Auteursrecht  

Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 28 februari 2023, IT 4244, IEF 21335; ECLI:NL:GHARL:2023:1772 (appellant tegen SIKN) De appellant heeft als vrijwilliger software ontwikkeld voor SIKN, maar de samenwerking is beëindigd. SIKN heeft de computer waarop de server draaide laten formatteren en verkocht, waardoor de appellant geen toegang meer heeft tot de broncode van zijn ontwikkelde software. De appellant eist dat SIKN aan hem de broncode afgeeft of schadevergoeding betaalt en verklaart dat de handelingen van SIKN onrechtmatig zijn. Het Hof oordeelt echter dat SIKN niet verplicht was om de broncode veilig te stellen, omdat de appellant slechts het programmeerwerk heeft gedaan en niet het functionele ontwerp heeft gemaakt. De broncode heeft auteursrechtelijke bescherming en de appellant heeft het auteursrecht daarop niet aan SIKN overgedragen. SIKN had toestemming om de broncodes te gebruiken, maar de licentieovereenkomst is inmiddels beëindigd. Het Hof oordeelt dat SIKN geen verplichting had om de broncode voor de appellant veilig te stellen, en dus is de vordering van de appellant om de broncode terug te geven niet toewijsbaar en slaagt het hoger beroep niet.

Hoge Raad 31 maart 2023, IEF 21332; ECLI:NL:HR:2023:508 (Kwantum c.s. tegen Vitra) De zaak gaat over de vraag of een Amerikaanse designstoel auteursrechtelijke bescherming geniet in Nederland en België als 'werk van toegepaste kunst'. De Hoge Raad heeft vijf vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de Europese Unie over de beperking van het auteursrecht op een werk van toegepaste kunst. De vragen hebben betrekking op de toepassing van de materiële-reciprociteitstoets van artikel 2 lid 7 van de Berner Conventie, en op de vraag of deze in Nederland en België mag worden toegepast op een werk van toegepaste kunst uit een derde land waarvan de auteur geen onderdaan is van een EU-lidstaat. De Hoge Raad wil weten of de situatie binnen de werkingssfeer van het Unierecht valt en wie de beperking van het auteursrecht mag vastleggen. De zaak is geschorst totdat het Hof van Justitie hierover uitspraak heeft gedaan.

Rechtbank Amsterdam 28 maart 2023, IEF 21323; ECLI:NL:RBAMS:2023:1744 (eiser tegen gedaagde) Eiser is een Franse schrijver die regelmatig in de publieke aandacht heeft gestaan met controversiële uitlatingen. Gedaagde is een Nederlandse filmmaker en kunstenaar. Hij maakt onder andere films die vaak controversieel zijn. Partijen hebben een overeenkomst gesloten waarin wordt afgesproken dat gedaagde een erotische film opneemt waar eiser in speelt. Eiser was in de veronderstelling dat het een kunstzinnige film zou worden die pornografische passages zou kunnen bevatten, waarin zou worden gespeeld met waarheid en fictie. Volgens eiser heeft gedaagde hem afgeschilderd als pornoster. In de trailer van de film is gezegd dat eiser in Marokko prostituees zou willen bezoeken. Hij zou in zijn persoonlijkheidsrechten als uitvoerend kunstenaar zijn geschonden en hij zou de overeenkomst hebben vernietigd. Eiser vordert gedaagde te gebieden de trailer van de film verwijderd te houden. In reconventie vordert gedaagde eiser te verbieden publiekelijk mee te delen dat de overeenkomst is vernietigd en hem te veroordelen die overeenkomst na te komen. Naar het oordeel van de voorzieningenrechter is het niet te begrijpen waarom eiser wel heeft meegedaan aan de opnames als hij de overeenkomst echt problematisch vond. Hij had genoeg tijd om terug te komen op de inhoud van de overeenkomst. De voorzieningenrechter oordeelt dat eiser nog steeds is gebonden aan de overeenkomst.

Hoge Raad 21 maart 2023, IEF 21313; ECLI:NL:HR:2023:410 (de verdachte) Strafrecht. De verdachte heeft samen met een mededader inbreuk gemaakt op het auteursrecht van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen (CBR) en het Instituut voor de Bevordering van de Verkeersveiligheid (IBKI). Ze hebben tijdens meerdere theorie-examens met behulp van een spybril opnames gemaakt van examenvragen en deze opnames vervolgens gebruikt voor theorielessen. Ook hebben ze de opnames ter verveelvoudiging en/of verspreiding voorhanden gehad en uit winstbejag bewaard. Verdachte en zijn mededader hebben van het plegen van voornoemd misdrijf hun beroep weten te maken. De verdachte is hiervoor veroordeeld en zijn inbeslaggenomen voorwerpen zijn verbeurd verklaard, met uitzondering van de papieren met examenvragen genoemd onder 42 en 48 in het dictum van het bestreden arrest.

Rechtbank Noord-Holland 8 maart 2023, IEF 21292; ECLI:NL:RBNHO:2023:1978 (Isah tegen Torpedo c.s.) In deze zaak hebben Torpedo c.s. betwist dat ook Torpedo Nederland gebruik gemaakt heeft van het programma van Isah of dat Torpedo Nederland een verwijt gemaakt kan worden van de gestelde inbreuk op de rechten van Isah. De rechtbank oordeelt dat Torpedo Nederland wel schadeplichtig is omdat ze als groep verbonden zijn met Buigstaal, die het programma zonder toestemming gebruikte, en dat beide bedrijven op hetzelfde adres zijn gevestigd. Bovendien is het onrechtmatig handelen van A. bij het clandestien opnieuw activeren van het Isah ERP-pakket aan Torpedo Nederland toe te rekenen, zodat ook zij aansprakelijk kan worden gehouden voor de voor Isah hierdoor ontstane schade. In deze zaak heeft Buigstaal onrechtmatig gehandeld jegens Isah door na de opzegging van de licentieovereenkomst toch nog gebruik te maken van het programma van Isah. Torpedo c.s. zijn schadeplichtig ten opzichte van Isah voor de geleden schade. De rechtbank beveelt Torpedo c.s. ieder voor zich om zich met onmiddellijke ingang na betekening van dit vonnis te onthouden en te zullen onthouden van iedere directe of indirecte inbreuk op de auteursrechten van Isah.

Gerechtshof Amsterdam 7 maart 2023, IEF 21285; ECLI:NL:GHAMS:2023:542 (het Anne Frank Fonds tegen de Anne Frank Stichting c.s.) Dit kort geding gaat over de vraag of de door het Anne Frank Fonds (hierna: het Fonds) gevorderde maatregelen moeten worden getroffen tegen de editie van het dagboek van Anne Frank zoals die op de website van de Vereniging Voor Onderzoek En Ontsluiting van Historische Teksten (hierna: de Vereniging) gepubliceerd. Het Fonds vordert onder meer een bevel om de publicatie van de manuscripten te staken, althans de website zodanig in te richten dat deze manuscripten ook met een VPN of een proxy-dienst in Nederland voor het publiek niet toegankelijk zijn. Voor de beslissing is in het bijzonder van belang of de Vereniging met die beschikbaarstelling op de website een mededeling aan het publiek in Nederland doet, ondanks de geo-blocking. Het Hof oordeelt dat er geen sprake is van opzettelijk ontoereikende geo-blocking en dat er geen inbreuk wordt gemaakt op de auteursrechten van het Fonds.

Rechtbank Zeeland-West-Brabant, 22 februari 2023, IEF 21281; ECLI:NL:RBZWB:2023:1306 (eiser tegen gedaagde) De zaak gaat over een foto waarvan de eiser beweert dat hij de maker is en daarom het auteursrecht heeft. De gedaagde heeft betwist dat de foto genoeg originaliteit en persoonlijkheid heeft om auteursrechtelijk beschermd te zijn. De eiser heeft niet voldoende onderbouwd waarom de foto auteursrechtelijk beschermd is en daarom worden alle vorderingen van de eiser op basis van auteursrecht afgewezen. De kantonrechter heeft vastgesteld dat het gebruik van een deel van de foto door de gedaagde kan worden beschouwd als een citaat en daarom niet als inbreuk op auteursrecht wordt beschouwd. De eiser is veroordeeld tot betaling van de kosten van de procedure als de in het ongelijk gestelde partij.

Rechtbank Noord Holland 7 februari 2023, IEF 21269; ECLI:NL:RBNHO:2023:1725 (SpeedComfort BV tegen Heatbooster BV) In deze zaak staat centraal de vraag of Heatbooster BV (hierna: Heatbooster) zich schuldig maakt aan slaafse nabootsing of auteursrechtinbreuk met hun product dat sterk lijkt op de SpeedComfort van SpeedComfort BV (hierna: SpeedComfort). De voorzieningenrechter heeft geoordeeld dat de SpeedComfort voldoende onderscheidend vermogen heeft en dat de vormgeving van Heatbooster verwarring bij het publiek kan veroorzaken. Het feit dat Heatbooster haar logo en patroon op haar producten heeft aangebracht, is niet voldoende om het verwarringsgevaar weg te nemen. De thermostaatschakelaar van Heatbooster is ook een exacte kopie van die van SpeedComfort en kan dus ook tot verwarring leiden. De voorzieningenrechter oordeelt echter dat Heatbooster BV gebruik mag maken van de technische oplossingen die zich binnenin de SpeedComfort bevinden. De locatie van de zwarte connectoren aan de buitenzijde van de SpeedComfort worden niet als bepalende elementen van de vormgeving beschouwd. Heatbooster heeft voldoende aangetoond dat de kleur, afmeting en het aantal ventilatoren van haar producten niet kunnen worden aangepast zonder afbreuk te doen aan de deugdelijkheid en bruikbaarheid daarvan. Toch is de voorzieningenrechter van oordeel dat Heatbooster nodeloos verwarring heeft veroorzaakt door haar producten niet te voorzien van een opvallende kleur of een logo op een niet-zichtbare plek op het product, om zo verwarring te voorkomen wanneer de producten op internet worden aangeboden.

Rechtbank Rotterdam 21 oktober 2022, IEF 21266; ECLI:NL:RBROT:2022:11978 (eiser01 tegen gedaagde01) Eiser01 is auteursrechthebbende op de foto 'hockey' (hierna: 'De Foto') en gedaagde01 heeft De Foto op de website van zijn webshop geplaatst zonder bronvermelding. De kantonrechter heeft vastgesteld dat eiser01 de maker is van De Foto en dat gedaagde01 dit zonder toestemming op haar website heeft geplaatst, wat een inbreuk op het auteursrecht van eiser01 oplevert en onrechtmatig is. De kantonrechter oordeelt dat zelfs als de inbreuk niet opzettelijk was, er nog steeds sprake is van een inbreuk op het auteursrecht. Daarom is gedaagde01 schadevergoedingsplichtig. De kantonrechter stelt dat de schadevergoeding minimaal gelijk moet zijn aan de licentievergoeding die de gedaagde had moeten betalen als zij toestemming had gevraagd voor het gebruik van De Foto. Eiser01 heeft gesteld dat hij een vergoeding van € 350 per jaar per website hanteert voor het gebruik van De Foto met naamsvermelding. Dat gedaagde01 De Foto korter dan een jaar op zijn website heeft geplaatst, leidt er niet toe dat hij niet de gehele licentievergoeding zou zijn verschuldigd. Ook heeft eiser01 (immateriële) schade geleden door het ontbreken van een naamsvermelding bij De Foto.

Rechtbank Midden-Nederland 23 februari 2023, IEF 21264; ECLI:NL:RBMNE:2023:709 (eisers tegen gedaagde) Er spelen in deze zaak een aantal aspecten met betrekking tot de intellectuele eigendomsrechten van wijlen André Hazes. De rechten zijn niet meegenomen bij de verdeling tussen zijn ex-echtgenote en de erfgenamen (de kinderen). Wel zijn de aandelen van twee BV's toebedeeld aan de ex-echtgenote die stelt dat de IE-rechten waren ingebracht in deze BV's en zodoende wel zijn betrokken bij de verdeling. De vraag is of de auteursrechten, naburige rechten en merkrechten, die privé van André Hazes sr. waren, bij leven werden ingebracht in één van zijn vennootschappen. Een akte tot overdracht is door gedaagde niet overgelegd. Gedaagde stelt dat de rechten economisch zijn ingebracht in één van de BV's en aldus wel betrokken zijn bij de verdeling. Gedaagde wordt veroordeeld tot afgifte van o.a. het PWC-rapport waaruit dit volgens gedaagde zou moeten blijken.