgebreid terug naar de parlementaire geschiedenis bij het wetsvoorstel ter invoering van artikel 16c Aw. Volgens het Hof contracteert Opus de Nederlandse kopers onder toepasselijkverklaring van de algemene voorwaarde dat het vervoer in opdracht van koper geschied. De levering vindt derhalve plaats in Duitsland op grond waarvan Opus niet als importeur maar als exporteur dient te worden aangemerkt. Opus is immers verantwoordelijk voor het vervoer en voor het afleveren van de CD’s in Nederland.
Nu dit met zich meebrengt, aldus het Hof, dat Opus geen vergoeding verschuldigd is over aan Nederlandse kopers geleverde blanco informatiedragers, heeft de voorzieningenrechter terecht de vorderingen tegen Opus afgewezen.
Lees het vonnis hier. Vonnis Rechtbank Den Haag: IEF 920 (16 september 2005).
Rechtbank ’s-Gravenhage, 17 juli 2007, KG ZA 07-756. Henri Peteri B.V. tegen Boretti B.V. (met dank aan Moïra Truijens, Brinkhof).
Misleidende reclame. Kort geding over heetwaterkranen die geen kokend water leveren.
Eiseres Peteri verkoopt onder de naam Quooker een heetwaterkraan, waar kokend water (100°C) uitstroomt. Quooker is de enige heetwaterkraan op de Nederlandse markt waar daadwerkelijk kokend water uitkomt. Peteri stelt dat concurrent Boretti zich schuldig maakt aan misleidende reclame door uitingen op haar website dat de heetwaterkranen van Boretti kokend, of gekookt hebbend, water kunnen leveren. Volgens Peteri blijft de watertemperatuur van de kranen van Boretti onder de 100°C; dus niet kokend.
Peteri heeft tijdens de zitting het heetwatersysteem ‘model GARDA’ van Boretti gedemonstreerd en ten overstaan van de voorzieningenrechter temperatuurmetingen verricht. Ter zitting is een maximale watertemperatuur gemeten van 98,5°C. Pogingen van Boretti om het verschil in watertemperatuur tussen de Quooker en haar waterkraan te bagatelliseren, zijn door de rechter verworpen.
De voorzieningenrechter oordeelt voorshands dat er sprake is van misleidende reclame in de zin van art. 6:194 BW en overweegt daartoe dat Peteri voldoende aannemelijk heeft gemaakt dat: “4.5 (…) de heetwaterkranen van Boretti geen water kunnen tappen van 100°C of meer (“tot 102°C”), dat wil zeggen daadwerkelijk kokend water bij de in Nederland vigerende luchtdruk. Evenmin is bij normaal gebruik van deze apparatuur sprake van tap van water dat enige relevant te achten tijd heeft doorgekookt (…)”.
“4.8 (…) Door overduidelijk te suggereren dat de Boretti apparatuur gekookt (hebbend) water kan afgeven (kopje thee, even snel wat groente koken, in combinatie met de prominente en herhaalde uitingen dat het 100 graden kranen/100 graden waterdispensers betreft die kunnen tappen tot 102 graden Celsius), is sprake van misleiding, die onrechtmatig wordt geacht wordt geacht jegens concurrent Peteri, die met haar Quooker wel een “echte” 100 graden heetwaterkraan op de markt brengt”.
Lees het vonnis hier. Eerdere procedure over onder meer misleidende reclame tussen Henri Peteri B.V. tegen AB Power Selling B.V: IEF 3422 (7 februari 2007).
De Telegraaf bericht: “Over het graf van de nog geen maand geleden overleden majoor Bosshardt wordt nu al ruzie gemaakt over het gebruik van de naam van de heilsoldate. Het Leger des Heils distantieert zich hiervan en zegt dat de onenigheid de naam en goede reputatie van de 'majoor' schaadt.
…) Zowel de Stichting Nederland Positief en als de Stichting Majoor Bosshardt Prijs - voor een betere samenleving beweert 'recht' te hebben op de Majoor Bosshardt Prijs. Gitta de Zwart, woordvoerder van het Leger des Heils, de organisatie waarvoor majoor Bosshardt zich haar hele leven heeft ingezet: "Deze stichtingen zijn op geen enkele manier met ons verbonden. Wij hebben de initiatiefnemers daar wél om gevraagd. Tevergeefs..."
Lees hier meer.
De Taalunie maakt bezwaar tegen het gebruik van de naam ' Groene boekje' en de domeinnaam groeneboekje.info door de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en een tweetal ingenieursbureaus.
Gemeenten en projectontwikkelaars maken veelvuldig gebruik van dit boekje, dat officieel 'Bedrijven en Milieuzonering' heet, bij de ruimtelijke inpassing van bedrijven nabij woningen en van nieuwe woningen nabij bedrijven.
De Taalunie stelt dat zij de naam het 'Het Groene Boekje' als merk heeft beschermd. Zij geeft met de Sdu het Groene Boekje op papier uit. Volgens Johan Van Hoorde van de Taalunie lijkt het gebruik van GroeneBoekje.info voor een website wel degelijk inbreuk te maken op de merkrechten van de Taalunie: "Het gebruik van Groenboekje.info schept verwarring met onze domeinen en merken. Als de mensen naar ons op zoek zijn kunnen ze uitkomen bij de milieusite, en andersom ook. Als ik het zo zie, zullen we daartegen moeten optreden. We zullen eerst overleg voeren met Sdu Uitgevers." (De merkregistratie nr. 0458972, woordmerk HET GROENE BOEKJE staat op naam van NV SDU).
Lees hier iets meer.
Kamerstukken, Handelingen 2006-2007, nr. 85, pag. 4684-4695. Behandeling van het wetsvoorstel Wijziging van de Rijksoctrooiwet 1995 en enige andere wetten naar aanleiding van de evaluatie van de Rijksoctrooiwet 1995 van 2006 (Evaluatie 2006 Rijksoctrooiwet 1995) (30975, R1821)
"Minister Van der Hoeven: Voorzitter. Ik ben blij dat de Kamer unaniem van oordeel is dat het wetsvoorstel dat voorligt een verbetering inhoudt ten opzicht van de huidige Rijksoctrooiwet 1995. Er is inderdaad sprake van een kwaliteitsverbetering. Het kleine octrooi wordt afgeschaft, omdat blijkt dat dit niet helemaal oplevert wat wij ervan verwachtten. Ook willen wij graag een aantal knelpunten oplossen rondom rechtsonzekerheid, te hoge kosten en onvoldoende octrooibewustzijn van het mkb"
Lees de handelingen hier.
O.a. de Volkskrant bericht dat Jamin de Hema heeft gesommeerd haar nieuwe Dubbeldik ijsje uit de handel te halen. Volgens Jamin lijkt zowel het ijsje, bestaande uit twee wafels met daartussen een plak ijs in twee verschillende smaken, als de verpakking teveel op haar eigen Dubbeldik ijsje.
Jamin stelt voorts dat Hema door het gebruik van de naam Dubbeldik inbreuk maakt op Jamins merkrechten op dit woord.
Op de kassabon is volgens Jamin ook de naam Dubbeldik te lezen. Zonder de verpakking zouden consumenten geen onderscheid kunnen maken tussen het Jamin- en Hema-ijsje. ‘Dat laat Jamin niet zomaar gebeuren’, aldus een zegsman namens het bedrijf. Jamin neemt de zaak hoog op.
Het Hema-ijsje kost 1 euro en is daarmee 20 eurocent duurder dan de Dubbeldik van Jamin.
Lees hier iets meer
HvJ EG, 18. Juli 2007, Conclusie A-G Juliane Kokott in zaak C 275/06. Productores de Música de España (Promusicae) tegen Telefónica de España SAU. (Niet beschikbaar in het Nederlands).
Auteursrecht. Verzoek om een prejudiciële beslissing. "Is het de lidstaten (…) toegestaan om te bepalen dat operatoren van elektronische communicatienetwerken en -diensten, telecomproviders en hostingproviders de verbindings- en verkeersgegevens betreffende elektronische communicaties die tijdens de verstrekking van een dienst van de informatiemaatschappij tot stand zijn gebracht, slechts ten behoeve van een strafrechtelijk onderzoek of ter bescherming van de openbare of de nationale veiligheid, en dus niet ten behoeve van civiele procedures, dienen te bewaren en ter beschikking te stellen?"
“Ich schlage dem Gerichtshof daher vor, das Vorabentscheidungsersuchen wie folgt zu beantworten:
Es ist mit dem Gemeinschaftsrecht vereinbar, wenn Mitgliedstaaten die Weitergabe von personenbezogenen Verkehrsdaten zum Zweck der zivilrechtlichen Verfolgung von Urheberrechtsverletzungen ausschließen.”
Lees de conclusie hier.
GvEA, 12 juli 2007, zaak T-229/05, AEPI tegen Europese Commissie. (Alleen beschikbaar in het Frans en het Grieks).
Auteursrecht , naburige rechten en medediging in Griekenland.
"Dans sa plainte, la requérante souligne que la rémunération des droits voisins avait été fixée à un niveau excessif, qui allait jusqu’à 5 % des recettes brutes des stations de radio et des chaînes de télévision grecques. Ce comportement constituerait une violation des articles 81 CE et 82 CE, qui lui causerait des préjudices graves et irréparables, dans la mesure où les entreprises ne seraient pas en mesure de payer ces montants excessifs, privant ainsi la requérante de la perception des redevances qu’elle réclamait pour les droits d’auteur.
(…)Au vu de ce qui précède, il y a lieu de constater que la requérante n’a produit aucun élément concret établissant l’existence actuelle ou potentielle de dysfonctionnements importants dans le marché commun. Par conséquent, la requérante ne démontre pas que, dans la décision attaquée, la Commission a commis une erreur manifeste d’appréciation lorsqu’elle a considéré que les pratiques dénoncées par la requérante produisaient leurs effets dans une large mesure ou même intégralement dans le marché grec, et que, en conséquence, elles n’étaient pas de nature à affecter le commerce entre États membres au sens des articles 81 CE et 82 CE."
Lees het arrest hier.
