Contracten  

Vzr. Rechtbank Amsterdam 3 juli 2018, IEF 17823, ECLI:NL:RBAMS:2018:4665 (Eiser tegen IOS Press) Contractrecht. Uitgeverij IOS Press wordt gedagvaard door de hoofdredacteur van tijdschrift JIN. In augustus 2016 hebben ze een uitgeefovereenkomst gesloten waarbij is besloten dat de eiser hoofdredacteur zou blijven van JIN en IOS Press eindredactiewerkzaamheden zou gaan verrichten en JIN zou uitgeven. JIN wil de overeenkomst ontbinden omdat IOS Press niet voldeed aan verplichtingen, ongecorrigeerde artikelen publiceerde en geen toegang tot uiteindelijke gepubliceerde artikelen verschafte. De vraag is of de uitgeefovereenkomst ontbonden mag worden. Er is geoordeeld dat IOS Press in de nakoming van haar voormelde kernverplichtingen is tekortgeschoten en dat deze tekortkoming een zo groot gewicht heeft dat de uitgeefovereenkomst ontbonden kan worden. 

Rechtbank Amsterdam 30 mei 2018, IEF 17732; ECLI:NL:RBAMS:2018:3658 (manager tegen artiest) Contractenrecht. Als randvermelding. Rechtspraak.nl: De manager (eiser) en artiest hadden een mondelinge managementovereenkomst. De manager heeft ook een samenwerkingsovereenkomst voorgesteld. De artiest heeft die managementovereenkomst opgezegd en wil de samenwerkingsovereenkomst niet (verder) nakomen.

De rechtbank oordeelt dat de manager zijn zorgplicht heeft geschonden. Een manager en zijn artiest hebben tot op zekere hoogte altijd een tegenstrijdig belang (bijvoorbeeld als het gaat om het loon van de manager), maar de afspraken in de samenwerkingsovereenkomst gaan veel verder. De manager wordt door de samenwerkingsovereenkomst de gelijkwaardige zakenpartner van de artiest en de manager wordt de wederpartij van de artiest, doordat de artiest van de manager aandelen zou kopen in het bedrijf van (onder anderen) de manager. De voorgestelde samenwerking is nadelig voor de artiest en zijn manager heeft hem niet genoeg gewezen op het belang van onafhankelijk advies. De artiest mocht op deze grond de managementovereenkomst ook opzeggen.

Hof Arnhem-Leeuwarden 29 mei 2018, IEF 17734 (Aczam tegen Koninklijke VIV Buisman) Als randvermelding. VIV heeft vanaf 1973 blikke ghee naar Libanon geëxporteerd onder de naam Cow Brand, later onder de naam Gold Medal en weer later Gold Plate. Eerst via Aczam met 2% commissie over de aan die klanten gefactureerde bedragen, later is de betaling gestaakt. Aczam heeft merk Cow Brand geregistreerd. De rechtbank in Beirout oordeelt dat Cow Brand aan Aczam toekomt en VIV wordt verboden producten onder dat merk in te voeren. Het merk Gold Medal (Al Bacchara al Haloub) maakt inbreuk op het handelsmerk Cow Brand (Al Bacchara al Haloub), tot in de hoogste instantie is dit in stand gehouden. Aczam vordert betaling van commissie en 2% van verkoopopbrengsten van in Libanon verkochte ghee-producten onder de naam Cow Brand. Aczam is haar verplichting zich in te spannen tot het instandhouden van toegang voor VIV tot de Libanese markt voor ghee vanaf 2004 niet nagekomen en zelfs actief tegengewerkt, dus is er geen recht op commissie. Het Hof bekrachtigt het vonnis waarvan beroep [IEF 15290].

Rechtbank Rotterdam 28 maart 2018, IEF 17672; ECLI:NL:RBROT:2018:2913 (Plimsoll tegen Semath) Contractenrecht. Handelsnaamrecht. Uitleg franchiseovereenkomst: "De heer [gedaagde sub 2], handelend in privé, dan wel via de besloten vennootschap Semath management bv, gezamenlijk verder te noemen Franchise Nemer (FN)". De facturen zijn steeds uitsluitend aan Semath B.V. gericht en zijn ook steeds door Semath B.V. betaald. De overeenkomst is tevens in privé gesloten voor de specifieke bepalingen in de overeenkomst die hem wel tevens in persoon aangaan, zoals concurrentiebeding en verbod tot handelsnaamgebruik. Er is geen hoofdelijke aansprakelijkheid van franchisenemer in privé voor de financiële aansprakelijkheid. Artikel 1:88 lid 1 sub c BW mist toepassing op grond van het bepaalde in lid 5 van dat artikel.

Rechtbank Amsterdam 18 april 2018, IEF 17643; ECLI:NL:RBAMS:2018:2584 (Spinnin Records tegen Nicky Romero) Bij het tussenvonnis [IEF 17005] is overwogen dat de instrumentale versie van het nummer “I Could Be The One (Nicktim)” in beginsel als een gereed gekomen product en dus als productie in de zin van de tussen partijen gesloten ‘exclusieve producers overeenkomst’ kan worden aangemerkt. Het tussenvonnis is aan te merken als eindbeslissing omdat uitdrukkelijk en zonder voorbehoud is beslist. Het gebruik van de woorden ‘kan’ en ‘in beginsel’ maken dat niet anders. Gedaagde is in de nakoming van de aanbiedingsplicht zoals opgenomen in de producersovereenkomst, uitsluitend tekortgeschoten ten aanzien van de Instrumental Mix.

Hof Amsterdam 17 april 2018 en Rechtbank Amsterdam 8 maart 2017, IEF 17639 (Just Ask tegen Free Style Events) Geen onrechtmatige daad. Lieverdjestoernooi is een voetbaltoernooi voor de Marketing-Communicatiebranche buiten de reguliere competitie . Partijen hebben samengewerkt . Na opzegging organiseert Just Ask de AdfoCup, een aan het LT identiek voetbaltoernooi, op dezelfde velden als waarvoor de voorgaande jaren het LT plaatsvond voor een beperkte markt. De rechtbank: Dat is onrechtmatig. Dat geldt ook voor de Sky Radio Run. Al 16 jaar organiseert G op de eerste vrijdag in september een hardloopevenement voor de marcom-branche. G werd vanaf 2014 feitelijk buitengesloten om het LT en de SRR te organiseren. Anders dan de rechtbank, het Hof: valt echter niet in te zien dat Just Ask het hem onmogelijk heeft gemaakt vanaf dat jaar het LT of een hardloopevenement voor de marcom-branche te organiseren. De grieven van Just Ask slagen.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 13 april 2018, IEF 17628 (Woensdregt Holtz tegen Beapart) Contractenrecht. IE-recht. Woensdregt exploiteert een architectenburean, Beapart is eigenaar van B-apart Hotel Kennedy. Woensdregt heeft een overeenkomst tot inrichting van het hotel overgenomen van ADP. Beapart heeft verschillende producten in China laten maken, waaronder lampen die gelijkenis vertonen met Caravaggio-lampen, waarop Lightyears de rechten heeft. Beapart wordt door Lightyears aangesproken en moet €35.000 betalen. Beapart vordert schadevergoeding van Woensdregt vanwege toerekenbare tekortkoming door haar niet voor (mogelijk) schenden van IE-rechten bij aanschaf van vergelijkbare lampen. Van een redelijk handelend en bekwaam architect of interieurontwerper mag niet verwacht worden dat hij of zij advies verstrekt over of waarschuwt voor het al dan niet schenden van IE-rechten van derden. Ten overvloede merkt de kantonrechter op dat Beapart er zelf voor heeft gekozen om de lampen neit bij Lightyears te kopen, maar in China te laten maken. De vordering wordt afgewezen.

Vzr. Rechtbank Amsterdam 29 maart 2018, IEF 17610 (Essential Aesthetics tegen Amsterdam Aesthetics) Handelsnaamrecht. Contract. Essential Aesthetics houdt zich bezig met medische diensten op het gebied van plastische, reconstructieve en anti-aging behandelingen. Partners zijn persoonlijk en zakelijk uit elkaar gegaan middels aandelenoverdracht aan de een. De ander richt Amsterdam Aesthetics op. Essential Aesthetics vordert een verbod op gebruik van de handelsnaam Amsterdam Aesthetics, de bijbehorende domeinnaam, het ontwerp van de website en het Amsterdam Aesthetics logo. Voorzover er geen is handelsnaaminbreuk en auteursrecht inbreuk, heeft Essential Aesthetics gesteld dat ook zonder IE-inbreuk de (niet inbreukmakende gelijkenissen) in combinatie met het inhuren op ZZP-basis van dezelfde artsen, een onrechtmatige daad opleveren jegens Essential Aesthetics. Het inhuren van (deels) dezelfde artsen en plaatsen daarvan op de website zou onrechtmatig zijn omdat het bij zou dragen aan (onrechtmatige) verwarring. Die vorderingen worden afgewezen. Enkel verbiedt de voorzieningenrechter om gebruik te maken van e-mailadressen en andere contactgegevens van klanten van Essential Aesthetics en gedurende 2 jaar contacten te onderhouden in de zin van de vaststellingsovereenkomst.

Rechtbank Den Haag 21 maart 2018, IEF 17595; IT 2527; ECLI:NL:RBDHA:2018:3285 (Mocreate tegen Samsung) Samenwerking. Mocreate heeft de Go App ontwikkeld en ge-rebrand tot Skoep APP. Zij heeft na staken van samenwerking met Samsung, in het nieuws vernomen dat de Upday App zou worden voorgeïnstalleerd op alle nieuwe Samsung toestellen. Uitleg licentieovereenkomst; is sprake van "gelijke" Apps? Er is Mocreate uitsluitend een licentie verleend voor specifiek deze Go App, en niet voor iedere app die naar aard en functionaliteit gelijksoortig is aan de Go App. De Rechtbank verklaart voor recht dat de licentieovereenkomst niet rechtsgeldig is beëindigd. De vordering tot afgifte van de broncode in reconventie wordt afgewezen, omdat Mocreate inmiddels deze heeft verstrekt.

Ktr. Rechtbank Amsterdam 16 maart 2018, IEF 17567; ECLI:NL:RBAMS:2018:1493 (Powned tegen Mooblix) Mediarecht. Partijen hebben een overeenkomst waarbij Mooblix redactionele items, verzorgd en gepresenteerd door de heer X, ex-crimineel, tegen betaling leveren aan PowNed. X is daarna door een misdrijf om het leven gekomen, vóórdat de items gemaakt waren, zodat Mooblix ze niet meer kon leveren. Er is vooruitbetaald voor 3 items. De kantonrechter verklaart voor recht dat de overeenkomst van opdracht tussen PowNed en Mooblix is geëindigd met de dood van de heer X en dat op Mooblix dientengevolge een verplichting rust om de vooruitbetaalde vergoeding onder de overeenkomst terug te betalen. Ter zitting is aan de orde geweest dat PowNed €5.300,00 exclusief btw zal betalen voor het reeds geleverde en uitgezonden item over de begrafenis van X, zodat dit bedrag in mindering gebracht zal worden op het toe te wijzen bedrag. Mooblix dient € 10.600,00 exclusief btw aan PowNed te betalen.