Auteursrecht  

Rechtbank Den Haag 8 december 2021, IEF 20388; ECLI:NL:RBDHA:2021:13501 (Nine&Co tegen Van Meel) Van Meel is een onderneming die actief is in de mode-industrie, onder het merk Frogs and Dogs heeft zij een aan twee zijden te dragen vestje, een shirtje en een broek op de markt gebracht in de kleuren lichtroze, mintgroen en wit (hierna: de FD producten). Nine&Co beroepen zich op auteursrechtelijke bescherming van kledingstukken uit haar Noppies baby basic collection (hierna: de Noppies collectie) en stelt dat Van Meel met de FD producten inbreuk maakt op deze collectie. Ook doet Nine&Co een beroep op slaafse nabootsing. Het verweer van Van Meel dat zij geen inbreuk maakt en evenmin onrechtmatig handelt, slaagt. De rechtbank overweegt dat de totaalindruk van de FD producten op een groot aantal onderdelen afwijkt van de Noppies collectie. Er is daarom geen sprake van auteursrechtelijke inbreuk. Voor slaafse nabootsing is vereist dat het product waarvan wordt gesteld dat het is nagebootst een eigen gezicht op de relevante markt heeft. Dit heeft Nine&Co niet onderbouwt, deze vordering wordt daarom afgewezen.

Gerechtshof Amsterdam 16 november 2021, IEF 20385; C/13/687466 / KG ZA 20-652 (Kunstenares tegen gemeente Amsterdam) Eiseres is kunstenares en heeft in opdracht van de gemeente een kunstwerk vervaardigd, dat op een locatie in Amsterdam zou worden geplaatst. De gemeente heeft na protest van buurtbewoners besloten het kunstwerk niet op die locatie te plaatsen. In een door eiseres aangespannen kortgedingprocedure heeft het hof de gemeente op straffe van een dwangsom van € 50.000 veroordeeld tot plaatsing van het kunstwerk op een alternatieve locatie [IEF 17472]. Volgens eiseres is de gemeente die veroordeling niet nagekomen en is de dwangsom verbeurd. De gemeente vordert opheffing dan wel matiging van de dwangsom onder andere omdat in hun ogen de door voorzieningenrechter opgelegde combinatie van een inspannings- en resultaatsverplichting tegenstrijdig is. Het hof stelt dat de inspanningsverplichting van de gemeente om zich maximaal in te spannen de tijdige plaatsing van het kunstwerk binnen maximaal twee jaar te realiseren niet tegenstrijdig is. Het hof oordeelt dat de dwangsom is verbeurd en ziet geen grond voor opheffing of matiging van de dwangsom.

Hof 's-Hertogenbosch 22 november 2021, IEF 20384; ECLI:NL:GHSHE:2021:3547 (Masterboxen) Zie [IEF 14644] Het hof veroordeelt de verdachte ter zake van de illegale productie, invoer en handel in/van Masterboxen en deelneming aan een criminele organisatie tot een gevangenisstraf voor de duur van 12 maanden, met aftrek van voorarrest, waarvan 9 maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaren. Het hof wijdt onder meer overwegingen aan de ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie in de strafvervolging, onder andere met betrekking tot het (rechtmatige) optreden van de Stichting Brein en de samenwerking tussen deze stichting en de FIOD.

Rechtbank Den Haag 3 november 2021, IEF 20381; ECLI:NL:RBDHA:2021:12111 (Nikki Amsterdam tegen Nomenta cs) Twee partijen (de huidige eigenaresse van Nikki Amsterdam en de eigenaar van Wierdijk) zijn in 2017 samen de onderneming Nikki Amsterdam begonnen die zich bezighield met de verhandeling van een bluetooth luidspreker, ledlamp en wijnkoeler ineen met een design dat trekken heeft van een Chinese lampion (hierna: de Asserbo). De Asserbo werd aan Nikki Amsterdam geleverd door Nomenta HK. Na enige tijd heeft de eigenaar van Wierdijk zijn aandelen in Nikki Amsterdam overgedragen aan zijn compagnon en zich ook verder teruggetrokken uit die onderneming. Hij is daarna gaan samenwerken met Nomenta HK die zelf in Europa de markt op wilde. Omdat Nomenta HK de Asserbo niet meer aan Nikki Amsterdam wilde leveren, heeft deze het product rechtstreeks afgenomen van producent Foshan uit China. Nomenta HK wilde dit verbieden en is daarom een procedure in kort geding begonnen waarbij zij zich op het standpunt stelde dat zij het auteursrecht en een niet geregistreerd Gemeenschapsmodel-recht op het product heeft.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 13 juli 2021, IEF 20380; ECLI:NL:RBAMS:2021:6507 (Fotograaf tegen Ingenieursbureau) Een architectenbureau heeft een huis ontworpen. Gedaagde is een ingenieursbureau in constructieadvies en heeft voor het huis de constructieberekeningen gemaakt. Eiser is professioneel fotograaf en heeft in opdracht van het architectenbureau acht foto’s van het huis gemaakt. Eiser is auteursrechthebbende op de foto’s. Het architectenbureau heeft deze foto’s op haar website geplaatst. Gedaagde heeft vervolgens met toestemming van het architectenbureau deze foto’s ook op haar website geplaatst, zonder melding te maken van de fotograaf. Eiser vordert onder andere dat gedaagde zal worden verplicht tot betaling van € 2.400,00 aan schadevergoeding. De kantonrechter oordeelt dat gedaagde de foto’s voor het publiek toegankelijk heeft gemaakt en daarmee inbreuk maakt op het aan eiser toekomende auteursrecht. Het verweer van gedaagde dat zij toestemming had van het architectenbureau kan haar niet helpen. Die omstandigheid kan er niet toe leiden dat gedaagde geen inbreuk heeft gepleegd op het auteursrecht van eiser. Het onbewust schenden van het auteursrecht komt voor rekening en risico van de inbreukmaker. Geoordeeld wordt dat de gevorderde schadevergoeding, mede gelet op de periode van ruim twee jaar waarin de foto’s op de website van gedaagde te zien zijn geweest, redelijk is en wijst deze toe.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 2 november 2021, IEF 20362; ECLI:NL:RBAMS:2021:6239 (Sjaals 2) Kort geding. Eiseres ontwerpt en vervaardigt sjaals en is houdster van het uniemerk. De voorzieningenrechter heeft bij vonnis van 12 december 2019 geoordeeld dat de sjaals van eiser worden gekenmerkt door originaliteit en exclusiviteit en getuigen van creatieve keuzes, [IEF 18891]. Er is dus sprake van een eigen intellectuele schepping. De sjaals komen om die reden voor auteursrechtelijke bescherming in aanmerking. Gedaagde verkoopt kleding en sjaals op internet. Eiser vordert dat gedaagde wordt veroordeeld om iedere inbreuk op de auteursrechten van eiseres op de sjaals te staken en gestaakt te houden. Het verweer van gedaagde dat hij er niet over gaat welke sjaal een model of een fotograaf kiest als accessoire gaat niet op. Een auteursrechtinbreuk hoeft niet per se te bestaan uit het te koop aanbieden van een product, maar kan ook bestaan uit het openbaar maken van een afbeelding van dat product. De voorzieningenrechter veroordeelt gedaagde om de afbeelding van de sjaal die is te zien op zijn website bij “[model jurk]” en de twee afbeeldingen van de sjaals die zijn te zien op zijn Instagramaccount te verwijderen en verwijderd te houden.

Ondernemingsrechtbank Gent 3 november 2021, IEF 20361, IEFbe 3329 (Permission Machine tegen Kortom) Kort geding. Permission Machine beheert auteursrechten en naburige rechten van meerdere rechthebbenden, waaronder het auteursrecht op foto’s die door individuele fotografen aan het persagentschap Belga News Agency zijn overgedragen. Kortom verzorgt via haar website een maandelijkse digitale mailing van nieuwsbrieven geïllustreerd met een foto die verband houdt met het nieuwsbericht en die na één maand offline worden gehaald. Kortom heeft op deze manier meerdere foto’s van Belga News Agency gebruikt. Permission Machines stelt dat Kortom inbreuk maakt op haar vermogensrechtelijke en morele auteursrechten. De rechter verklaart de vorderingen van Permission Machine ontvankelijk maar niet gegrond. Hij komt tot dit oordeel vanwege de modus operandi van Permission Machine, die bestaat uit het internet doorzoeken op afbeeldingen genomen door fotografen waarvan zij de auteursrechten in portefeuille hebben en namens deze fotograaf een licentie aanbieden tegen eenzijdig opgelegde voorwaarden wat de looptijd en prijs betreft. De stopzetting van het inbreukmakend gebruik door verwijdering vormt in deze fase geen prioriteit. Het Hof van Justitie heeft overwogen dat dergelijke praktijken niet in overeenstemming zijn met de doelstellingen van beheersvennootschappen en als misbruik kunnen worden gekwalificeerd indien er sprake is van een disproportionele uitoefening van rechten waarvan de beoordeling toekomt aan de nationale rechter.

Hof Amsterdam 2 november 2021, IEF 20356; ECLI:NL:GHAMS:2021:3358 (Arc2, Tulp 1 en 2 en O+M Team tegen Tulp) De heer X is architect en directeur/eigenaar van Arc2. In februari 2016 zijn door hem twee ontwerptekeningen gemaakt voor de landschappelijke wooninrichting van een kavel in Almere. In 2017 zijn Tulp 1 en Tulp 2 opgericht ten behoeve van de projectontwikkeling van twee kavels in Almere. Zij hebben een ontwerp voor deze twee kavels gepresenteerd aan het publiek (het Tulp-ontwerp). Arc2 voert vijf grieven aan tegen het vonnis in eerste aanleg. Met grief 1) voert Arc2 aan dat de kantonrechter heeft nagelaten de feiten en omstandigheden vast te stellen die van belang zijn voor het antwoord op de ontlenings- en inbreukvraag. Met grief 2) komt Arc2 op tegen de door de kantonrechter aanlegde maatstaf voor een auteursrechtelijk beschermd werk.

Ktr. Rechtbank Gelderland 10 november 2021, IEF 20352; ECLI:NL:RBGEL:2021:5968 (Julianatoren tegen gedaagde) Op Marktplaats.nl zijn meerdere valse vouchers voor een gezinsabonnement op familiepretpark Julianatoren verkocht. Julianatoren stelt dat gedaagde dit heeft gedaan. Gedaagde heeft onrechtmatig gehandeld door inbreuk te maken op het auteursrecht van Julianatoren op de vouchers. De vouchers zijn vanwege het grafisch ontwerp, met een origineel karakter dat zintuiglijk waarneembaar is en geen technisch of functioneel effect heeft, auteursrechtelijk beschermd. De kantonrechter volgt Julianatoren hierin en wijst een deel van de gevorderde schade toe.

Ktr. Rechtbank Limburg 25 oktober 2021, IEF 20346; ECLI:NL:RBLIM:2021:8632 (Verzoekster tegen Vita Natura) Verzoekster is op staande voet ontslagen door Vita Natura. De arbeidsovereenkomsten van verzoekster bevatten een non-concurrentiebeding met een werkingsduur van twee jaar na einde van die arbeidsovereenkomsten. Na haar ontslag benadert verzoekster klanten van Vita Natura en biedt zij producten te koop aan met logo van Vita Natura. Verzoekster vordert in geding primair voor recht te verklaren dat het non-concurrentiebeding uit haar arbeidsovereenkomsten komt te vervallen en zij niet meer gebonden is aan dit beding. Verzoekster voert daarvoor onder andere aan dat het non-concurrentiebeding uitdrukkelijk opnieuw schriftelijk overeengekomen had moeten worden omdat door haar functiewijziging (van medewerkster verkoop binnendienst naar leidinggevende callcenter) het non- concurrentiebeding aanmerkelijk zwaarder is gaan drukken.