Rb. Gelderland 4 december 2024, IEF 22428; ECLI:NL:RBGEL:2024:8743 (Rituals tegen Aldi). Rituals exploiteert winkels in Nederland waarin zij onder andere geurstokhouders met geurstokjes verkoopt. Rituals is houdster van diverse merken- en modelregistraties in verschillende landen, waaronder voor deze geurstokhouders. Sinds december van dit jaar biedt Aldi een cadeauset aan, beschreven als 'een geurkaars en stokjes', op haar website. Deze geurstokjes zitten in een houder. Volgens Rituals maakt deze geurstokjeshouder inbreuk op haar model- en auteursrechten. Rituals stelt dat de houder van Aldi vrijwel dezelfde unieke vorm heeft als haar eigen ontwerp, met een smalle, ronde nek en ribbels over de hele lengte van het product. Het enige verschil is dat de cilindervorm aan de bovenkant van het product van Aldi wat hoekiger lijkt te zijn en dat het merkteken van Rituals ontbreekt. Dit is volgens Rituals echter onvoldoende om een andere algemene indruk te wekken.

Rb. Rotterdam 27 november 2024, IEF 22426; ECLI:NL:RBROT:2024:11971 (Ravestein tegen MacGregor Sweden en Ravestein tegen MacGregor Cargotec). Ravestein heeft twee partijen apart gedagvaard, MacGregor Sweden (hierna: MacGregor) en MacGregor Cargotec (hierna: Cargotec). Ravestein is een scheepswerf en bouwbedrijf dat een linkspan heeft ontworpen voor het gebruik op roll-on/roll-off schepen met 2 of meer dekken. Ravestein verwijt MacGregor dat de laatstgenoemde een linkspan 'Calais 10' heeft gebouwd, waarbij gebruik zou zijn gemaakt van de ontwerptekeningen van Ravestein.Ravestein stelt dat beide partijen de ontwerptekeningen, die Ravestein heeft geproduceerd voor het project ‘Ravelink’, zonder toestemming hebben gebruikt. Hierdoor hebben de gedagvaarde partijen volgens Ravestein bedrijfsgeheimen geschonden en impliceert dit onrechtmatig handelen. In 2022 is een tussenvonnis gewezen tussen Ravestein en Cargotec waarin de rechtbank oordeelde dat er geen sprake is van slaafse nabootsing [zie IEF 20776] en in 2023 is er nog een tussenvonnis gewezen waarin is geoordeeld dat het geleverde bewijs van Ravestein onvoldoende was om te bewijzen dat het bedrijfsgeheim aan MacGregor was geleverd [zie IEF 21824]. Verdere beslissingen over Ravestein tegen Cargotec worden aangehouden. In deze uitspraak heeft Ravestein een nadere incidentele vordering ingesteld doordat MacGregor volgens Ravestein niet heeft voldaan aan de veroordeling in het tussenvonnis. Hierdoor vordert Ravestein inzage van correspondentie tussen MacGregor en een derde partij en inzage in een wijzigingsovereenkomst uit 2018, die mogelijk verwijzen naar de ontwerptekeningen van Ravestein waar zij intellectuele eigendomsrechten op heeft.

Gerecht EU 27 november 2024, IEF 22424; ECLI:EU:T:2024:865 (European Food tegen EUIPO (Nestlé)) European Food en Nestlé procederen al meer dan tien jaar juridisch tegen elkaar, sinds European Food in 2011 een verzoek tot nietigverklaring van het woordmerk FITNESS van Nestlé indiende. Volgens European Food is het woordmerk beschrijvend en heeft het geen onderscheidend vermogen [zie IEF 21480]. European Food diende bij de Kamer van Beroep nieuw bewijsmateriaal in, maar deze weigerde het te accepteren omdat European Food volgens haar onvoldoende had aangetoond dat sprake was van nieuwe feiten. Hiertegen stelde European Food beroep in. Het Gerecht oordeelt dat de Kamer van Beroep een te strikte interpretatie heeft gehanteerd bij het accepteren van nieuw bewijsmateriaal.

Mr. Job is de naam van de vernieuwde vacaturesite van Mr. Volgens uitgever Charley Beerman, is de belangrijkste USP van Mr. Job de hoeveelheid traffic die de site Mr. Online maandelijks genereert. “Anders dan sites die zich uitsluitend op vacatures richten, biedt Mr. elke dag relevant juridisch nieuws. Mr. is met maandelijks 80.000 unieke bezoekers dan ook de grootste generieke juridische site van Nederland.” Beerman weet heel goed dat de bezoekers van Mr. Online niet allemaal actief op zoek zijn naar een nieuwe baan, maar ze kunnen natuurlijk wel geattendeerd worden op een nieuwe job. “Dan gaat het vaak om juristen die het gewoon goed doen bij hun huidige werkgever, niet actief zoeken en daarom niet worden bereikt door vacaturesites. Door het grote latente bereik van Mr. Online hebben werkgevers op Mr. Job de hoogste kans op kwalitatief hoogwaardige respons.”

UPC CoA 3 december 2024, IEF 22425, IEFbe 3839; UPC_CoA_297/2024 (SharkNinja tegen Dyson). Dyson is houder van een octrooi op een stofzuiger en is een inbreukprocedure gestart tegen SharkNinja. Het Gerecht van Eerste Aanleg heeft geoordeeld dat SharkNinja inderdaad inbreuk maakt op het octrooi van Dyson en heeft voorlopige voorzieningen toegewezen. Hiertegen gaat SharkNinja in hoger beroep. Het Hof van Beroep oordeelt dat kenmerk 1.3 van het octrooi van Dyson vereist dat de luchtstroom tangentieel wordt geleid, waardoor een spiraalvormige luchtstroom ontstaat die centrifugale krachten genereert om de deeltjes te scheiden. Nu is de vraag of de betwiste uitvoeringen van SharkNinja een cyclonische scheidingsinrichting omvatten zoals vereist door kenmerk 1.3. Het Hof van Beroep is van oordeel dat Dyson onvoldoende heeft aangetoond dat kenmerk 1.3 in de betwiste uitvoeringen wordt gerealiseerd en concludeert dan ook dat het octrooi niet is geschonden. Op basis van de waarschijnlijkheidsafweging is het niet waarschijnlijker dan niet dat er inbreuk wordt gemaakt op het octrooi. De voorlopige voorziening van het Gerecht van Eerste Aanleg wordt opgeheven.

HvJ EG 7 juli 2005, IEF 22427; ECLI:EU:C:2005:432 (Have a break)

Onderwerp:
Inburgering 

Feiten:
Mars maakte bezwaar tegen de inschrijving als merk van Nestlé van de slogan ‘have a break’ wegens gebrek aan onderscheidend vermogen, omdat deze slogan alleen in de combinatie Have a break, Have a Kit Kat werd gebruikt.

Rechtsregel (dictum):
Een merk kan onderscheidend vermogen krijgen door gebruik van het merk als deel van of in samenhang met een ingeschreven merk.

Rb. Amsterdam 22 november 2024, IEF 22421; ECLI:NL:RBAMS:2024:7235 (Fraude inburgeringsexamens) Naar aanleiding van het onderzoek Benbrook, waarin onderzoek is gedaan naar grootschalige fraude met inburgeringsexamens en facturen van lessen, zijn vier verdachten gedagvaard. Een van deze verdachten is een bedrijf met rechtspersoonlijkheid dat zich volgens het OM schuldig heeft gemaakt aan mensensmokkel, valsheid in geschrift en het inbreuk maken op het auteursrecht van een ander. Twee van de verdachten zijn bestuurders en feitelijk leidinggevenden van het bedrijf, en het OM stelt dat de laatste verdachte medepleger is van de door het bedrijf gepleegde strafbare feiten. Alle verdachten worden vrijgesproken van mensenhandel, omdat de rechtbank dit niet bewezen acht. Het bedrijf en zijn bestuurders worden veroordeeld voor het medeplegen van valsheid in geschrift dan wel het feitelijk leidinggeven aan het medeplegen.

Hof Den Haag 1 oktober 2024, IEF 22420; ECLI:NL:GHDHA:2024:2287(Earth Concepts tegen Upstream en EWI) Het arrest van het hof Amsterdam over deze zaak is door de Hoge Raad vernietigd en verwezen naar het Gerechtshof Den Haag [zie IEF 20526]. In deze zaak gaat het over een geschil tussen Earth Concepts, Upstream en EWI over het eigendom en de levering van de merken "Earth Water". Upstream heeft in samenwerking met EWI de woord- en beeldmerken "Earth Water" geregistreerd, waarbij in de samenwerkingsovereenkomst is bepaald dat alle uit de overeenkomst voortvloeiende rechten van intellectuele eigendom aan Upstream toekomen. Earth Concepts stelt dat zij op basis van een licentieovereenkomst uit 2010 recht heeft op overdracht van deze merken en daarom in 2014 beslag hierop heeft gelegd. Als de overeenkomst uit 2010 geldig is, heeft Earth Concepts mogelijk een ouder recht op de merken dan EWI, die de merken vóór het beslag via een vaststellingsovereenkomst heeft verkregen. Upstream stelt echter dat deze licentieovereenkomst niet geldig is of niet bestaat. Daarnaast voeren Upstream en EWI aan dat de merken destijds te kwader trouw zijn geregistreerd en dat Upstream onder invloed van misleiding of bedrog stond. EWI stelt dat de overdracht van de merken aan hen gerechtvaardigd is en dat het beslag van Earth Concepts in 2014 daardoor niet rechtsgeldig is, zodat de redelijkheid en billijkheid zich verzetten tegen een toewijzing aan Earth Concepts.

Rb. Rotterdam 6 december 2024, IEF 22422; ECLI:NL:RBROT:2024:12214 (MAN MET BRIL KOFFIE tegen MAN MET FRIET en Het Paviljoen by MMF) MMBK is een onderneming genaamd MAN MET BRIL KOFFIE die gespecialiseerd is in koffieproducten. Daarvoor heeft ze een horecagelegenheid en verkoopt deels online koffieproducten aan consumenten en horecaondernemingen. MMF is een onderneming genaamd Man met Friet en verkoopt friet aan horecagelegenheden. De bestuurders van MMF hebben een onderneming genaamd Het Paviljoen by MAN MET FRIET opgericht voor de exploitatie van de snackbar Het Paviljoen. MMF heeft een Benelux-beeldmerk met woordelementen geregistreerd. MMBK stelt dat de gedaagden inbreuk maken op haar handelsnaam- en merkrechten, omdat de namen te veel op elkaar lijken, wat tot verwarringsgevaar leidt.

Rb. Den Haag 4 december 2024, IEF 22419; ECLI:NL:RBDHA:2024:20026 (IPC tegen Coolers) IPC is een Amerikaanse fabrikant van onder andere koelboxen, koeltassen, drankkoelers en bijbehorende accessoires. IPC is houder van de IGLOO-merken ter onderscheiding van haar producten, de IGLOO-producten. Sinds haar oprichting verkoopt Coolers voornamelijk IGLOO-producten. Na enige tijd zijn IPC en Coolers een mondelinge distributieovereenkomst aangegaan. Tien jaar na deze mondelinge overeenkomst wilden beide partijen deze overeenkomst schriftelijk vastleggen. De partijen werden het echter niet eens over de inhoud hiervan, waardoor de distributieovereenkomst werd beëindigd. IPC stelt dat Coolers toerekenbaar tekortschoten in de nakoming van haar plichten uit hoofde van de distributieovereenkomst, door het niet betalen van de openstaande facturen voor de levering van IGLOO-producten. Hierdoor heeft IPC de distributieovereenkomst ontbonden op 13 oktober 2023. Zij stelt dat beide partijen vanaf dat moment geen verbintenissen meer hadden uit hoofde van de overeenkomst. Coolers stelt daarentegen dat de distributieovereenkomst niet rechtsgeldig werd beëindigd, omdat het niet betalen van de facturen geen tekortkoming in de nakoming opleverde. Coolers had namelijk haar verplichting daartoe opgeschort. Hierdoor heeft IPC volgens Coolers wanprestatie gepleegd.