Procesrecht  

UPC CoA 26 augustus 2024, IEF 22264, IEFbe 3796; UPC_CoA_328/2024 (Ballinno tegen Kinexon companies en UEFA). In deze procedure heeft Ballinno eerst om voorlopige voorzieningen verzocht. Verweerders, Kinexon en UEFA, vroegen hierbij of Ballinno kon worden verzocht zekerheid te stellen voor de kosten. Dit werd toegewezen en het verzoek om voorlopige voorzieningen werd afgewezen. Ballinno verzoekt bij het Hof van Beroep vernietiging van beide beschikkingen. Volgens Ballinno geldt Rule 158 RoP, die gaat over de zekerheidsstelling van de kosten, alleen voor procedures voor het Gerecht in Eerste Aanleg (en niet voor procedures voor het Hof van Beroep of procedures om voorlopige voorzieningen), omdat de Rule in hoofdstuk 6 van deel 1 van de RoP staat. Dit hoofdstuk heeft als titel: Procedures before the CFI. Kinexon en UEFA verzoeken ook voor de procedure voor het Hof van Beroep dat Ballinno zekerheid stelt voor de kosten.

Rb Den Haag 11 september 2024, IEF 22268; ECLI:NL:RBDHA:2024:14398 (Puma tegen Sporttrading). Deze zaak betreft een geschil tussen Puma en Sporttrading. Puma, een wereldwijd merk in sportartikelen, heeft verschillende merken, waaronder de bovenstaande Puma-merken, die het gebruikt op producten zoals boxershorts. Stichd, een dochteronderneming van Puma, heeft een licentie om boxershorts onder de Puma-merken te produceren en te distribueren. In de zomer van 2021 ontdekte Puma dat het Noorse bedrijf Europris boxershorts met Puma-tekens verkocht. Europris verklaarde vervolgens dat ze de boxershorts van Sporttrading had gekocht. Volgens Puma gaat het om namaakproducten. In het tussenvonnis van 15 november 2023 [zie IEF 21908] heeft de rechtbank geoordeeld dat er geen sprake is van uitputting, waardoor Sporttrading inbreuk maakt op de merkenrechten van Puma. Hierna is Puma in de gelegenheid gesteld om een proceskostenoverzicht in het geding te brengen. Sporttrading is het niet eens met alle gevorderde verschotten. 

UPC CoA 22 augustus 2024, IEF 22262, IEFbe 3794; UPC_CoA_364/2024, UPC_CoA_393/2024 (Verzoeker tegen griffie van het UPC). Verzoeker wil als octrooigemachtigde worden ingeschreven op de lijst van vertegenwoordigers voor het UPC. Dit verzoek is door de griffier van het UPC afgewezen. Hiertegen doet verzoeker een verzoek tot heroverweging. Ook dit verzoek is afgewezen door de griffier van het UPC, en deze heeft het voor een definitieve beslissing naar het Hof van Beroep van het UPC verwezen. Het Hof van Beroep oordeelt dat verzoeker wel heeft aangetoond te zijn gemachtigd om op te treden voor het Europees Octrooibureau, maar dat bewijst niet dat hij aan de kwalificatievereisten van artikel 48 lid 2 UPCA voldoet en voor het UPC mag optreden, wat bijvoorbeeld kan worden aangetoond door een European Patent Litigation Certificate. Deze vereiste kwalificatie kan ook worden aangetoond door met succes bepaalde cursussen af te ronden (Rule 12.1 (a)(ii) EPLC Rules), maar dat heeft verzoeker niet bewezen.

UPC CoA 21 augustus 2024, IEF 22255, IEFbe 3790; UPC_CoA_469/2024 (AYLO tegen Dish & Sling). De rechter-rapporteur heeft geoordeeld dat drie in-house counsels van Dish en Sling toegang krijgen tot vertrouwelijke informatie van deze zaak (Rule 262A RoP). AYLO is het hier niet mee eens en verzoekt het Gerecht in Eerste Aanleg in Mannheim dat de beschikking van de rechter-rapporteur wordt herzien. Dit verzoek is afgewezen.

In hoger beroep voert AYLO aan dat de vertrouwelijke kennis in deze zaak een enorme economische waarde kan hebben voor de ondernemingen Dish en Sling. Voor de drie in-house counsels is het bijna onmogelijk om te voldoen aan de verplichting om de vertrouwelijke informatie uitsluitend voor deze procedure te gebruiken, gelet op de omvang van hun taken.

UPC CoA 19 augustus 2024, IEF 22253, IEFbe 3788; UPC_CoA_388/2024 (Sibio c.s. tegen Abbott). Bij het Gerecht in Eerste Aanleg heeft Abbott een verzoek tot een voorlopige voorziening gedaan. Deze is gedeeltelijk toegewezen. Sibio c.s. verzoekt in dit hoger beroep dat de beschikking wordt vernietigd en het verzoek van Abbott wordt afgewezen. Daarnaast verzoekt Sibio c.s. dat het beroep opschortende werking heeft.

UPC CoA 8 augustus 2024, IEF 22252, IEFbe 3787; UPC_CoA_405/2024 (Alexion Pharmaceuticals tegen Amgen). In deze zaak voor het Hof van Beroep van het UPC draait het om betekening van een memorie. Appellante heeft op een zaterdag een uiteenzetting van de gronden van het beroep ingediend in het Case Management System (hierna: CMS) van het Hof. Hiervan zijn verweerders op de maandag erna op de hoogte gesteld door het Hof. Appellante had de memorie die zaterdag ook al geüpload naar de beA van de vertegenwoordiger van verweerders. De beA (besonderes elektronisches Anwaltspostfach) is een speciale elektronische mailbox voor Duitse advocaten om elektronisch te communiceren met de Duitse rechterlijke macht en met elkaar. Om deze reden is de datum van betekening volgens Appellante de zaterdag, maar volgens Verweerders pas de maandag erna.

UPC CoA 6 augustus 2024, IEF 22244, IEFbe 3784; UPC_CoA_205/2024 (Nera Innovations tegen Xiaomi). Deze zaak gaat over de betekening van een memorie van eis aan verweerders in China. Nera Innovations leidt inbreukacties in tegen Xiaomi. Een van de Xiaomi-ondernemingen is gevestigd in Nederland, één in Duitsland (hierna: Xiaomi DE) en twee in China (hierna: Xiaomi China). Nera Innovations verzocht het Gerecht in Eerste Aanleg dat de betekening van de memorie van eis aan Xiaomi China mocht verlopen via Xiaomi DE, overeenkomstig Rule 271.5 (a) RoP. Het Gerecht in Eerste Aanleg heeft dit afgewezen.

UPC CoA 29 juli 2024, IEF 22243, IEFbe 3783; UPC_CoA_69/2024 en UPC_CoA_70/2024 (NEC Corporation tegen TCL). NEC heeft bij het Gerecht in Eerste Aanleg van München inbreukprocedures ingeleid tegen bepaalde TCL-bedrijven, waaronder de Aziatische TCL-bedrijven. In het kader van deze procedures heeft NEC bij het Gerecht in Eerste Aanleg verzocht dat de betekening van de memorie van eis zou plaatsvinden per e-mail aan [persoon X] volgens Rule 275.1 RoP, of door openbare betekening in de vorm van een schriftelijke kennisgeving die zou worden opgehangen in de voor het publiek toegankelijke ruimtes van het Gerecht in Eerste Aanleg van München. Deze verzoeken zijn afgewezen, want naar het oordeel van het Gerecht in Eerste Aanleg van München staat Rule 275 RoP de rechtbank niet toe om iemand aan te wijzen die gemachtigd is om betekening of kennisgeving in ontvangst te nemen, als die persoon niet is aangemeld als bereid om namens de verweerder de betekening of kennisgeving van de vordering op een elektronisch adres in ontvangst te nemen en er was geen rechtsgrondslag om [persoon X] aan te wijzen als de persoon die gemachtigd was om betekening of kennisgeving in ontvangst te nemen. Daarnaast is volgens Rule 275.1 RoP altijd een daadwerkelijke maar vergeefse poging tot betekening vereist tot Rule 275.1 RoP van toepassing wordt. NEC gaat in beroep tegen deze beslissing.

Rb. Midden-Nederland 4 september 2024, IEF 22239; ECLI:NL:RBMNE:2024:5359 (Eiseres tegen gedaagden). Eiseres had een samenwerking met gedaagden in de ontwikkeling van woonunits. Na de beëindiging van de samenwerking eist eiseres dat gedaagden een demo-woonunit en digitale bestanden met bouwtekeningen aan haar overhandigen. Gedaagden zouden volgens eiseres onrechtmatig handelen door te claimen dat ze intellectuele eigendomsrechten heeft op deze bestanden en unit, wat zorgt voor zakelijke schade voor eiseres. Zij vordert een verbod voor gedaagden om mededelingen te doen over vermeende intellectuele eigendomsrechten (wapperverbod) en inzage in stukken ex artikel 843a Rv. Daarnaast wil eiseres dat de demo-woonunit en de bestanden worden overhandigd. De rechtbank wijst beide incidentele vorderingen af. Het wapperverbod wordt afgewezen omdat gedaagden inmiddels hebben erkend geen beroep te doen op intellectuele eigendomsrechten, waardoor het belang van eiseres bij een voorlopig verbod ontbreekt. De gevraagde inzage wordt eveneens afgewezen, omdat er geen rechtmatig belang meer is, aangezien er geen discussie meer bestaat over de IE-rechten. Ook wordt eiseres veroordeeld tot het betalen van de proceskosten in beide incidenten. De zaak zal verdergaan voor behandeling van de hoofdvordering.

Rb. Zeeland-West-Brabant, IEF 22228; ECLI:NL:RBZWB:2024:6187 (Eiseres tegen gedaagde). Zowel eiseres als gedaagde drijven een onderneming op het gebied van vastgoed waarbij ze zich presenteren als huurder, makelaar en beheerder in een. Dit doen ze beiden op hun eigen website. Op de website van gedaagde zijn teksten, headlines, quotes en een deel van de layout van de website van eiseres gekopieerd, waarbij de naam van eiseres in de tekst is blijven staan. Toen gedaagde dit hoorde van eiseres heeft hij meteen contact opgenomen met zijn webbouwer, om de webpagina te laten aanpassen. In deze zaak staan de kosten centraal. Bij e-mails van begin december heeft eiseres verzocht om een schriftelijke onthoudingsverklaring en betaling van € 750. Maar in e-mails van eind december vraagt eiseres om een schadevergoeding van € 313,54 en om € 2.500 aan advocaatkosten. Gedaagde betaalt alleen de €313,54 aan schadevergoeding.