Dossiers

Vzr. Rechtbank Den Haag 14 december 2021, IEF 20405, RB 3581, LS&R 2008;C/09/619649 / KG ZA 21 /1010 (Boehringer tegen AstraZeneca) Kort geding. Zowel Boehringer als AstraZeneca brengt geneesmiddelen op de markt voor de behandeling van patiënten met diabetis mellitus type 2 (hierna: DM2). In deze zaak gaat het over de zogenoemde SGLT-2 remmers voor de behandeling van DM2. De bezwaren van Boehringer tegen de TBR (terugbetalingsregeling) van AstraZeneca zijn te onderscheiden in (i) bezwaren tegen de TBR als zodanig en (ii) bezwaren tegen de communicatie over de TBR. Aan bod komen, onder meer: de toelaatbaarheid van TBR-en in het kader van receptgeneesmiddelen in het algemeen; de toelaatbaarheid van TBR-en in het licht van de regels omtrent gunstbetoon; de relativiteit van de normen uit hoofdstuk 9 van de Geneesmiddelenwet inzake geneesmiddelenreclame; en de reikwijdte van de ‘algemene’ reclameregels vervat in de artikelen 6:193 en 6:194 BW. De vorderingen van Boehringer worden afgewezen.

Rechtbank Amsterdam 15 december 2021, IEF 20404; C/13/689643 / HA ZA20-930 (Digital Revolution tegen HP) HP is onderdeel van een wereldwijd technologiebedrijf dat onder meer tonercartridges fabriceert. HP brengt deze cartridges onder eigen naam op de markt. Digital Revolution exploiteert een webwinkel 123inkt.nl. Via deze webwinkel verkoopt zij HP-cartridges en huismerkcartridges die gebruikt kunnen worden in printers van HP. Beide partijen hebben teksten op hun website geplaatst die volgens de andere partij onder meer misleidend zijn. De rechter concludeert o.a. in conventie dat HP zich niet schuldig heeft gemaakt aan misleidende (vergelijkende) reclame en oneerlijke handelspraktijk. In reconventie wordt geoordeeld dat de mededelingen die Digital Revolution openbaar heeft gemaakt  op onderdelen ongeoorloofd vergelijkend zijn en daarmee onrechtmatig tegenover HP. Aannemelijk is dat HP als gevolg van dit onrechtmatig handelen van Digital Revolution schade heeft geleden.

HR Conclusie A-G 9 november 2021, IEF 20403, IT 3751; ECLI:NL:PHR:2021:1050 ( DDoS-aanvallen) Strafrecht. De verdachte is bij arrest van 22 juli 2020 door het gerechtshof Amsterdam wegens het “opzettelijk en wederrechtelijk de toegang tot en/of het gebruik van een geautomatiseerd werk belemmeren door daaraan gegevens toe te zenden” − DDoS-aanvallen −, veroordeeld tot een geheel voorwaardelijke taakstraf voor de duur van 40 uren, met een proeftijd van één jaar. Daarnaast heeft het hof de onttrekking aan het verkeer bevolen van een computer en de teruggave gelast van een gsm, een en ander als nader in het arrest bepaald. Bij herstelarrest van 23 juli 2020 is het dictum aangevuld met een vervangende hechtenis van 20 dagen hechtenis voor het geval de taakstraf niet naar behoren zal worden verricht. De A-G concludeert tot verwerping van het beroep. De klacht in het middel dat het hof onder een geautomatiseerd werk ook een website heeft verstaan berust op een onjuiste lezing van de tenlastelegging en bewezenverklaring.

Rechtbank Amsterdam 26 november 2021, IEF 20402; ECLI:NL:RBAMS:2021:6903 (Merkvervalste goederen) Materieel strafrecht. Verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 10 maanden waarvan 4 maanden voorwaardelijk en een proeftijd van 2 jaren. Meegewogen heeft het volgende: Verdachte is gedurende zo’n anderhalf jaar medeplichtig geweest aan bedrijfsmatige handel in merkvervalste goederen. Het merk- c.q. auteursrecht van een aantal rechthebbenden is geschonden. Ook wordt oneerlijke concurrentie bedreven ten opzichte van bonafide bedrijven die wel de belangen van die rechthebbenden respecteren. De merkhouders zelf lopen inkomsten mis als potentiële klanten de namaakartikelen kopen in plaats van de originele artikelen.

Inhoudsopgave van het tijdschrift Auteursrecht 2021-4. Auteursrecht wordt in opdracht van de Vereniging voor Auteursrecht (VvA) uitgegeven door uitgeverij deLex en verschijnt vier maal per jaar.

Editorial 
177 Over passend inkomen en investeringen gesproken - Stef van Gompel

Vrz. Rechtbank Amsterdam 3 december 2021, IEF 20400; C/13/709762 / KG ZA 21-924 AB/EB (Eiser tegen Noordkaap) Noordkaap produceert het televisieprogramma “Undercover in Nederland”.  Eiser heeft een advertentie op de website sexjobs.nl onder het kopje betaling in natura geplaatst. Onder de naam “Sanne” heeft een medewerker van Noordkaap op de advertentie gereageerd. Ze liet daarbij weten bijna 18 te zijn. In het daaropvolgende WhatsApp contact meldde eiser dat hij liefdevolle seks wilde hebben en per afspraak een vergoeding te betalen. Eiser en “Sanne” hebben vervolgens afgesproken elkaar te ontmoeten om kennis te maken. Die ontmoeting is door Noordkaap opgenomen met verborgen camera en microfoon. Daar heeft “Sanne” gezegd dat ze twee maanden daarvoor 17 was geworden. De volgende dag appte eiser  “Vond je een spontane vrouw. Houdt het maar op 21 jaar, qua leeftijd.”

Vrz. Rechtbank Den Haag 10 december 2021, IEF 20399, LS&R 2006; ECLI:NL:RBDHA:2021:13616 (Bayer tegen Teva c.s.) Kort geding. Bayer brengt in Nederland het geneesmiddel Nexavar op de markt. Het werkzame bestanddeel van Nexavar is sorafenib. Bayer heeft op 3 december 2002 een internationale PCT-aanvraag ingediend, gepubliceerd onder nummer WO 579 voor ‘Aryl urea compounds in combination with other cytostatic or cytotoxic agents for treating human cancers’. WO 579 is voortgezet als Europese octrooiaanvraag onder publicatienummer EP 799. Deze zaak ziet op een derde generatie divisional afsplitsing, te weten EP 255. EP 255 is verleend op 22 augustus 2012 onder inroeping van het prioriteitsdocument US 609 van 3 december 2001. EP 255 is van kracht tot 2 december 2022. Bayer beroept zich in deze zaak enkel op conclusie 12 van EP 255. Bayer vordert een verbod inbreuk te maken op het Nederlandse deel van EP 255. Teva c.s. stelt dat de door Bayer gevraagde voorziening moet worden geweigerd omdat een serieuze, niet te verwaarlozen kans bestaat dat conclusie 12 in een bodemprocedure zal worden vernietigd. De voorzieningenrechter concludeert dat er een gerede kans aanwezig is dat het Nederlandse deel van conclusie 12 van EP 255 in een bodemprocedure nietig wordt bevonden. Dit voorlopig oordeel wordt ondersteund door zowel de Engelse als de Duitse beslissing in een bodemprocedure. Bij die stand van zaken wegen de belangen van Bayer niet op tegen die van Teva c.s. en zal de verbodsvordering worden afgewezen.

Web 3.0 komt eraan. Web 3.0 gaat over een nieuwe trend waarbij internettoepassingen veel meer op elkaar zijn afgestemd, kunnen samengaan of geïntegreerd kunnen worden. Web 3.0 wordt beschouwd als de derde fase in de ontwikkeling van het internet en is daarmee een vervolg op web 1.0 en web 2.0. Web 3.0 wordt ook wel het semantische web genoemd of de Metaverse. Web 1.0 wordt beschouwd als het web van de documenten, gericht op passieve gebruikers. Web 2.0 is meer het internet van de interactie. Zoekmachines en social media platforms die worden gevuld met door de gebruikers gerealiseerde ‘user-generated-content’ hebben geleid tot disruptie in – met name – de media, reclame en retail. Verschillende grote bedrijven die niet snel genoeg wisten te veranderen legden daardoor het loodje en hele grote nieuwe mediabedrijven als Facebook en Google werden daardoor miljarden waard.
Lees verder >>, en zie ook aflevering 1 van de artikelenserie van Koedooder over Web 3.0.

Rechtbank Midden-Nederland 24 november 2021, IEF 20397, IT 3748, RB 3576; ECLI:NL:RBMNE:2021:5725 (Eiseres tegen Hoch Capital LTD) Hoch Capital is een Cypriotische vennootschap, dat in Nederland Contracts for Difference (CFD’s) aanbiedt. Hoch Capital heeft zich naar het oordeel van de rechtbank schuldig gemaakt aan oneerlijke handelspraktijken. Zij heeft op een misleidende manier geadverteerd over haar product door te doen alsof het ging om bitcoins. Daarnaast heeft zij in strijd met consumentenbeschermende maatregelen van de Europese toezichthouder op de financiële markten (ESMA) gehandeld door eiseres met onware mededelingen over te halen om een professionele cliënt te worden, waardoor het financiële risico voor eiseres verder toenam. Dit betekent dat eiseres alle CFD-transacties terecht heeft vernietigd op grond van artikel 6:193j lid 3 BW. De vennootschap wordt veroordeeld om alle bedragen die eiseres heeft ingelegd terug te betalen. 

De Brexit was aanleiding voor vele publicaties. Voor iemand die volgend jaar 35 jaar in het vak zit een soort déjà vu (1987!), want behalve juridische relevantie zit er ook een commercieel aspect aan de Brexit. Nieuwe landen vragen ‘nieuwe’ registraties indien men merkbescherming wil. Ook al zijn we vooralsnog druk bezig met de administratie van de UK klonen. Dat automatisch ontstaan van een kloon is natuurlijk juridisch een zegening omdat opgebouwde rechten niet verloren gaan. Aan de andere kant, ik stipte het al aan, administratief een hele klus voor merkeigenaren dan wel haar vertegenwoordigers. Velen zullen verzucht hebben ‘waarom een EU registratie als land binnen de internationale merkregistratie niet binnen de IR gekloond wordt in plaats van het ontstaan van een aparte UK registratie’. Een zo efficiënt mogelijke merkenportfolio is cruciaal voor een effectief beheer.