Executiegeschil  

Vzr. Rb. Den Haag 7 januari 2025, IEF 22510 (Eiser tegen Sisley). Op 24 december oordeelde de voorzieningenrechter dat een verkoper inbreuk heeft gemaakt op de merkenrechten van Sisley. Sisley hanteert een selectief distributiesysteem. De verkoper bood zonder toestemming Sisley-producten aan. De rechter oordeelde dat dit merkinbreuk was en wees Sisleys vorderingen toe: een inbreukverbod, inzageplicht en proceskostenveroordeling [zie IEF 22507]. Tegen dit vonnis heeft de verkoper, eiser in deze zaak, een executie kort geding aanhangig gemaakt, dat op 7 januari 2025 diende en waarvan mondeling vonnis is gewezen. In deze zaak vordert eiser op voet van artikel 438 lid 2 Rv dat de executie van de toegestane inzage in en afschrift van beslagen bescheiden wordt geschorst totdat in hoger beroep eindarrest is gewezen. Er is niet gebleken dat er sprake is van een kennelijke juridische of feitelijke misslag. Voor de vraag of de gevorderde schorsing van de tenuitvoerlegging toewijsbaar is, moet er dus een belangenafweging gemaakt worden. Hierbij wegen ook de omstandigheden die zich hebben voorgedaan voor de datum van het vonnis mee. 

HR 22 maart 2024, IEF 21967; ECLI:NL:HR:2024:464 (Russische Federatie tegen HVY). Partijen hebben vooraf aan deze zaak in eerste aanleg geprocedeerd bij de voorzieningenrechter [zie IEF 19526]. Vervolgens is geprocedeerd bij het gerechtshof in Den Haag [zie IEF 20836]. In deze zaak is er sprake van een internationaal privaatrechtelijk executiegeschil met betrekking tot de uitvoering van een beslissing op grond van artikel 438 Rv. In cassatie komt de Russische Federatie onder andere op tegen het oordeel van het hof dat de Russische Federatie zich niet met succes kan beroepen op immuniteit. De Russische Federatie komt onder andere op tegen de huidige stand van de vernietigingsprocedure met betrekking tot de arbitrale beslissingen. Zij stelt dat dit niet meebrengt dat de tenuitvoerlegging daarvan is geschorst. De Russische Federatie heeft een verzoek tot ingediend op basis van artikel 1066 lid 2 Rv.

Vzr. Rb. Zeeland-West-Brabant 31 januari 2024, IEF 21873; C/02/416220 (B. tegen Arctos) B. en zijn toenmalige onderneming zijn in maart 2018 in een bodemprocedure tegen Arctos in Duitsland veroordeeld wegens octrooi inbreuk. B. is veroordeeld om de proceskosten van Actos te betalen. Dit proceskostenvonnis is vertaald naar het Nederlands en gewaarmerkt als Europese Executoriale Titel (hierna: EET). B. heeft echter niet betaald, waarop er door een deurwaarder uit hoofde van het proceskostenvonnis en de EET beslag werd gelegd op de auto van B. B. is van mening dat het executoriaal beslag moet worden opgeheven danwel dat de executie van het vonnis moet worden geschorst.

Parket bij de Hoge Raad 22 september 2023, IEF 21763, ECLI:NL:PHR:2023:821 (Russische Federatie tegen HVY). Vooraf aan deze zaak hebben partijen in eerste aanleg geproduceerd bij de voorzieningenrechter van de rechtbank Den Haag [zie IEF 19526]. Vervolgens is geprocedeerd bij het gerechtshof in Den Haag [zie IEF 20836]. In deze zaak is er sprake van een internationaal privaatrechtelijk executiegeschil met betrekking tot de uitvoering van een beslissing op grond van artikel 438 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (hierna: Rv).

Rechtbank Den Haag 24 juli 2019, IEF 18609, IEFbe 2918; ECLI:NL:RBDHA:2019:7528 (Abbott tegen Kamstra) 843a Rv-incident. Goede procesorde. Zie eerder [IEF 17126] [IEF 17132] [IEF 18193]. Het gaat in de hoofdzaak om een art. 843a Rv-incident. Kamstra vordert het incident tegen Abbott en is gericht op enige instructie van de hoofdzaak. Het dient echter enkel en alleen de vrijwaringszaak. Dit past niet in het systeem van Rv en leidt tot met de goede procesorde strijdige vertraging in de hoofdzaak en levert in dit geval ook misbruik van recht op, omdat het een op voorhand zinloze vordering is. Voor zover het incident is ingesteld met het oog op het voeren van verweer in de hoofdzaak en een voorgenomen reconventionele vordering, is het een buiten de reikwijdte van artikel 843a Rv vallende fishing expedition. De rechtbank wijst de inzage vordering dus af.

Vzr. Rechtbank Den Haag 15 augustus 2018, IEF 17920; IEFbe 2713(Online Publisher tegen Netmedia) Herstelvonnis na IEF 17913. De in overweging 5.24 aangekondigde maximering van de dwangsom ontbreekt en alsnog zal worden bepaald. De voorzieningenrechter maximeert de dwangsom tot een maximum van €75.000.

Vzr. Rechtbank Rotterdam 15 augustus 2018, IEF 17916 (FKP tegen Spirits) Executiegeschil. Merkenrecht. Het Hof Den Haag heeft geoordeeld dat FKP (en niet Spirits) rechthebbende is op Benelux-merken, Spirits is veroordeeld tot afdracht van de winst. Nu vast staat dat Spirits zelf geen wodka verhandelt, roept dat de vraag op op welke wijze de met verkoop behaalde winst moet worden berekend. Met de overlegging van het IUS-rapport zijn geen dwangsommen verbeurd. De werkwijze van de accountant en de beperkte zekerheid die het rapport biedt, maakt het niet duidelijk over de wijze waarop winst moet worden berekend. De voorzieningenrechter veroordeelt Spirits tot een zekerheidsstelling voor 6 miljoen euro door middel van een onherroepelijke afroepgarantie van een gerenommeerde Nederlandse bank.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant 7 augustus 2018, IEF 17912 (Bluemay en Betsoft tegen Novomatic en Bell-Fruit) Staking van executie na bodemprocedure [IEF 17802] waarin de bodemrechter grotendeels de vorderingen betreft inbreuk op auteurs- en merkenrechten op online fruitautomaatspellen toewees. Tegen Redcorp is verstek verleend, maar zij is een ontbonden vennootschap naar buitenlands recht. Nu tegen Redcorp een hoofdelijke veroordeling is uitgesproken, is niet uit te sluiten dat voor betrokkenen een noodtoestand kan ontstaan. Voor A is niet vastgesteld op grond van welke recht de gestelde bestuurdersaansprakelijkheid is beoordeeld. Voor B is in het vonnis niet vastgesteld welke functie hij binnen Betsoft vervult. De veroordeling tot overleggen van bescheiden is onvoldoende gespecificeerd hetgeen tot executieproblemen kan leiden. Artikel 1019h Rv ziet ook op procedures die het vervolg zijn op IE-inbreukprocedures, zoals dit executiegeschil.

Vzr. Rechtbank Noord-Holland 26 augustus 2016, IEF 17842; LS&R 1630; ECLI:NL:RBNHO:2016:11554 (Merck Sharp & Dohme tegen Ono Pharmaceutical) Executiegeschil. MSD en Ono ontwikkelen geneesmiddelen en brengen die op de markt. Ono is houdster van Europees octrooi EP 878 voor ‘immunopotentiating compositions’. Het octrooi is verleend op 22 september 2010 en is onder meer van kracht in Nederland. MSD stelt dat het vonnis berust op een cruciale feitelijke misslag en dat deze misslag van dien aard is dat Ono geen in redelijkheid te respecteren belang heeft bij de tenuitvoerlegging, hetgeen meebrengt dat deze geschorst dient te worden. Het is echter niet evident dat het dictum onjuist is, zodat aan de vereisten voor schorsing niet is voldaan. Ono heeft wel degelijk een te respecteren belang, omdat zij het vonnis mede wil gebruiken als drukmiddel om MSD aan de onderhandelingstafel te krijgen met het oog op het maken van afspraken omtrent een licentie. Het uitwisselen van commercieel gevoelige informatie is volgens MSD een inbreuk op het mededingingsrecht. De mogelijkheid hiervan is echter onvoldoende onderbouwd. MSD heeft wel een aanzienlijk belang om gegevens niet te delen met derden. De veroordeling van de bodemrechter moet gepreciseerd worden dat zij ook tussen partijen kan fungeren op een wijze die recht doet aan doel en stekking van de veroordeling.

Vzr. Rechtbank Den Haag 8 juni 2018, IEF ; ECLI:NL:RBDHA:2018:6797 (Havensluis c.s. tegen gedaagde) Executiegeschil dwangsommen. Onvoldoende aannemelijk dat vonnis van 7 maart [IEF 17545] is overtreden. Het gebruik “Vestival” op websites van derden waren verplichte verwijzing naar 'oude' algemene voorwaarden die raadpleegbaar moeten blijven omdat er tickets zijn verkocht voordat het vonnis is gewezen. In ernst kan worden betwijfeld, of het gebruik van de benaming “Vestival” als metatag moet worden aangemerkt als een schending van het gebod, maar het gebruik van deze metatag is onvoldoende aannemelijk. Havensluis c.s. heeft op sociale media aanzienlijke inspanningen verricht om berichten te verwijderen tot 2014 terug.